Alle inzendingen over IJ

de storm en regen sloegen weer tegen de pont gewoon op het IJ…

En, vreemdeling, zegt gij, Hoe ver en wint het niet mijn Maze van haar IJ? --------------------- uit: De Gedichten…

Mauries en Wim sijn er nau mee begonne Sij bijde gaan, vint ik, niet fer genoeg De spelling heeft nog plentie foor de boeg Tog is met au en ij al feel gewonne Soms klinkt dat traues wel als sotternij: In mij legt elke fogel straks een ij!…

Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren? De meisjes zijn er net gekleed Zoals voor honderd jaren; Haar ogen blauw en blank haar vel: Ik mag de Zaanse meisjes wel. Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren?…

Voor mij, Zit het verschil in de ei/ij, Ongetwijfeld. Maar samen in een twijfelaar, Dan heb je het echt voor elkaar.…

zit ik naar vrije geluiden te kijken en luister naar het Dudok kwartet dat een stuk van Brahms ten gehore brengt merk ik tot mijn genoegen dat de internationale trein naar Berlijn stipt op tijd is vertrokken waarschijnlijk nog een stukje beroepsdeformatie dat ik maar niet krijg afgeschud…

de zon zakt over het IJ tegenover mij felblauwe meisjesogen in neon verdwijnen de minuten en jij kust de avond weg…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

zal allemaal wel aalscholvers vliegen in de mist over het IJ aalscholver vlieg in mijn armen terwijl de wolken steeds lager komen en ik op de pont sta en nadenk…

Dat is wel zo, mijnheer, Doch ik stel u ook een vraag: Stel het leven x en God de ij, Kunt gij uit dit probleem geraken?…

------------------------------ ------------ Deze hartenkreet draag ik op aan de jeugdige oma Antoinette, spontaan ontmoet te IJ.…

Taaltechnisch heb ik echt een groot probleem: ik zit altijd te tobben met de spelling, is ‘t ~ei~ of ~ij~, het is een ware kwelling, ook ~ou~ of ~au~ belaagt me vaak extreem. Het ei van kip of kraai wordt kort gespeld, maar dan weer lang in ’t Amsterdamse IJ. De logica gaat echt aan mij voorbij, ik snap niet welke regel of hier geldt.…

wist u dat een gekookt ei verdrinken in 't IJ het aanrecht afnemen met een doek van de toiletbril huiver een truitje strakke borsten de hand aan uw gebruikersnaam wachtwoord met hoofdletter en cijfers zich onthouden zich niet aanraken?…

Het is wachten op de zon die ik zou kunnen achterlaten als je tragisch zegt waarom ik je schaduw zou moeten haten.…

Je moet niet aan leiden lijden Soms de meiden mijden Aandacht aan de weiden wijden Zoals ze van alle zijden zeiden Je moet niet naar nijgen neigen Soms een steiger bestijgen De pijlers goed kunnen peilen Langs de zijlen kunnen zeilen Je moet geen vijlen veilen Soms je vermeien vermijden niet tijdens de reien rijden iemand die vleit nooit…

De beste stuurlui staan aan wal: het management managet de informatie en de tijden, de schipper koerst tussen de overzijden maar of de spitsdienst vaart of niet is onbekend. De massa fietsers op de kade wacht gedwee vloekend een Amsterdamse krachtterm: GVB!…

Een ij'vrige man in Kijkduin Was heel erg trots op z'n tuin Maar toen kwamen er wormen Om 't gewas te bestormen En lag heel z'n tuin weer in puin!…

Volgens Vandaag de NRC RIJKT het menswaardige HV* een prijs uit aan iemand die zich voor een menswaardi- gere samenleving dus inzet Humanis- me van de ... werkelijk bovenste plank Idealisme waarvan men zonder enige twij- fel beslist niet REIK hoeft te worden *Humanistisch Verbond…

Wandelend over de kade weerschijnen duizend en één lichtjes in het IJ grote masten torenen hoog boven machtige schepen die wereldzeeën voeren vuurwerk tovert een hemel vol met sterren ik droom jou mijlenver van hier door onstuimige golven naar Amsterdam gedragen…

Mijn mooie oude stad aan Amstel en het IJ. Jouw pracht, jouw kracht, ook zo vitaal mijn mooie Amstelstad. Jij lijkt gestrooid uit losse hand, jij bent een wereldstad. Maar nu ik aarzel weet je want, mijn stad is niet meer zo de oude al heeft zij die allures eens toch wel gehad. ik aarzel…

Amsterdam weerspiegelt in het water van gracht en vaart van het IJ van Herengracht Ik zing zacht en fluister met Ramses mee: 'het is stil in Amsterdam' Ik denk WIJ hebben gedacht dat water spiegel is van bouwlust en bouwnijverheid de tijd spint zijn cocon en wij schuilen als onder een dak weerspiegeling wordt afspiegeling…

Amsterdam bij nacht het is een pracht de grachten verlicht een machtig gezicht de oude gebouwen zo mooi om te aanschouwen ik geniet van Amsterdam waar ik als klein meisje ter wereld kwam nu woon ik aan het IJ pontje varen als een vogel zo vrij Amsterdam wat ben je mooi (ondanks de rommelige rotzooi).…

stap in een trein en sta op het perron voor je instapt zoals vele honderduizenden duiven tegen het dak het uitzicht over het water van het Centraal Station terwijl de ponten oversteken over het IJ voorbijgevlogen door nietswetende aalscholvers vraag je je af alles is hetzelfde of alles is elke dag anders en schrijf daar…

'k Zag boven 't IJ zo'n vijftig vogels vliegen, die vormden overduidelijk een F. Ik vroeg een plaatselijke vogelaar: 'Ziet u die letter ook? Is dat niet raar? Met een neerbuigend lachje sneerde hij: Hier fliege ganse altaajd in een Fei.…

Bij eerste lezing zag ik in de ouderwets traditionele oerfriese oubolligheden een eenheidsworst van kneuterige ijsbaantent met koek-en-zopie in de weidse vlakten tussen Tjeukemeer en Bartlehiem Doch bij nader inzien bleek het een reïncarnatie van Eise Eisinga met doorlopers, en IJ in plaats van Ei in de persoon van Maarten…

[Dit laatste is net als het eerste een verwerpelijk idee het minste van de laatste rij zo loos als pampus op het IJ] Waar zou zij zonder dochters zijn die Sigrid, zou zij iets gaan doen genietend van haar staatspensioen in Londen, Brussel of Berlijn...?…

een enkele letter vandaag het betreft de letter z heeft de ij als vaste buur maar is en voelt zich het einde op die laatste plaats vertoeft hij graag bij hem start een reeks van ongeschreven woorden worden dromen waar maar ook droefenis in ware stilte of een gemaskeerd gebaar och was ik maar die letter z de opening naar het…

Een korte reis over het IJ brengt ons voorbij de laatste kranen, naar mannen met roest in hun baarden. Zij tekenen met krijt de zwakke plekken. Ik zal het aan mijn ingewanden merken dat straks de romp vol zit met metalen vlekken.…

ik stond vandaag op de pont naar Noord het stormde en de pont wiebelde ik keek om me heen en in de verte zag ik een ver verleden al die boten die hier lagen al die mannen die hier waren aan het roer en in de masten uitkijkend over het IJ dachten ze aan hun moeder aan hun lief en aan hun dochter wisten ze al dat ze nooit terug…

en de nobele nimf Eva vereert mijn adamsappel en slikken wordt moeilijk en praten lukt niet meer en ik verlies alle puntjes op alle i'tjes, maar vind er twee terug om te plaatsen op de 'ij' van het woordje 'paradijs' waar Eva en ik zijn aanbeland.…