Alle inzendingen over IJssel

De rivier is er zoals wij er zijn er wolken zijn en gras en ganzen die er poepen en meeuwen er omheen. Zwijgend turen oude mannen in de verte, het water langs naar het verleden misschien. Niets beweegt. Misschien dat de zee in de verte dorstig wacht. Misschien…

stroom raast in vale kleuren en bezit neemt van het land haar oevers overschrijdt met niets ontziende gretigheid zo is mijn liefde kolkend in de regenbui en als de zon de lucht weer openbreekt onthullen witte dansers wat de liefde weet als ik oud ben omringt ze mij in alles wat de wereld kleurt en rukt uit de vergetelheid de IJssel…

Stilte heeft weer tersluiks het landschap in bezit genomen. Het licht is nu zoals het enkel hier kan zijn. Een late wandelaar met hond, een zacht gefluister in de bomen. Dit is de plek, dit, nu en hier. Waar stad en land elkaar niet raken, stroomt de rivier.…

Onmetelijk haar debiet Stroomt het water maar voort Peilloos haar diept Door neerslag aangespoord Diffuus haar bestemming Zeker haar gang, Ondanks alle belemmering Altijd die drang Onbekend haar oorsprong. De kribbes als vingers grijpend naar het water De dingen die je allemaal wilde doen kunnen wel later Machtig de stroom het beeld dat…

'n ontsnappingsartiest uit Veenhoven die geen waarschuwing wilde geloven werd geboeid en gekooid in de IJssel gegooid en kwam zoals verwacht nooit meer boven…

Aan het uitzicht wijd ik nu een kort gedicht: de stroom van IJssel die niet ophoudt niet stelpt geen halt kan worden toegeroepen al sta ik op brug kade of oever ik ben geen snoever.…

“Wil je de IJssel namens mij omarmen?”, Sprak Jan Terlouw laatst op de radio, Het voelde als een onverwacht kado, Waaraan heel Nederland zich kan verwarmen. Als hulde aan de oud-politicus, Hang ik een touwtje uit m’n brievenbus.…

de spoorbrug over de IJssel bij Zutphen lijkt op deze foto een wirwar aan metaal... goddank zag ooit de schepper van deze brug het verband waardoor ik thans met vertrouwen de oversteek waag naar gindse zijde je zou er bijna religieus van worden…

dat er zoveel mogelijkheden uit een vliegtuig boven zee van een boot over de ijssel dan liever de atlantische oceaan daar was je al in een sieraad rond de hals ook daar ben je geweest een brok graniet verstrooi je niet neem je ook niet mee in het keldertje moet je blijven alsof ik je toch een beetje begraven heb…

Ronde na ronde vliegen ze de duiven in een vlucht Ze hebben weet van zon blauwe lucht en vrijheid Ze hebben alle tijd hun cirkeling te maken Acrobatiek tegen een herfstblauw decor en de nieuwbouw aan de IJssel Ze zitten goed in hun vel deze gevederde vrienden.…

het scheermes van zijn vader snijdt de lijn van kind zijn door sneeuw valt als gemeen verraad in het dorp aan de IJssel gezwegen wordt er veel alleen die schreeuw als papa bij de kerk wordt doodgeschoten. later volgt de afrekening Film n.a.v het boek van Jan Terlouw…

Te Krimpen aan den IJssel en te Urk Ging men verhit op jacht naar zondebokken Men reed wat journalisten van de sokken Men spuugde, trapte, zonk en werd een schurk De dominee gaf modder als Spuit Elf Sprak luid: ‘Heb lief uw naaste als uzelf!’…

Zij is als de IJssel Stil stroomt zij langs elk moment zonder te stoppen, waar dan ook. En ik, kijk en zie hoe mooi, hoe vol, hoe diep ze is. En elke poging om mij vast te klampen, lijdt tot niets. Ik voel alleen de emotie van een trage stroom, van eindeloos verlangen.…

Tenslotte doken we allemaal in het water, want ons slappe bootje ging verloren, zo had de IJssel zijn Titanic-flater, heel vreemd, want alles was bevroren.…

Een rode lijn door het gebied De Hollandse IJssel, onze rivier Begeleid door steen en riet een lint van werk, vertier Een visser peinzend aan de kant De dobber vol van leven De aanbeet, vis, een figurant Door honger aangedreven De hand omhoog, een schipper zwaait Een kind wijst naar de boeg De vlag wappert, ach het waait De reis nog lang…

'De Worp' een plek aan de andere kant van de IJssel wat mij opviel was de samenscholing van oudere mannen bij het voetveer naar de stad luid pratend over het Oranje o.l.v. Bert van Marwijk die ze zo te horen allemaal persoonlijk goed schijnen te kennen...…

Ik zing aan de Rijn en ik zing aan de Maas Maar daar zie ik enkel een wit wolkenwaas Ik zing als een tierelier, word bijkans gek Aan de Rijn en de IJssel zing ik en de Lek Sirene sirene klinkt mijn lorelei Mijn zang sterft nu weg, pas dan voel ik me vrij...…

J schreef al over de Tour die morgen start oké, in Utrecht maar toch in de buurt, J schreef ook al dat Gouda in 't geel moet lopen, ach er zijn altijd wel dingen aan te knopen! Maar wonend in Capelle wil ik je toch graag even vertellen dat vlak voorbij mijn deur de meute voorbij komt. En al heb IK niet zoveel op met fietsen, valpartijen…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

De gens Van Zeiss van Bessen Coorenmael Sinds eeuwen aan fort Doorenweerd verbonden Hun oorsprong stammend van de IJsselmonden Verzwakte, zonder nakroost, per gemael Baron de Clyotard van Tetteroode Uit Kleine Schaers, het oude hoge huys Via endogamie met Brakell Buys Verwant aan 't oud geslacht van Clufftezoode Verdoemd als…

Zijn wereld is een wandeling, langs IJssel, marktplein en het oude Bergkwartier, dagelijks te herhalen. Een woede ligt erin besloten, monotoon; de kop van vrijheid, nauwe straten, steeds dichterbij.…

legendarische verhalen de familie voette al in grond van middeleeuwen eenvoudige komaf maar heeft toch een gezel en zelfs een meester voortgebracht de franse revolutie bracht geen zekerheid de generaties werden niet benijd maar overleefden toch de tijd van grote oorlogen en revolutie ze zijn verankerd in het salland van de ijssel…

licht is een eiland dat drijft, diep is het niet maar gedragen over een rimpeling geblazen. als het aan wal ligt verliest het gewicht. op tast ligt een kleine rij wolken als een witte kroon verzonken. zo ver te zien grijpt rimpeling aan lichte koorden die dringen naar waterkringen. er is een begin aan geluk onder een vlekkeloze hemel,…

De kamper brug hangend tussen kerken en gezindten, hangend over de zorgelijke stromen van de IJssel. Diep onder de voet van Kampen zwemt nog de Kamper steur met de bel om haar hals.In de boezem van haar IJssel. Wanneer ik over de brug van blik daar loop dan voel ik me verbonden met mijn moeder en mijn grootmoeder die daar vandaan komen.…

neemt zijn tijd onder de hollandse wolken van mauve en jan voerman tussen bebloemde boorden met daarachter trage koeien wegdromend naar de einder fluistert de zilveren ijssel verslingert even het veer met daarop slechts de onthaasten bijna teder zet hij ze af wacht rustig op de verre fietser verlangend naar het onbekende hij weet…

Het net ontwaakte licht sijpelt over de slanke, nog slapende, dijken een ochtendgloren meldt zich bij huize Matanze waar de rijken van toen en nu nog overdadig dromen en de wintertuin de IJssel zacht hoort stromen Bomen van stavast hebben er eeuwen langs zien zweven.…

De toren staat gestrekt Als hele trouwe vriend Waarboven uitgerekt De hemel allesziend De stad kent op de grond Een schaal en intimiteit Tot ver achter het waterfront Tref ik geborgenheid IJssel mijn rivier, je maakt me bang Met je overstromingsrampen En met je onverstane drang Tot spoeden richting Kampen Ik ben voor je…

Mag ik hier sterven? Niet nu, niet morgen of niet straks! Maar wel de morgen, na de morgen. Zoals ik vaak de morgen mag. Staand in het water. Niet nu, en niet meteen Zo sterf ik zacht en niet alleen Het water neemt mij mede Geen wet en geen verleden. En elke morgen na de morgen. Ervaar ik zacht en mooi het leven. Om zo te weten dat…

aan de overwal gaan stil en traag twee vrouwen ida en marie?…

jij was geen paradijs maar kwam zo zacht in breekbaarheid ik riep jij keerde om de hel van afstand gloeide voor je voeten nam je hand richtingde de grote stad maar jij koos platteland niet vlak je heuvelde in eerst contact glooide ook in zacht dijklange lijnen je korenbloemde blauw ik met mijn waterschap wat molens en de…