33 resultaten.
Val van Icarus geen echte Breughel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 199 Men was al vele jaren beducht
voor de afkomst van Icarus' vlucht.
Een Brusselse kerk
houdt Breughel onder zerk
of hij viel nog postuum uit de lucht.…
Icarus
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 659 Natuurlijk mis ik jou, je was de zon
je was de maan, tot zelfs de sterren
maar ook voor mij het veel te verre
het licht dat ik niet raken kon
ik zweefde steeds jouw richting heen
maar stortte dan op aarde neer
geen weerstand had ik, geen verweer
gebroken mens van kop tot teen
een dwerg was ik in jouw heelal
die dacht dat als hij vleugels…
Icarus
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 794 in
voeten worden nat
de wind blaast jouw sjaaltje op
Het zand zo heet onder ons
de zetel uitgeplooid
de parasol open gevouwen boven jouw hoofd
Ogen vallen dicht
armen voelen licht
benen gevlekt
voeten gezwollen uitkijkend naar elke straal
De goden zijn met ons vandaag
hoop koesteren we
pijnlijke berichten houden we ver weg
Als Icarus…
Net als Icarus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Net als Icarus
kwam ik te dichtbij
en viel
Niemand treurde
om mijn val
Dus stond ik weer op
en probeerde het opnieuw
En ik viel weer
En ik stond weer op
En ik probeerde het weer
opnieuw…
The sky is the limit
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 514 De mens wil al van oudsher kunnen vliegen
Neem Icarus, die faalde door de zon,
En nu deed Jarno Smeets of hij het kon
Het lukte hem toch velen te bedriegen
Zijn ware doel is ook bereikt: een scoop
Met zes miljoen bekijkers op YouTube…
Sprong uit de mist
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 318 Toen eindelijk
de mist optrok
doemde diepte
voorbij de rand
van het ravijn
magnetisch
peilloos
sprongen ze samen
zwevend als Icarus
naar de zon
in de verse hoop
dat deze keer
hun nieuwe vleugels
niet zouden smelten…
Jij kwam als Icarus *)
gedicht
3.0 met 65 stemmen 16.442 *) Icarus is de Griekse God die alles deed om te kunnen vliegen en toen het eenmaal zover was tegen de zon te pletter vloog en neerstortte.…
Ik hou van Icarus
gedicht
3.0 met 32 stemmen 20.846 Maar vooral
hou ik van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog.
---------------------------------------------------
uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…
Lastig kiezen
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.225 Een gedicht schrijven over de
verdwijnende bijen
Iets met Icarus, wormgaten, parallelle
universums)
Of toch maar weer masturberen
Gewoon de broek op de knieën,
bodylotion, lekker de boel de boel laten
En dan af en toe wel eens denken
Aan De Liefde, of De Dood,
Maar nooit meer aan jou
En zeker niet aan bijen…
VLIEGEN
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 120 Weer
vliegen we
langs een hemel
Die bloost
als is ons ontmoeten
de eerste maal
Voor enkele uren
dragen wij vleugels
als Icarus
Weer
laten we aarde
voor aarde
Zijn even
letterlijk
in de wolken
Onder ons
steeds vreemder
volken
Boven ons
...een vreemder
God?…
The Scheme of Things
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 611 Zoals bewuste gewenning de herinnering omhelst
en herkenning verbloemt totdat ze stikt in berusting
en de mens -de denker- verder doet veinzen
Geen Damocles, geen Icarus,
geen potpourri van stenografische stijlpassingen
die mij kan vertellen hoe zoiets mis kan gaan
ze zwijgt
Zoeven besefte ik, dat in het…
Alter Icarus
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.081 Uitgestrekt, verraderlijk,
Ons gangenstelsel, onze monstergrot!
Zelfs wij, de architecten,
Vergaten onze weg naar de vrijheid
En dwaalden door de koele krochten
Wimperslag - de tijd geeft vleugels
Onwennige ledematen van was en veren
Zonlicht nodigt ons hoog uit
Voeten los van de vochtige stenen
We stijgen op in hemels blauw
Mijn vlucht…
Zoon van Icarus
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 365 trap bestijgend
die de aarde beneden laat
de zongele hemel naderbij
fel knipperend in de ogen
Alleen is daar helaas
nu echt de laatste tree
de keuze is afdalen
of toch verder
Aarzelend wacht hij de komst
van de avond van de nacht
tot de eerste langs zal komen
Springend de staart grijpend
van die vallende ster
lijkt een nieuwe
Icarus…
Illusieparadijs
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Nog zwevend boven de wolken
onderweg naar een volgende hemel
dwarrelen langzaam illusies weg
als de veren van Icarus
wolken plotseling onbereikbaar
dreigen met donder en bliksem
neervlucht wordt onvermijdelijk
de plof in de hete woestijn
kruipend van fata naar morgana
lijkt het leven op Pandora’s doos
met als grootste inhoud
teveel desillusies…
Icarus' lot
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.181 Het lot al wetende
Toch vliegende naar beter
Levend als een tijdbom
Neem je elke meter
Je vleugels zijn zo teer
En de zon die je graag zag
Met je lot dragende
Ga je ten onder op een dag
De reis na het hiernamaals
Ooit zal je hem maken
Met je vleugels gesmolten
Zal je ons allen diep raken
Te weinig herinneringen
Je bent nog zo jong…
ICARUS 2
snelsonnet
2.0 met 11 stemmen 1.296 Hij deed een zweefsprong over Het Kanaal
En landde veilig aan de overkant.
Toen hij daar eenmaal veilig was geland
Vroeg hem een plaatselijke illegaal:
“Hoe kwam je op dit lumineuze plan?”
Hij zei: “Omdat ik niet zwemmen kan.”…
paar
gedicht
3.0 met 90 stemmen 18.195 ik wist het niet dat ik
iemand zo kon missen
een vis het water
een vogel de wijde lucht
adem happend naar jou
zwevend op de thermiek
die met jou en mij
opeens ontstond
jouw vingers verknoopt
met die van mij
wie van ons twee
hakt hen het eerste door
en valt als Icarus
in een van god en mens
verlaten zee als eerste
of zullen wij ook…
Etretat II
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 448 roept iemand
en een ander: “Icarus!”…
Broodje Wartaal
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 167 en doordesemd
Van banaliteiten
Toont hij de smaak
Van los zand in de feiten
De lucht op IC's
Wordt gepneumatiseerd
En water en brood
Gesensibiliseerd
Daar deelt hij ons boud
En dapper besmuikt
Een broodje fecaliën
Dat ranzig ruikt
Gewikkeld in windsels
Der gymnopédie
Onzalige spijs
In zijn menagerie
Doorklieft net als Icarus…
Aemilius Aquarel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Voorwaar, Aemilius Aquarel
Uw ode aan de niet te dragen
Vlinderlichtheid van 't bestaan
In 't onderzon- en ondermaanse
Waar de lentelissen laaien
In groene zeeën van bazuinen
Licht laveloos haar voile op
Als loflied en ligt ademloos
In ozonlaag der zonnewagen
Waar tomeloos en ongeremd
Icarus zijn paarden ment
En lichte luchten atmosferisch…
Knipoog?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 22 Zijn aard en meesterschap
door tijd de imperfectie heeft
doorstaan, blijft hij dichterlijk
bij de aarde, teugels van de
ziel die ongezien liet weten
de plaats en waaraan hij
is aan opgegaan, onmin
over literaire wetten, pennen-
streken op Icarus wieken, smelten
in de knipoog van de zon, wat
overbleef was pek zonder veren.…
verre echo's (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 oceanen
onderdak voor de woningloze
dichter op drift
poëten reizen in het spoor van
Alexander de Grote met karavanen
door dorre oceanen van zand
de lyricus penseelt bedwongen
bergen waarlangs gerafelde
wolken de dalen binnenzakken
in veertien versregels dicht de
sonnettenschrijver een onverschrokken
reis naar de Noordpool
Icarus…
Ik dacht dat ik kon vliegen.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Ik veronderstelde gelijk
Icarus dat er boven meer uitdaging
te beleven viel dan beneden op aarde
tussen het groene gras.
Als een engel met geduld leek
de hemel mijn nieuwe paradijs.
Leek de zon een innige vriendin.
Een warme zoen na het koude grijs.
Helaas moet de hoogmoed vaak zijn
ongelijk bekennen.…
leven sloop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 589 Een herfstblad, als een vleugel
is langs me neergestreken
De boom die in de lente nog
Icarus plannen had
toen hij zijn blaadjes plakte
zijn filigrijn vertakte
heeft nu definitief
het vliegen opgegeven
zo streeft de jonge vlerkenmens
met hemelwaarts elan
in flarden lakenzeilen
voorbij conventie's grens
gewichtloos optimisme draagt
zijn…
Waar geen haven is
gedicht
2.0 met 10 stemmen 8.381 .
--------------------------------------------
uit: 'Op de hoogte van Icarus', 1993.…
Dorp in Zuid-Holland
gedicht
1.0 met 16 stemmen 6.919 .
------------------------------------------
uit: 'Op de hoogte van Icarus', 1993.…
Via anima
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Uit het achterstallige hevelen
Ontheemden als Icarus een gevleugelde
Passage op stijgwind via anima.…
The Spirit of St. Louis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 55 als stalknecht in de mest
Van koeien - deed wel mee, met tegenzin
Maar trok de wijde wereld liever in
Z'n bleek gleed langs de uitgestrekte velden
De heuvels en de verre horizon
De sky was leeg en leek toen nog de limit,
Hij wilde doen wat tot die tijd niet kon
Die midnight cowboy, amper vijfentwintig,
Vloog als een Phaëton, een Icarus…
Bosrand
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 344 De zwarte V-vorm van een vogel zweeft
hoog, draaiend, gelijk Icarus naar de zon
M’n ademdamp drijft zachtjes omhoog
langs de boomstam in mijn leunende rug
tussen de kalende goudbebladerde takken
door, langs een vervallen eksternest…
Ook hier is het de witte condens die
de herfstige sfeer benadrukt en druppels
vormt op de aan de boom geklampte…
Waarom Zingen De Vogels?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 189 Mijn menselijke eerzucht,
Zal mij weldra meeslepen in mijn Icarus-val.
Met geluk zal ik weten,
Na keihard te zijn geland.
Dat de vogels beter weten,
Omdat zij vliegen met een vogelverstand.
Waarom zingen de vogels?
Waarom zijn zij blij?
Omdat zij beter weten,
Hoe te vliegen dan wij.…