Alle inzendingen over Ikea-bankje

Nee, Sylvia doet niet moeilijk, die gunt me al haar heerlijkheden en daarna een biologisch wijntje op haar bankje van Ikea lekker samen een DVD bekijken, terwijl Sylvia tegen mij aan ligt, bij de enge scenes steviger tegen mij aan drukt en kreetjes uit Sylvia wil na de film alweer en ik toon zeker geen bezwaar, want de aanblik van haar…

Wat vind ik van IKEA Wat vinden IK En Anderen van IKEA IK vind het een kei goeie zaak IK vind het een knettergekke formule De koopjeshoek is mijn verslaving Daar start IK het allerliefste IK vind het worstenbroodje te gek smaken IK vind het Zweedse softijs ook verrukkelijk IK vind IKEA vooral, heel veel Buiten, op straat bij het grof…

Zacht zijn de kubuskussens van ikea Op houten bedden ijzersterk en hard Dat u die twee niet met elkaar verwart Keihard het zachtste slaapcomfort - ikea Tien meter hoog eenvormig opgetast Als kubussen, de kussens en de kast…

Ikea haalt haar ballen uit de schappen Zojuist heeft onderzoek geconstateerd Dat er naast rund ook sprake is van peerd Men overweegt gerechtelijke stappen Aan dit soort rampberichten heb ik lak Ik ga gewoon nog in de ballenbak. In de Zweedse gehaktballetjes van Ikea is paardenvlees aangetroffen.…

‘Guido, ga jij dikwijls naar de IKEA?’ ‘IKKEJA’!…

Sindsdien lacht heel Ikea haar uit achter haar rug. Op haar klachtennota stond: Jezus Christus komt terug!…

Ikea heeft een aantal producten namen gegeven, die in het Thais een seksuele betekenis hebben. Om die namen te controleren zijn nu vertalers ingehuurd. De Thai, die naar Ikea gaat als klant, Om daar wat koopjes op de kop te tikken, Zal daar al bij de voordeur stevig slikken, Die denkt in een bordeel te zijn beland.…

Een lijkkist van IKEA Is mild voor jouw budget Omdat jij jouw laatste droomhuis Zelf in elkander zet.…

Zelfs het restaurant is Ikea-verwant maar aan hun hot-dogs waag ik mij niet.…

Doordat de stoel van tante Thea plotseling een poot mist blijkt de nagel aan haar doodskist een schroefje van Ikea.…

Zij baarde een kind en hij dacht: 'waar vind ik in hemelsnaam hier een Ikea?'…

Ik bezoek Ikea voor de lol al maakt hun doolhof mij horendol. Hoe ik draai of keer toch is telkens weer mijn karretje bij de kassa vol.…

Net twee dagen een ring om mijn vinger En ik loop al in het blauw-gele pand Grote pijlenhal uit het Zweedse land Bij de kassa een enorme slinger Ik dacht dat dit mij nooit zou gebeuren Verlies van principes te betreuren ...met een grote knipoog naar mijn lief...…

studenten ver van tibet op een bankje drie studenten op een publiek bankje ver van tibet de drie studenten ver van hun bed en tibet op een publiek bankje…

Ik zie de mannen van tachtig Stoer willen ze nog zijn Zo verdringen zij hun pijn Wanen zich toch machtig Zij schuilen bij elkaar Bij het bankje op de hoek Eentje slaakt een vloek De ander rookt sigaar Daar loopt een jonge meid De blikken buigen mee Vol vergane viriliteit Zo verglijdt hier de tijd Tot in de eeuwige zee Van de vergetelheid…

De explosievenman zei: dat pakketje Dat ik bij de IKEA heb ontdekt Dat blijkt bij nader inzien niet suspect Maar bij de ballenbak is het geen pretje Ik hoor, als ik het kinderstemgezoem Correct ontcijfer, iets van "Billy Boem".…

Op een wit bankje in het park Ligt een oude zwerver op zijn zij Heerlijk rustig, prima bankje Ja, hij ligt er vredig bij Gesloten ogen, bolle wangen Rode neus, een dik gezicht Morsdood, al een paar dagen Op het bankje waar hij altijd ligt…

Ze schijten in de berm, die oostblokflikkers Toch moet ik stoppen over hen te drenzen Op wie ik eigenlijk moet schelden, kijven Zijn Shell, IKEA én transportbedrijven…

Ik heb immers alle tijd om te kijken wie Gods liefde naar dat kleine bankje leidt. Heus, Hij vraagt geen grote dingen. Je kunt soms al wond'ren doen door gewoon iets aan te horen op die bank in het plantsoen.…

maar geen bankje wel pijn in de voeten een toilet om niet aan denken dat heeft iemand ooit gezegd…

iets in mij gelooft dat ik duizend jaar zal worden of minstens toch de helft maar zeker wel een kwart en dat ik dan nog steeds geniet van onze liefde minstens met mijn geest maar zeker met mijn hart iets in mij gelooft dat ook jij zolang zal leven of minstens toch zo lang als dat ik leven mag en dat wij dan nog steeds hier op dit bankje…

Eens mocht ik plaats nemen in het plantsoen Prachtig gelakt mijn voeten in beton gegoten In de eerste zonlichtstralen glom mijn bruine kleur Trots kwamen de eerste mensen zitten op mijn schoot Eens mocht ik plaats nemen in het plantsoen Mijn uitzicht was adembenemend zo mooi Prachtige bomen aan de waterkant Trots liet ik mijn schilderij zien…

wind wegwaaide We zaten toen op dit bankje… Met mijn lippen op elkaar geklemd En een schelle gil ergens in mijn keel Met om mijn verkilde lijf een doodshemd En haar schaduw als gewonnen aandeel Verlaat ik vandaag dit bankje……

Het bankje waar we vroeger zaten daar bij die mooie oude eik die is gekapt en weggehaald voor een nieuw te bouwen wijk. Ik zie het aan met lede ogen een mooie tijd wordt teniet gedaan geen plekje om terug te keren als er straks nieuwe huizen staan.…

zijn borst omhoog na elke duw, nog een duw Ik mag nog steeds niet naar hem toe, ik wacht het is niet in orde dat hij blijft liggen dat hij niet op het bankje zit dat hij niets tegen me zegt…

we droomden liepen als vanzelf het pad van deze geweldige zomer op zoek naar wat stukjes geluk de bomen kleurden toen nog in groen je lach tussen bloesemende ogen het herfstig tafereel toont nu teveel geel het bankje voor rust met het kapotte plankje gaf de smaken weer terug van hartstocht en haast liefhebben ging vaak veel te…

als modder in donker en koude het overneemt wanneer warmte verloren is zij bevroren tranen weent denk ik terug aan wat ooit zomaar gegeven werd op die zonnige dag een zoentje…

onder de bomen steekspel van licht en schaduw iemand wordt geraakt…

Ik zie de mannen van tachtig Stoer willen ze nog zijn Zo verdringen zij hun pijn Wanen zich toch machtig Zij schuilen bij elkaar Bij het bankje op de hoek Eentje slaakt een vloek De ander rookt sigaar Daar loopt een jonge meid De blikken buigen mee Vol vergane viriliteit Zo verglijdt hier de tijd Tot in de eeuwige zee Van de eenzaamheid…

Het bankje stond er nog waar wij best wat verlegen de eerste zoen uitwisselden net voor die bui met regen er stonden nu weliswaar andere namen en initialen maar ik wist die van ons nog feilloos te achterhalen daar waar ik ook vergeefs tijden later op je wachtte hoe kan het nu voorbij zijn blijft nog steeds de gedachte…