Alle inzendingen over Image

Ik zie Amy Met iets geopende mond En neergeslagen Ravenzwarte Koolomrande ogen Afgelegd verlangen Tastend naar de waarheid Van zijn glans ontdaan The image as burden Olieverf op doek Amy Amy-blue Op het netvlies gebrand Expositie van Marlene Dumas: The image as burden…

Hij die op de rand der bourgeoisie dreigt op te vallen, dekt zich in. UPTODATE verlangt een stijlvol uiterlijk. Een modieus gevoel omarmt een kleurloos type: kijk hem daar eens innig in z'n flatteuze jasje zitten! Maar na de paskamer staat daar Monsieur Comme il faut. Wellicht schemert er tóch nog een wereldkerel in hem. Uiteraard…

Koop voor je image zo’n lekkere schat Maak goede sier met je internetshowmodel Kost wel wat geld, maar dan nep je ook wat!…

Ik heb geen foto van je gemaakt jouw beeld staat in mijn ziel gegrift ontstaan in eenvoud en soberheid ben ik in verlegenheid geraakt. Je knielde en telde de lidtekens van een lang verleden,je vertelde over zandkorrels in het zand ze gleden als herinneringen door de dunne vingers van je hand. In waar jij de seizoenen zag vervagen in visioenen…

is behoud van hoop en vertrouwen op liefde en meer speciaal die op eerste gezichten eerste prioriteit voor werkende poëten dat sprekend uit te stralen in gedichten ze moeten voortaan vroeger opstaan en minder bezopen eerder slapen gaan zo laten jonge medeburgers weten ze lopen volstrekt niet synchroon zeg maar rustig uren te laat niet te…

reizen is jezelf bewijzen dat je verder bent gegaan met wetenschap in je bagage al is 't voor een deel image is reizen toch een vleugje waan zelfs in je dromen kom je aan…

Verlaten mens, treedt uit de schaduw van je nacht, wat zit je nog te mijmeren over nieuwe vragen, er is brood, er zijn spelen hier,loop niet dood in een levensspoor, de dogma’s achterna verlangens versleten in een schrander dier. Het is om het even hoe je mag heten, ik zal je blijvend strelen, om de onafgemaakte dromen met je…

(een filmster) dat valt ook nog niet eens mee Zijn image wordt verbrijzeld door zijn kuren Angst voor de buurtjes Ruimgaard is gegrond Maar Connery gedraagt zich net zo bont…

Onuitgesproken, verstopt de wereld zich in woorden op lippen. Als de dromenkar krakend voorbij komt rijden, leeft mijn hartendief. Als nieuwjaarswens beschrijft hij de hemelen, zespuntige kerkvlok. Sneeuwklok dwarrelt over de spiegels van de tijd niet één staat gelijk.…

Afgeworpen in de tijd in een doel wat heiligt, door innerlijke strijd decennia gepijnigd en gestenigd, oneindig rollen stenen af en aan om in het volste uur van de waarheid tegen elkaar te slaan. Vonken reinigen de wedloop van een fossiele natuur als ik doelloos dans rond mooiste keien van de top , al het slechts het kleinste deel…

Ongemak en pijn en een huisarts met een fragiel image. Gij zult niet doden biedt de jonge hand rijkelijk ciprootjes aan. Opgelucht het pand verlaten om beter te worden.…

Miss Kylie heeft al heel wat gekrakeeld Over hoe haar image is geschonden In Madame Tussaud's in hartje Londen Waar zij nogal bloot is afgebeeld 'Dat rokje dat mijn lichaampje omspant Dat mag je nooit heet wassen voor die stand!'…

Overal door de wereld Zwerven de snippers rond Van toen god Zijn foto verscheurde…

ik zag het in een flard van mist die ijl over het weiland hing er scheen een zacht oranje zon hij stond zo laag dat het net leek of ik hem zomaar pakken kon de wolken waren dun en bleek als door een gum haast uitgewist en middenin die zachte gloed zag ik een onbevangen kind onwetend nog van tegenspoed haar haren dansten in de wind ze…

ooit toen de jaren nog niet telden was er de dagelijkse vraag hoe geef ik mezelf een houding zo omstreeks mijn vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar…

de winter was nog niet voorbij of we zaten al weer in de lente tijd om mijn imago op te poetsen gelijk de vogels en de koetsen in wat heet de poetsmaand mei breekbaar maar wel met glans greep ik de eerste beste kans om het publiekelijk te testen in scherven en gruzelementen lig ik nu blinkend in de nesten…

Het sierlijkste is niet de zwaan, maar het water waar de zwaan zich spoorloos in weerspiegelt, een rimpeling van vriendelijke huiver. Het sierlijkste is niet je lichaam, maar de spiegel waarin het lichaam licht bezeerd weerspiegeld wordt, terwijl een hand verschuift over je huid en ook een streling dan, omhelzing van zichzelf, op je lichaam…

waar aan verjaren nog een stoffig image kleeft is het bij jou altijd feest natuurlijk is er de terugblik op wat is geweest in een nostalgische caleidoscoop maar door je lach die nog straalt met jeugdige vitaliteit vergeet ieder die tijd kijkt in bewondering naar de souplesse waarmee jij je door het leven beweegt verbazing over…

ik ben geen engel het ook nooit geweest toch leek het er soms op als er een stukje vleugel verscheen klopte op wat schouders was redder in hun nood opende vaak gesloten deuren luisterde naar wat bestaan hen bood ik koesterde dat image voelde de hemel al nabij deze zogenaamde goede werken maakten mij en anderen heel blij was het echt…

Werd je wakker vannacht Overspoeld door gevoel Onbevredigd verlangen Luchtledige handen Konden we leven Ons lichaam bewegen Als in de droom Van l'Image du jour' Met Gratiën Nimfen Onbereikbare idylles Hunkerende belles In uitdagende posen Als cherubijnen Uit Gods paradijs Met Cupido's pijlen Bonzend hart Vuur en vlam Oh…

Fontein gekletter drijft me naar eerder water, in beweging het ritme van de wereld Jong is de nacht als herinnering voor later, van New York tot Ibiza maar Nederland dat vertelt Schaamte verdriet en blijdschap op het nieuwe pad, ongeremd dansend water het kruispunt van de vloer Generatie donker der drank blinkt image naar mat, in de corridor…

Durf ik te blijven nu het image verdwijnt, in diep verlangen, om helemaal bij jou te zijn? Ontdaan van alle drukte voel ik de pijn en de angst voor dit uiterst zijn. Ik ben bang om afgewezen eenzaam te zijn. Toch wil ik niet vluchten maar blijven voorbij alle schijn. Ik zoek jouw hand want jij was hier.…

mijn lijf, genageld aan de schepping kruist zich naar vieren, verbeeldend de levendige beweging de arm ter rechterzijde draagt de last van sterven in ons aardse niet te vermijden soms gericht om inzicht te verwerven vaak ook het onbegrijpelijk lijden de linker kent de vreugde de zonnestralen in de ogen van een kind de schitterende…

the rest of life, my friend, my love, is a whirlwind who roars around my house late at night when I read a book quietly when I watch a movie till the end when I calmly think about the day when I want to write something on my computer then all of a sudden all kinds of colors like of a rainbow whirl into my garden, I look at it I hold the image…