Alle inzendingen over Imago

Ik was verliefd op mijn imago. Zij valt nu in duizend stukjes op de grond. Het imago om in al mijn sociale rollen geslaagd te zijn. Zelf de beste te wezen. Mijn imago wist ook “iedereen maakt fouten” En kon daar wel mee leven. Hoewel “wel moeilijk“ Men heeft daar nu een eind aan gemaakt.…

soepel glijdt door de samenleving Evenwicht gebaseerd op zelfkennis waarmee het zeer slecht is gesteld de mens zucht door eerzucht in vaak te hoog gegrepen functies zadelt zijn gezin op met frustraties Onderricht in zelfkennis is taboe de mens ontkent zijn zwakheden beschermt z’n rangorde in de groep furieus waakt hij over zijn imago…

Zolang de leden nog op boksen kicken Heeft het geen zin imago ’s op te krikken.…

de winter was nog niet voorbij of we zaten al weer in de lente tijd om mijn imago op te poetsen gelijk de vogels en de koetsen in wat heet de poetsmaand mei breekbaar maar wel met glans greep ik de eerste beste kans om het publiekelijk te testen in scherven en gruzelementen lig ik nu blinkend in de nesten…

het woord zal uitgaan in de nachten en zoeken naar de bedelaar die gister nog niet wist dat in zijn zieke hand een roestige pen het vuur op verre bergen zou doen branden ---------------------------------------------- uit: 'Het geluid hing te trouwen', 1972.…

met mijn handen kneed ik jou geef je haren als korenaren schellen indigoblauw de mond naai ik dicht met stukjes henneptouw nog een sokkel van ongekuiste klei en als finishing touch rond ik je borsten licht zwijgend noem ik je vrouw…

Een eendagsvlieg zat op de spiegel de dag van haar leven te beleven De eerste en laatste als imago Plots viel ze pardoes in de lavabo Toen pas zag ik mezelf…

Ze zou het Koelewijn-imago schaden De aborteuse van A.F.Th. De valse schijn was Peters eer te na Dus leek een kort geding hem wel geraden Maar in de uitslag had hij zwaar de pest Hij kon het dak op volgens het arrest…

Ik heb geen foto van je gemaakt je beeld gehouwen in de ziel van tijd de eenvoud als oprechte soberheid, in vergetelheid geraakt. Je telde de sporen van een verleden, je vertelde over scherven in het zand, gedolven herinneringen,ze gleden door de magere vingers,langs de lidtekens van je hand. Waarin je seizoenen zag vervagen, visioenen…

me, is dat myself of I Is hij een alter ego dan misschien Verschuilt hij zich soms in een pseudoniem Of is 't een zij en blijft zij anoniem Er woont in mij minstens een schijngestalte Contouren in een droom zonder een duiding Een afgeleide van een idée-fixe Een wajang putih hersenschim een schaduw Een denkbeeld associatie een imago…

Wie moet het CDA weer op gaan stoten Nu Maxime ziet dat hij dat niet gaat doen Het rat-imago teistert zijn blazoen Hij zou als kandidaat zijn uitgefloten Komt slipper-Jack straks toch nog uit de doos Nu media-Camiel de KLM verkoos?…

Maar weldra raakt hij dat imago kwijt, wanneer uw tong zijn achterzijde streelt. Nee, binnenkort staat Arnold echt niet meer alleen bekend als óngelikte beer.…

De hele wereld, aan de buis gekluisterd, Zag hoe Saddam zichzelf gedwee en laf En haast een beetje zielig overgaf Zodat nu zijn imago is ontluisterd. Maar als de man ooit wordt terechtgesteld Dan wordt de lafaard straks alsnog een held.…

De Aussies dragen Hiddink nu op handen, Want hij gaat straks met hen naar het WK En Leo Beenhakker deed het hem na, Hij plaatste zich zelfs met een tweetal landen: Hij komt met Trinidad én met Tobago En zo krijgt hij een dubbel groot imago.…

Na het lezen van de laatste redevoering ben ik langzaam verder getrokken met kracht die ik verzamelde de toekomst dood het vertrouwen geschonden jij was bang dat ik zou vertellen over sadistische daden: je kracht was immers je imago ik ontwaak en heb de nachtmerrie ontdekt van diep verborgen beschadigd leven…

Verhagen wil met heel veel praten Succes van andere ministers, aan J.Peetje laten Steek je licht niet onder de korenmaat De Bijbel wordt weer nagepraat Het C.D.A. krijgt de dip wel, later Want na een roes volgt steeds een kater…

in uitgehouwen letters knapt hij zijn imago op.…

Madonna de popsterkameleon Wisselt van huid en haar Verdubbelt het groot idool Peron, Monroe, Garbo Van aardse moeder tot verwaaide vamp Elke nieuwe snit, elk ander masker Jut de koper op Imago geeft wat animo In het spiegelpaleis van de smaak Tot ze haar bijna gewone ik vond Een huisvrouw met twee kinderen…

Hún papa had een bluspakket hij was hen goed gezind zij voelden zich veilig Hij had sinds kort een blusdeken een nablusdoek een dooflapje en een Gebrauchsanweisung die hij aan tafel voorlas (hun eerste duitse woordjes: 'farbe' en 'grau') Alle papa's doden risico was het zelfgesneden imago dat ons mensen van goede wil aankleefde…

Oh, imago opgepoetst, uitgeschonken, ingeschonken, geproost. Op wie? Aan tafel zaten wij als gasten op bezoek bij onszelf.…

En iedereen zegt Mijn zus is net een barbie 't Is een popcultuur…

Ik kleed mijn verhaal wat aan, dat beschermt me en -- het staat me mooier.…

manifesteert zich op plekken van publieke waarneming gsm aan oor al doende hopend dat men begrijpt dat ook hij staat in het volle leven spil / in een web van connecties & opdrachten dynamisch / onmisbaar benijdenswaardig de man geknipt / voor de snelweg van deze tijd Dat hij oreert in luchtledigheid dankzij een platte batterij…

Wij zijn van die verdichtte dingen open de haakjes en maak een opzettelijk gebaar [trek er een lijntje om achteraf] rond het gesprek af met een belofte en zet de deur op een kier het licht gedimd tot het weerzien [hoe waarom het zo gaat hoort] sluit de haakjes wikkel het af de handen gevouwen als om de woorden nadrukkelijk [als een toegift…

Hij is goedlachs, de man die ons al jaren Zo onbekommerd door de crisis leidt. Bij elke tegenslag of moeilijkheid Weet hij altijd zijn kalmte te bewaren. Maar wie hem mild een paraplu aanbiedt, Krijgt bits te horen: ‘Nee, dat wil ik niet!’…

Ze lachen me uit, het gebeurt gewoon, het kan -- echt, echt niet waar zijn.…

Als ik mijn gezicht schilder word ik geen clown of hindoegod maar bang van mezelf ik ren naar buiten de mensen wijken uit, ze laten me voelen dat ik gevaarlijk ben het trilt in mijn bloed op het ritme van de hamers van de slopers achter de schutting Midden in de stad sta ik alleen met gebalde vuisten en vuur- spuwende verwensingen…

Meteen bij je dood weten vrienden eensgezind -- wat voor mens je was.…

ook het gave, weldoordachte, humorvolle, bol van ironie staande, schertsende supersnelsonnet van Theo Danes dat vandaag onze site siert, vormt mijn inspiratiebron voor onderstaand gedachtenspinsel En dan die feestjes van die hoogbejaarde Met Marokkaanse sloeries in het duister Nog hoort men langs zijn doodskist het gefluister Dat zijn imago…

heel 't bestaan ervaren wordt als topsport Een echte topper zelfs bijna een god wordt Die stad, die zocht en vond een nieuwe held Eerst dacht ik nog: ze maken maar een geintje Maar nee, echt waar, die nieuwe held is Nijntje --------------------------------------------------- ...Het door Dick Bruna getekende konijn wordt gebruikt om het imago…