Alle inzendingen over In

Het terracotta leger uit Xi-an Gaat ingepakt in kisten binnenkort Per vrachtvliegtuig naar Assen op transport, Net als de zending uit Afghanistan, Want deze stad brengt ook een laatste groet Aan een soldaat van nu van vlees en bloed.…

Het zou zo mooi zijn, opgeruimd staat netjes, Wél moest het oversteken tegelijk: Michelle kwijt maar Berlusconi ‘rijk’ - Die waren ook wel toe aan wat verzetjes. Van zedendelinquenten gaan verruilen, Welk land zal nu het hardste moeten huilen?…

Met drie man moeten ze hem ondersteunen, Als men hem loslaat zijgt hij naar de grond. Wie zo zijn vrijgezellenfeest afrondt Zal vaker op een ander moeten leunen. Verstoken van een innerlijke rem Loopt die zich in het leven vaker klem.…

Omi is een ruimtesatelliet die van dag tot dag zonder respijt stikstofdioxide in de luchtvervuiling meet op alle continenten wereldwijd Dat gebeurt al sinds 2004 en het blijkt dat uitgerekend hier het klimaat het meest van alle landen vervuild met stikstof is - met als gevolg die wantoestanden - Na Omi werd Tropomi gelanceerd - een…

ik slijp mijn dagen aan botte stenen vlak en nauwelijks door te zagen het is geen tijd om te wagen het is van binnen in stilte wenen de lente is vals gestart ondergesneeuwd met wit en zwart een vleugel is al vallend gebroken lijmen ligt niet voor de hand ik heb mijn pols nabij mijn hart gestoken zal moeten wachten op het licht dat landt…

Al is de uitslag nog steeds ongewis, Milosevic heeft lelijk klop gekregen En dat valt dan toch eigenlijk weer tegen Van iemand die zo'n boef gebleken is: Wat meer doortraptheid bij de stembusfraude En hij had in zijn land de macht behouden.…

Mijn vriend Jean Pierre Rawie, de muzenvriend, Die ook vaak wordt bezocht door wraakgodinnen, Verzet nu in Italië zijn zinnen. Hij zoekt de rust die hij wellicht verdient. Daar zijn nu vloedgolven en modderstromen. Je vraagt je af: hoe zou dat nou toch komen?…

Een stille dag is om mij heen en in mij is het leven flauw, ik voel de angst des wezens nauw en ben in mijne vrede alleen. Is er in mij de aandacht niet van verzen en hun stil verricht inschikken tot dit klein gedicht van iets geluk en licht verdriet? dat gij nog eens mij waart nabij en ik u koel en zuiver vond…

Het land waar ik geboren ben, Waar 'k zo veel goede mensen ken, Waar ook mijn vader 't leven vond En waar mijn moeders wiegje stond, Dat land dat mij te leren geeft Hoe deugd naar ware grootheid streeft, Hoe ondeugd dikwijls zonk en viel - Ik heb het lief met hart en ziel. 'k Haat evenwel geen ander land, Dat waar een blijk van onverstand…

Wat is de dageraad? vroeg Winnifred mijn tuinkabouter die niet bestaat en bleek van het huilen is omdat hij niet bestaat Een groeistuip is de dageraad kijk maar naar de statistieken van dag tot dag groeit alles aan ons uit tot een monsterkalebas op een veel te kleine fruitschaal Eindelijk glimlacht Winnifred en zegt; wat ben ik blij…

Hoe is uw lief gelaat zo bleek, Dat eenmaal zo vriendlijk kon blozen? Ach, als de zuivre zonne week, Verbleken de lachende rozen. Hoe is uw voorhoofd nu zo dof, Zo stroef en zo droef en zo duister? Ach, als de wind ze sleurde in 't stof, Verliezen de lelies hun luister. Hoe staan die oogjes nu zo flauw, In wenende wimpers verscholen?…

laat je... besmetten met een flinke dosis optimisme en vergeet al jouw egoïsme al gehoord van... fleuretten? juist, dat zijn vleierijen met bloempjes en lieve woordjes bestemd voor je mooie oortjes verpakt als zoete lekkernijen zo, ik schenk je een bos viooltjes in gele en blauwe kleuren inhaleer... alle heerlijke geuren en koester,…

Over de zee, aan het westelijk strand, Ver van mijn Hollandse duinen en velden, Sterkt gij mij, krijgszang van Nederlands helden, Zing ik u, lied van mijn land! Eens waart gij leuze van oud en van jong; Veel werd gewonnen en veel ging verloren, Sedert ge in de ure van strijd werd geboren, 't Volk van den Zwijger u zong! Machtige stem tegen…

Ik wist het niet, je hebt me weer verrast. Dat jij zo helemaal jezelf kan vinden, in wat de tijd verzegelt als gegroeide tederheid. Je bent een eeuwigheid. Ik vat je in mijn pocket, langdurig blijf je daar. En ik kijk ernaar.…

deuren spreken in tijd van duisternis kleuren ontbinden en alles gaat voorbij pijn vindt reden de vloed en ebzucht draai je richting het ongemak ik ben en zet je te kak…

Vermoeid word ik vanmorgen Wakker in wat een voorjaarszon Lijkt te zijn - Als ik op wil staan Blijkt dat me dat niet Lukt vandaag - bevind me Liggend tussen het platgetreden Pad van pijnlijke cliches met Emoties die vervlakt zijn Tot neergeslagen poolijskou - De enige gedachte die erin slaagt Boven het platte bevroren gras Uit…

Merelklanken helle vreugdetonen vieren dankbaar mooie avond in Mei, in mijn hart komt warme herinnering vrij vijf jonge meisjes dorpje in de deemstering veertien zijn we vrolijk zanglustig wandelen stevig gearmd Mariakapelletjes tegemoet crêpepapieren bloemen sieren het beeldje gekneusde rozenbloemblaadjes uit onze tuinen geuren vanaf…

woorden komen als niet te temmen stromen in sloten niet in te tomen stromen woordenstromen woorden komen massa's woorden stromen naar massa's massaal naar massa's blijven komen overstromen om in om te komen…

Een begrafenisondernemer uit Leiden Verdiende zijn geld met overlijden. De een zijn dood Is de ander zijn brood Ook toen hijzelf kwam te overlijden.…

Het weer in Parijs, voelt aan dat de zon nu met schijnen volop zou misstaan!…

De enige val die niet voor pijn en blauwe plekken zorgt, is de val in slaap…

Rechte stenen, lange benen Een bloeiende roos achter de lach waarvoor ik koos Stengels rijzen in de lucht, reikend naar de vrucht Voor wie ik koos…

Met een krop in de keel zegt ze wat moet ik nu, hoor de tranen in d'r stem wat nu als ik er voor de kinderen niet meer ben? Het regent, we blijven staan in de bui we huilen dat beetje water kan er ook nog bij. Wat moet ik nu, wat kan ik nog, een antwoord heb ik niet da's veel te lastig toch! Mijn arm sla ik om haar heen, kom…

Jurassic Park, E.T., A Bridge Too Far, The Lion King, James Bond, The Great Dictator, The Sound of Music, Jaws, The Aviator, Titanic, Harry Potter, Avatar. Ik heb vakantie maar kan nergens heen, Dus herbekijk ik deze één voor één.…

De mens wordt wat "in de wacht" gezet, wachten duurt dan lang, 'een momentje alstublieft' het is echt een ware dwang. Melodietjes van allerlei terroriseren dan je oren, echt muziek die je verwacht op een begrafenis te moeten horen! Nog een momentje U bent de eerst wachtende, een nieuw melodietje komt in mijn oor, dan een stem; verrek…

toen ik jou te grave droeg mijn handen wit mijn schouders blauw door onvoorzien één mondhoek hoog een mondhoek laag geen schraag voor jou waarop de stille kist, ik wilde warmte onder lichte planken de banken van het hof vol zomerzon bloemen rond te zware voeten, wuivend gras en in mijn lijf slechts de herinnering van wie je was…

Ik schrijf niet echt voor oudjes, maar vooral voor zij die met wat geluk in liefde en het leven nog ouder mogen worden!…

het is nog vroeg in Munnikenland als de nacht eindigt en een zwarte stern ginds aan de oever landt ik schuifel naar een plek, nog droog, en gelegen nabij de waterkant en neem plaats in het gras ik zie de dag traag dagen; het licht kan en wil geen schaduw meer verdragen op deze woordeloze plek schept het gloren haar…

de censoren zijn het tellen van woorden uitknippen van zinnen meer dan zat onleesbare brieven arriveren of sterven een vroege dood in de versnipperaar een ongeteld anderhalf kantje max dan maar de onbegrepen rijkdom van de taal vermorzeld met geen pen te beschrijven: de lieve brief aan je kind…

komt nadert mij met liefdevolle aandacht wie lezen kan en wil 't zingend hart in vreugd en smart dat schone druppels vangen mag och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing…