Alle inzendingen over In antwoord

herinneringen sneeuwen nog niet erg hard maar wel gestaag de zuivere kristallen die het binden blijven helaas erg vaag ze stuiven en dansen ongrijpbaar door wind speels als de lach van een kind alleen in luwte verpakken ze langzaam het zijn binden is moeilijk te vatten vragen blijven niet aan het antwoord haken onzekerheid valt…

wat houvast in liefde zou beleven abstracten, als antwoord teruggekomen uitgesproken, wat het leven wou sleutelen, de drijfveer vol debuut en spanning, terwijl het leven als muze in mij ongewijzigd blijft. De kunst van art ..een hart.. fascinerend, de ontwikkelingsgang de rust, van realisme.. die mij alleen beviel.…

Want hij is het antwoord en de belofte van de warmte die alles vermengt en haar mond kleurt met een eenzaam verlangen naar een koud weerzien met de volgzame dood die haar dromen nog minder verlossend maakt.…

je ogen donkeren als je hart weer zwicht voor mijn verleidingskunst handen gaan al trager je antwoorden steeds vager tot je lach breekt in een gunst zo nader tot elkaar dat lichaamstaal zijn eigen hoofdletters creëert de zinnen kort en heftig worden het ritme warm voelend is helaas geen luid applaus na de apotheose omdat de…

Ze laten slechts één gedachte leven, in woorden die nooit antwoord vinden: Wat is er met de wereld? Weet jij het? Lijm dan mijn logica en herstel de deuken in mijn geest bind mijn brein weer samen. Want wat er met de wereld is, ik weet het niet meer.…

D'r antwoord kreeg-ie vlug: 'Ik ben hier pas. 't Is balen. Ik wil nog niet terug. Kom hier je hart ophalen.'…

Ik denk lang en diepzinnig na, stel dezelfde vraag, krijg hetzelfde antwoord en denk weer na. De zon komt op, een merel zingt. En als ik het nu eens niet meer uitstel... denk ik. Die gedachte is onverdraaglijk.…

Zwemmend door de aarde Zak ik langzaam weg Mijn lichaam schokt Een oog dat zich opent Voorwerpen op de tafel Schimmen in een auto De deken om me heen Genieten het antwoord Ik slinger als een aap Het plafond vol haken Mijn hoofd draait mee De glimlach die niet wijkt Op het feest met onbekenden Alleen en toch verbonden Zet ik je in…

“Zou ‘t”, antwoordde ik als een konijn in de koplampen. -“Jazeker, u had niet getankt hè?” “Ze zegt ´u´ tegen mij”, dacht ik nog, kansloos. “Nee hoor, alleen een zak chips.” -“Pinnen?” “Dolgraag”, dacht ik. -“Een fijne dag.”…

mijn moeder riep de fluitketel fluit, zet hem lager of zet hem uit mijn moeder zei de kachel staat te hoog, zet hem lager en ik antwoordde, hij staat al op de vloer het rijmt soms behalve om half twaalf hoewel ik door een ongeluk belandde op zaal F fluitketel en kachel bestaan niet meer humor op een laag pitje, de kool is gestoofd…

lucide dromen van mijn onrust er stak een wind op die over het verleden blies mijn ingewanden lagen hulpeloos op een tapijt van brandend zand de meeuw kwam naar mijn rug naar mijn maag, longen en hart met een onheilspellende oorlog in de lethargie van haar schaduw ik schreef een brief aan een psychiater maar er kwam nooit een antwoord…

Via het hart kan je het weten een antwoord o zo rein. Jij en ik raken elkaar niet kwijt. Samen zijn wij de ultieme twee-éénheid.…

Naast elkaar, Met elkaar, Samen zo lang Al, die elkaar Woordeloos verstaan, Een blik is genoeg Een wenkbrauw die Nauw'lijks waarneembaar Beweegt, genoeg voor Jou om mijn antwoord Al te weten Op de vraag die Je nog niet eens Gesteld hebt - Ik zwijg, jij Zwijgt terug In liefde doen Wij er het zwijgen toe, Onze liefde…

volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de vraag weet of je eens de Ware vindt namelijk "hoogstwaarschijnlijk niet" –…

Een vriend was hij ooit voor bekende gezichten in huiselijke kring een vreemdeling is hij geworden voor mensen die hem niet kennen zijn vriendschap zoekt hij voortaan in de drank en drugs en maanlicht soms schrijft hij een gedicht over onherkenbare gezichten mensen die hem ooit zagen geen antwoorden, geen vragen die met hem lachen…

“ALLES GOED” Is een gevleugelde uitspraak van hem Zo hoor ik hem al jaren antwoorden Nu hij de 70 jaren aantikt Wens ik dat ‘het goede’ vooral vleugels mag blijven houden Maar “alles”, dat is om de Goden te verzoeken Dus als niet “alles goed” gaat Weet dan mijn aardse te vinden VAN HARTE GEFELICITEERD Van je geaarde gevleugelde…

Kennen wij de antwoorden? Verstaan we hen?…

danst een pad tussen het puin de danser van Damascus muziek klinkt in zijn hoofd onhoorbaar voor publiek zon verlicht het grijze stof dat schuift en waaiert door het denkbeeldig huis dat hij nog ziet ik zie alleen een platgebrande stad verdwaald huisraad speelgoed dat verdwaasd getuigt hij danst stil en sereen zijn antwoord…

er komt een maand van stilte aan het is raar om dan voor even te vergeten dat het soms pijn doet, het koud te hebben wanneer er geen antwoord komt ik draag het voor een tijdje mee trek door straten waar men heeft gehuild jarenlang bloemen liggen open, de bomen, roerloos zwart murmelen over reizigers en een tollenaar ik kan niet,…

Vragend kletst hij z’n knuffelbeer of hondje de oren van z’n kop vult zelf alle antwoorden in na een door hem belegde top maar altijd bereid in overleg te gaan Ze smeden plannen samen En met z’n beiden kunnen ze weten ze zeker dan ook de hele wereld aan Wat een mooi vredig en schattig tafereeltje Wellicht zijn Hitler en/of Gandhi zo…

we liepen in het wit spraken zonder woorden schreven zonder inkt de tijd stond stil ik raakte je er viel een schaduw uit je antwoord in stilte op de grond opeens is er die lach die op minuten jaagt de uren vraagt wat langer te gaan duren dan stroomt het bloed en tintelt weer het leven vergeten we voor even hoe dood het witte…

bij de kist van zijn opa overleden na een ziekte vroeg een kind eens onbevangen hoe het was om dood te zijn zijn vader gaf als antwoord staande naast het open graf dat hij dat toch eigenlijk ook niet zo heel goed wist en zei daarom waarschijnlijk is dood zijn hetzelfde als nog niet geboren zijn dus is het niets…

Ze bedoelen het goed maar het is moeilijk om gezelschap te zijn en zelfs dan ben ik alleen zonder jou morgen kom je misschien nooit meer thuis uit het ziekenhuis Ik heb geen rust buren bellen aan tussen de bezoekuren ze willen iets doen en iedereen vraagt antwoorden die weer een dag geruststellen Ik word bewonderd ik ben…

Een diep innerlijk gemis, diep gevoeld verlangen een glimp te mogen ontvangen van wat Waarheid is, richt de blik naar boven met vele open vragen, laat mensen licht versagen en in Antwoorden geloven.…

vraag me soms af waarom ik me van alles afvraag het is vaak zo zinloos en wat is het waard achteraf is het toch zoals het nu eenmaal is en dan vraag je je weer af wat nu nog echt zorgen baart maar eigenlijk is het je afvragen toch best wel heel leuk een bezigheid die nu eenmaal ligt in de mens z’n aard en dan soms nog eens een antwoord…

Een antwoord is niet altijd voorradig maar de vraag stellen kan zeker geen kwaad. Met kerst wil ik iedereen zachtaardig benaderen en liefst ook alle dagen erna.…

- Geen antwoord. Niets dan 't kloppen mijner slapen! - God! mensen lijden, en uwe englen slapen!…

Dat door trachten te verklaren Het antwoord wel zal komen?…

zijn schaduw onbeweeglijk boven me, geen mond beweegt het antwoord geef ik, zonder vraag. voor jou ben ik totaal, altijd. ik geef mezelf in handen van mijn schaduwprins mijn lot ben jij…

.' Het antwoord luidde: 'Met genoegen; wilt u zich bij de chef vervoegen? 'De horen, bij de chef aan 't woord, zei: 'Horen, hoorde, heeft gehoord.'…