Alle inzendingen over In de vitrinekast

Soms denk ik dat ik ben blijven steken bij winkeltje spelen geen klanten geen omzet in feite ook geen inkoop alleen maar spel Zoals vroeger in de grote keuken van mijn moeder in het ouderlijk huis met die vitrinekast met als doelgroep dat grote gezin vader en moeder 5 zussen en 2 broers Toen vond iedereen me zoet nu moet ik waken…

Momenten van tijd in een hier opengeslagen fotoalbum De mooiste herinnering in meervoud in mijn vitrinekast Volop trots, in het licht, achter glas momenten van ervaren van toen en ooit hebben gedaan Matroesjka's, Toetanchamon bijzonder Portugees en veel Chinees Beer in avondschemering verzameld geheugen, zonder last Vrijheid opent verhoogde…

Wat wordt verlicht, de lege vitrinekast of de mens die zichzelf ziet ?…

Op pepermuntblikjes in mijn vitrinekast, u kent ze vast wel, die van Wilhelmina, bent u al vele jaren een graag geziene gast. U en uw levenspartner gaan dagelijks door mijn hand, ‘k ervaar in die beweging geleidelijk een band. De cafeïnevrije zit in ’t verlovingsblik, achter de bruidskus schuilt de koffie met meer pit.…

Onze liefde zou nooit meer overgaan, nee, nooit zouden onze wegen scheiden Zolang deze boom zou blijven bestaan, zouden we er voor vechten...ja, wij beiden Ik kwam dat hart met je naam laatst tegen, en was na al die jaren toch nog blij verrast In Beverwijk met m’n vrouw, en in de regen, gekerfd in een geloogd eiken vitrinekast.…

In mijn gedachten verrijzen vlinders uit het verleden; Ik wil vliegen op de vleugels van een witte vlinder en ongehinderd onverminderd kijken naar de vitrinekast naar het witje achter glas, opgesloten in de laatste klas. En het schoenlappertje dat rode schoentjes aan had. En de glazen poppenkast.…

Hebt u misschien wat droog, beschadigd haar Te lang en futloos of overbelast Een houten hoofd in een vitrinekast Te vaak gespleten punten hier en daar Te lang onder de zon zonder een pet Daar raakt uw haar van slag door op den duur En u verstoken van een wellnesskuur Verlopen als een haveloos sujet Neem dan voor buren vrienden en vriendin…

jij hebt mij ooit jouw winkel van magie laten zien zonder mij de weg te wijzen de voorgevel wat teruggetrokken geklemd tussen twee andere blokken de bijzondere sfeer verbaasde mij door de uitstraling van talloze energiebronnen de toonbank met zijn vele aura’s die jou moeiteloos passen ons in kleur verrassen de vitrinekasten…

mijn boek, welke zich al enige keren van m’n hand heeft verplaatst naar de vloer door een steeds weer opdoemende slaapattack, kan me niet méér bekoren dan een slappe appelflap die ik zie liggen onder de vitrinekast, bestoven met poedersuiker of maanden oud stof.…

marcherende mieren over een weerloos vogellijf begerige vliegen gonzen er omheen de laatste veertjes de ragfijne botjes de wind zij neemt alles met zich mee roerloos ligt een fragiele vogelschedel naast die van vis en ree einde van de angst voor boze mensenogen onwetend nu van ons gestaar in de glazen kast dag voorbije…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

De grauwe najaarsdag verging in regen en werd, gedreven naar de avond, mat. In 't struikgewas langs het bespoelde pad vielen de droppen bij het nauw bewegen der lucht met zacht geruis van blad op blad. Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen een verre lichtval naar omlaag en tegen een gouden kim staat tintelend de stad. Verbijsterd zie ik…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

Hier gonst de ochtend het licht dat ogen vult waarin de slaap nog sluimert Overrijp ligt het fruit in de koperen schalen van de tijd De dag glanst nog onwennig op beslagen ruiten en in een oogwenk bonst het hart de nacht vaarwel Voorbij zijn ook de late uurtjes de ontkurkte flessen het eindige naspel De dagen raken versleten…

Wat vorig jaar op zomaar een der dagen De Enschedeërs eensklaps overkwam Treft nu opeens het volk van Volendam, Waar andermaal het lot heeft toegeslagen. Dit lot bezoekt ons onverwacht en snel En dan wordt zelfs Het Hemeltje een hel.…

als vader uit zijn dak gaat vliegen borden door de lucht kalmte kan je redden kees sust moeder dan nerveus maar een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar zijn bijnaam Vesuvius wordt met regelmaat eer aangedaan als vader uit zijn dak gaat kruipen de kinderen onder tafel moeders handen vegen scherven en tranen bijeen maar drift…

Als je krijgslustig bent, kan je beginnen, En schraap de lijken maar weer van de straat, Vergiet maar liters bloed en praat van haat, En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen. Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen, Weet niemand meer waarom het was begonnen.…

Ik mag Herman zeggen Omdat we elkaar kennen sinds een kampeerweekend In Limburg eind 1979 Ik was speciaal uitgenodigd Door mijn eerste grote liefde Hij, Herman was er met een collega De secretaresse van meneer Van Agt Ik vond het interessant Zij waren zeer interessant Ik luisterde met rode oortjes Hij vertelde wat Haagse geheimpjes…

In een volle gang Is er geen doorkomen aan En blijf je stilstaan…

Krater in mijn Ziel geslagen, Mokerslag die Alles in mij, En ook deze dag Vernielt, verwoest, Tot op de laatste Vierkante centimeter - Het liefste dat ik Had is me vandaag Ontnomen, en vandaag Duurt weken, maanden En wie weet, wellicht Decennia, misschien Wel levenslang Voordat ze zich Volledig heeft uitgerold Tot dan…

Tingeling, tingeling, de kerstman komt eraan vanuit het Hoge Noorden is het schrikken langs de drukke baan. Hij glijdt met zijn grote slee en alle kinderen mogen voor een ritje mee. aan zijn zilveren baard mogen ze niet trekken zijn rode puntmuts niet rechtzetten. even proeven van het lekkers in zijn mand en die braaf zijn krijgen nog een hand…

Regent het? Nee hoor, maar ik hoor het water vallen da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot ‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot wat zo snel niet zakken kan en daarom is het, dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen, al is ‘t droog en regent ‘t niet, dat deed ‘ t vanmorgen wel vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…

Het leek alsof hij bleekte bij aanschijn van Gods glorie in de zonnige harengloed van Geert Wilders. Het heeft alle schijn van een modeshow: de foto's, de apenpakken mèt glimlach in camera's. Slechts deze uiterlijke vertoning stinkt in duisternis, want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen... schenen elke beeldspraak om eerlijkheid…

Een reiger roerloos in een sloot, een kikvors geeft zich bloot, door de zon in slaap gesust, zich van geen kwaad bewust. De gevolgen laten zich openbaren, kikkers zijn voor reigers etenswaren. Met de snelheid van het licht, zijn lange snavel goed gericht, hap, slik weg, Sorry kikker, dit heet domme pech.…