Wie zich door Ischa Meijer liet ontleden
Werd altijd blootgesteld aan het gevaar
Om aan het eind van het gesprek zowaar
Te kijk te staan met al diens kwetsbaarheden
Haast niemand wist hoe Ischa toentertijd
Zelf aan elkaar hing van die kwetsbaarheid…
Het stormt in de Jordaan,
wrakhout spoelt aan in stegen.
Op straat versplintert een bovenraam,
iedereen stopt met bewegen.
Zijn loeren was geen vluchtig gluren,
maar een peilloos drillen in de ziel,
hij gaf niks om zijn of mijn buren,
toen hij mij binnenstormend overviel.
Ik onderwierp mij als een slavin,
niet aan zijn lustige fantasie…
Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vader hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond
Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta
Om thuis te komen. En zo…
in het onderhuis
stapelt hij het
onuitsprekelijke
onder een stekelige
prikkelbare huid
gepantserd achter
het bureau
vullen lange rijen
fantomen zijn hermetisch
gesloten hoofd
het kind barst van
verlangen papa!
hoort hem niet in
de loopgraven onder
de begane grond
gestaag en ongezien
druppelt het gif naar
binnen om in de…