Alle inzendingen over Ispahaan

*) Ispahan: oude hoofdstad van het Perzische rijk *) el Cid Campeador: Heer Kampioen, een bekende Spaanse nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd. ---------------------------------- uit: 'Pour un vaurien', 1999.…

Geweldig, die ontdekking van een gen Dat lichaamsouderdom schijnt te bepalen Straks weet ik welke leeftijd ik mag halen En waarom ik daartoe veroordeeld ben Zodat ik mij kan vast gaan klampen aan Een datum voor mijn vlucht naar Ispahaan…

Vanavond ga ik niet naar Ispahaan.…

Ik riep op luide toon een tuinman verwacht je in Ispahaan. ga weg dood, je kunt me niet bekoren Oké, dan niet, zei de dood Dit keer heb ik verloren Ik wacht wel af, je zult ooit nog van mij horen.…

Ik wacht maar op de tuinman, die komt uit Ispahaan. Jesaja 40:8…

Ik was verrast, Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan, Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan.' --------------------------------------------------- uit: Verzameld Werk van P.N. van Eyck (1887-1954)…

in de stem van Nafiss het accent van Ispahan tussen de stijlen van het balkon het gezicht van Amir het gemekker van schapen dat van het dorpsplein klinkt de geur die van de bergen komt ik dagdroom voort maak me ongerust drijf mee met de stroom val over de rand kijk om me heen zie hoe breekbaarheid vleugels krijgt met op de rug twee op…

Ik peuter wat en mier verder in de woestijn is geen herder de wolf in schaapskleren gehuld huilt, doch de jager brult Brult tegen de karavaan die verder trekt naar Ispahan brult vanwege de vette kamelen en de ruiters die ze bevelen Eén raakt achter, wordt verslonden wolven vechten om de botten de karavaan is niet te stoppen de enkeling…

Dan ijlt hij tot zijn meester, die hem wenkt, Hij stijgt te paard en rent naar Ispahan, Waar hij zich voor de Sombere veilig denkt. Des avonds, in de schijn der halve maan, Doemt weer de Dood, die de heer de mare brengt: Ik kom vanwaar uw knecht is heengegaan.…

met een lange scherpe blinkende zeis staan ik verbaas me zei hij dat jij hier nog bent omdat ik je heel ergens anders halen ga beste vent helaas voor jou ben ik iemand die zijn klassiekers kent jij bent de weg kwijt in je gedicht dus rot jij maar gauw op red je gezicht want je hebt nog een heel end te gaan naar je verdoemde Ispahaan…

(de Haagsche versie) een mens wil leven, zeker hier in deze wonderschone stad weldadig als een bruisend bad een oord van diepgang en vertier de levenslust van mens en dier vond in Den Haag zijn habitat de zon streek alle plooien glad van Duinoord tot aan Laakkwartier de tuinman (hij uit Ispahaan) passeerde mij met gulle lach vergeten…

maar hij liet u verrekken van dauw tot avondrood Verdorven goddeloos van god los en van wereld meneer pastoor werd boos verloren reddeloos O god zijn wij verdoemden altoos in wederkeer is 't dan die ene keer waar wij ons op beroemden De tuinman en de dood wat loopt hij hier te zoeken laat hem zijn gang niet gaan ook niet in Ispahaan…

- de roem reikt ver, tot Ispahan, en trok de rijkste Perzen aan bedwelmd door onderwerelddamp voorzei zij tegenstanders' ramp: offers voor Apollo's tempel, schenkingen in zuiver goud Delphi was destijds de navel van de oude Griekse wereld, later hadden de Etrusken aan de kusten hùn idylle, lezend in wel negen 'boeken' van papyrus…

de can-can dat zagen twee walen die gingen te han diep in de grotten voor drie-in-de-pan later dan verwacht kwam doctorandus stan nu pool en mediator met eigen insteekplan sinbad ging voor één nacht uit de kaftan muzelkunstjes lieve an duizelt er nog van een tuinman zei ja graag nu het nog kan pers en ja de dood wachtte hem in ispahan…