inloggen

Alle inzendingen over J.C. Bloem

5343 resultaten.

Sorteren op:

voor de schrijvers

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 231
Bloem destijds nog zo mooi wist te schrijven doch schrijven blijft hard werken al denkt menigeen daar anders over in tijden van haastige kriebels op facebook…

De magnetron

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 249
(vrij naar J.C. Bloem) Frituur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is frituur nog in dit land? Een zak patat, te zout en niet krokant, Een frikandel die rimpels heeft gekregen.…

bloemlezing

netgedicht
2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.950
Bloem, Albrecht Rosenbach, Lut de Block Anton Korteweg en Rien Vroegindeweij Hans Sleutelaar, Paul van den Hout, Bastet Dichterlijke namen vormen een sonnet…

VII - teleurstelling - ( naar "afscheid" 1899)

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 85
de amandelen van amaretto di saronni nog steeds niet geknipt gegroet oh schone pauw wat nieuws uit asia pardon, ik heet kalkoen kom uit amerika leef weggedoken voor alle smeulwinden open in honing roken eerste tranenvlaag en stemmen worden vaag muzikaal geklaag riolering lek - het boerderijtje drijft weg op grijs water…
robflipse29 januari 2018Lees meer…

Dorps-idylle

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 9.084
't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt, Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen, Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen, Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt. Oranje wortels, druiven als violen Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt, Roodwangige appels, welig opgehoopt En bronzen peren heeft hij aanbevolen…

III - terug naar oudshoorn - zelfstandig tot 1918

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 65
het parkeerterrein brengt oudshoorn nooit meer terug eenmaal platgelegd het oude oudshoorn vervlogen vogelenbuurt voor nieuwe bijlen een wijk als oudshoorn naar de elfen van aphen aan de oude rijn het oude oudshoorn en villa nuova in de gnephoek een flauwe bocht terug de schrijver oudshoorn in de salamanderreeks - een fout verhaal…
robflipse15 januari 2018Lees meer…

Vaccinatiestraat

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 47
Ik zie een pandemie de straten legen, angst en onmacht beheersen het land, het R-getal stijgt, krant na krant; ik kan er niet meer tegen. Er staan nauwelijks nog files op de wegen, die wandelen nu langs de waterkant; ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand, over het beeld van ‘zoom’ bewegen. Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…
Jack Stoop22 november 2021Lees meer…

IX -lyceumtijd- 1958

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 156
bordewijk met bint en literair taalgevoel gestaafd met de sint naar de vierde klas mijn broertje gaat over ik ga met hoornik spijbelend van school het feest der herkenning met een bloemlezing op het lyceum verliefd op juffrouw wiewel gouvernante frans hoe schoon is god gewassen en gemangeld op de schoolbanken zondag verzucht…

Insomnia - naar J.C. Bloem

snelsonnet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 235
Met mijn mobiel naast bed kan ik niet slapen Niet slapend grijp ik snel naar mijn mobiel Mijn vriend vindt dat maar achterlijk gepiel Want daardoor ben ik dag en nacht aan ’t gapen Hij wil dat ik in bed je weet wel doe Ik heb geen smoes meer nodig, ben te moe…

het portret

poëzie
4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 14.244
Wanneer ik dood ben en de donkren komen, Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen. Ik merk er toch niets van. Het is voorbij. Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen De beeltenis van dit bemind gelaat, In een tot molm geworden kist geborgen, Diep in de muffe grond met mij vergaat. Doch als…
J.C. Bloem11 februari 2003Lees meer…

INSOMNIA

gedicht
4.0 met 156 stemmen aantal keer bekeken 65.644
Denkend aan de dood kan ik niet slapen, En niet slapend denk ik aan de dood, En het leven vliedt gelijk het vlood, En elk zijn is tot niet zijn geschapen. Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen', Waar de levenswil ten strijd mee noodt, Naast der doodsklaroenen schrille stoot, Die de grijsaards oproept met de knapen. Evenals een vrouw…

VOORJAAR

gedicht
2.0 met 58 stemmen aantal keer bekeken 25.226
De zon brak door de barre voorjaarslucht. Plotseling kantelde er een vogelvlucht. Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw. Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…

Aan zee

gedicht
3.0 met 116 stemmen aantal keer bekeken 36.263
Een gore zee; Aan 't strand daarvan: Van lieverlee Een eenzaam man. Zijn blik is naar Verlatenheid - Geen uitzicht, waar Men die vermijdt. In 't niets verglijdt, Zonder misbaar, De hooploosheid Van weer een jaar. De mond blijft stom Tegen den tijd, Want ouderdom Is eenzaamheid. ----------------------------------------- uit…
J.C. Bloem14 januari 2022Lees meer…

De gelatene

gedicht
4.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 13.430
Ik open 't raam en laat het najaar binnen, Het onuitsprekelijke, het van weleer En van altijd. Als ik één ding begeer Is het: dit tot het laatste te beminnen. Er was in 't leven niet heel veel te winnen. Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer, Als men zich op het wereldoude zeer Van de miljarden voor ons gaat bezinnen. Jeugd…

IN MEMORIAM

gedicht
4.0 met 57 stemmen aantal keer bekeken 29.376
De blaren vallen in de gele grachten; Weer keert het najaar en het najaarsweer Op de aarde, waar de donkre harten smachten Der levenden. Hij ziet het nimmermeer. Hoe had hij dit bemind, die duistre straten, Die atmosfeer van mist en zaligheid, Wanneer het avond wordt en het verlaten Plaveisel vochtig is en vreemd en wijd. Hij was geboren…
J.C. Bloem20 september 2022Lees meer…

Nieuwjaar

gedicht
3.0 met 98 stemmen aantal keer bekeken 36.552
De nieuwjaarsklokken luiden door de radio. Stortregen valt. De dag is onbeschrijflijk goor. Men is alleen gelaten en aanvaardt het zo. Men vraagt zich zelfs niet af: waarom is 't en waardoor? Tegen het leven is toch immers niets te doen; de wereld heeft geen oorden meer om heen te gaan, en 't hart wordt niet, gelijk de landen, jaarlijks…

De Dapperstraat

gedicht
4.0 met 144 stemmen aantal keer bekeken 46.778
Natuur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van een krant. Een heuvel met wat villaatjes ertegen. Geef mij de grauwe, stedelijke wegen, De in kaden vastgeklonken waterkant, De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand Door zolderramen, langs de lucht bewegen. Alles is veel…
J.C. Bloem29 december 2004Lees meer…

November

poëzie
2.0 met 162 stemmen aantal keer bekeken 33.521
Het regent en het is november Weer keert het najaar en belaagt Het hart, dat droef, maar steeds gewender, Zijn heimelijke pijnen draagt. En in de kamer, waar gelaten Het daaglijks leven wordt verricht, schijnt uit de troosteloze straten Een ongekleurd namiddaglicht. De jaren gaan zoals zij gingen, Er is allengs geen onderscheid Meer tussen…
J.C. Bloem1 november 2023Lees meer…

Vroege Voorjaarsavond

gedicht
3.0 met 50 stemmen aantal keer bekeken 16.990
Het ongelezen boek viel naast hem neder; Hij streek langs de ogen met een vage hand, En keek naar buiten: 't eerste lenteweder Betoverde het schemerende land. Er was een waas van het aanvanklijk lover Om het afzonderlijke, zwarte hout, En iets als zoelte zweemde de avond over, Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud…
J.C. Bloem14 januari 2011Lees meer…

Rondeel

gedicht
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 14.667
De korte liefde en 't lange lijden, Het wordt een ding, dat men vergeet. Herdenkt men 't nog, dan zegt men: 'k weet, Het was destijds niet te vermijden. Benijdt men soms de niet-bevrijden Tot deze afwezigheid van leed? Toch, korte liefde en langer lijden, Het wordt een ding dat men vergeet. 's Verleden levens koud en heet Voelt men zich…
J.C. Bloem13 februari 2011Lees meer…

Herfst

gedicht
2.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 15.475
Van 't najaar keren weer de schone dagen - Van het hoeveelste? en hoeveel malen nog? Tot het ontrijzen aan zijn nederlagen Lokt den verslagene zijn zoet bedrog. Dit is de tijd, dat men zou moeten lopen, Gerooide velden langs of door een laan, Aan 't eind waarvan een vergezicht gaat open Op herfstland en een edeler bestaan. En, thuisgekeerd…

Zondag

gedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 12.860
De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d' in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een warm, van onbestemd verwachten, In zondagsstilte eenzelvig kind. En tussen toen en nu: 't verwarde Bestaan, dat steeds zijn heil…

Afscheid

gedicht
3.0 met 47 stemmen aantal keer bekeken 24.483
Ieder scheiden is van 't laatste scheiden voorbode, ieder bed van 't laatste bed. Alle sterfelijke wegen leiden naar het eind waarvan geen liefde redt. In het stedelijk duister van de straten nemen we afscheid - en het drukt als lood, kijken om en wuiven, reeds verlaten, slaan de hoek om, en het is de dood.…
J.C. Bloem17 augustus 2014Lees meer…

De duizend doden

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 117
De duizend doden Die ik ben gestorven Liggen begraven Ver achter mij In de wereld van Vergetelheid, Alle momenten Die mij van mijzelf Vervreemdden - Aan de einder lang En breed verdwenen - Zijn niet meer, Want in het verleden Is de tijd niet meer…

Rood

snelsonnet
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 145
De kaart voor elk gebied kleurt donkerrood Maar wat betekent dat voor mijn vakantie Want het wordt tijd dat ik een ander land zie De reisproblemen zijn straks levensgroot Dit heb ik in mijn tuinstoel overdacht Het valt best mee als je niet veel verwacht…

J.C.

snelsonnet
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 3.316
Zoals nu in een studie is bewezen Zijn Julius en Jezus 1 persoon Een feit dat je natuurlijk ook gewoon Uit hun initialen af kon lezen Dus wat oogst in 4000 veel applaus? Jan Peter Balkenende was de paus!…

J.C.

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 412
Als speler stond je liever aan zijn kant, Zijn dribbelen, zijn pass, zijn dirigeren, Zijn juichen, zijn betweterig beweren, Met Johan sterft een stukje Nederland. Geliefd als sportman en om wie hij was, Nu treurt de voetbalfan, en treurt het gras.…
Meer laden...