Alle inzendingen over Jappenkamp

een vrouw prevelt magische mantra’s in de schaduw bij de heg van prikkeldraad een zwaluw scheert over vuren om angstgeesten te verdrijven lost dan weer op in het wolkendek moeizaam weeft de tijd zijn web een mus knaagt aan aangekoekt leed zuchtjes lucht persen zich door de heg heimwee is iets anders dan het was een landschap…

Het was gezellig in de Jappenkampen, Verkondigt premier Abe van Japan. Daar stond de koffie in de koffiekan De hele dag verleidelijk te dampen En was er vraag naar koffie in de Oost Dan bracht een troostmeisje een bakkie troost.…

Een stem sprak stil vanuit het struikgewas Mij werd een blik vergund in 't jappenkamp Toen daar mijn vader deel werd van die ramp Verzwegen trauma dat ik later las Hun namen in rood marmer op een lijst Beschut door bomen rond een park in Zeist…

zijn boekwinkel met woorden op papier biedt hij vensters op de wereld de stilte in het oude pand ademt verlatenheid het ondraaglijke bestrijdt hij met een scherp sissen onophoudelijk blaast hij het onzegbare krachtig uit zijn mond ik kan het niet verdragen: het bittere snijden door de stilte hij overleefde het Jappenkamp…

Mevrouw van Blerck was een fragiele oude dame maar die ook van ijzer was ooit zorgde ik voor haar ze vertelde mij over het Jappenkamp waar zij kampuniformen naaide wijl haar zus troostmeisje was ze zijn beiden reeds jaren overleden maar de herinnering aan de woorden de bittere klank ervan blijft leven soms zie ik slakjes met hoorntjes…

tussen de keerkringen in het felle gele licht woedt bruut geweld een handvol rijstkorrels ruilen voor een stuk papier onder de tropenzon kneed jij planten en aarde tot verf op inpakpapier de schildering van je bleke gezicht omlijnd door donkere tinten wat oorlog met mensen doet…

Een tuin vormt zich veel sneller in de tropen vier keer zo snel als hier in West Europa de tamarinde en de bougainville de witte bloemen van magnolia en heliconia aan bamboehagen Een bruid laat zich in wit fotograferen in feestjapon temidden van boeketten een tuindecor van manden vol jasmijn Dwars over wenkbrauw neus en aangezicht ontsiert…

Vandaag werd bekend dat een der groten van onze literatuur - met een hoofdletter - na een kort ziekbed is overleden. __________________________________ JEROEN BROUWERS (1940 - 2022) Cliënt E. Busken is nu heengegaan Het aards bestaan verruild voor 't eeuwige Zijn traumatranendal voor 't hemelse Zou Wim al iets met hem hebben gedaan…

ingesleten Die rimpels zijn je herinnering Jouw getuigen, dagboek en geweten Ze vertellen van een broze, sterke vrouw Met een kinderloze zoektocht Naar religie, gerechtigheid en geluk Van een mens dat voldoening In het simpele zocht Kleine eigenaardigheden WCblokjes als tafelkleed-klem Bedolven onder spraakwatervallen Van eenzaamheid Het Jappenkamp…

Hoe schrijf ik je Teerbeminde aan de rand van de Styx dat ik veer in het oeverriet ieder uur de stof van vrede als een engel van geduld onzichtbaar met elkaar verbind Hoe schrijf ik je Teerbeminde met een blad voor mijn mond dat ik me in afgemeten tijd ademloos vasthoud aan deze stengel de enige die ik heb aan de oever van de Styx…

Zo'n staatsbezoek zou gevoelige wonden kunnen openreiten bij vele overlevenden van de Jappenkampen; en, zoals bij hem, zou zijn dwangarbeid aan de Birma-spoorlijn nog haatgevoelens kunnen oproepen, die niet in staat zouden kunnen zijn de noodzaak tot verzoening met een verlangen tot spijtbetuiging te kwijten.…

van dessa tot de kampong Voor een koempoelan Komend van de overkant De gordel van smaragd, Een geur van tempeh sajor sateh, Zinsbegoochelend mijn hart, Treft mij als een kris poesaka Mysterieuze stille kracht Die door mijn ziel ruist Onbewust, een Moesson Regenwind die wacht Mijn geheugen is een web Van wajangschimmenspel Van jappenkamp…

Het einde van een oorlog herdacht Nederlands-Indië van Japan bevrijd Een einde dat een begin was van een nieuwe oorlog een vergeten oorlog de oorlog waar men niet over praat de oorlog waar men zich voor schaamt Mensen 'bevrijd' uit de Jappenkampen vielen in handen van vrijheidsstrijders of guerillastrijders afhankelijk…

daar loopt hij dan een kleine montere man in korte broek baardje het tanige bovenlijf ontbloot verwarde piekharen steken onder de verfomfaaide hoed pretoogjes glinsteren achter de ronde bril slaapzak onder de arm geklemd de waterzak in zijn hand een zweetdoek bungelt aan de riem van zijn kaki broek no dead man walking…

Zij zong van paradiso Indië En eenmaal in haar nieuwe vaderland Van cimeroni en van brandend zand Zelfs 't nieuwe volkslied van Maleisië In 't kikkerland bezong ze soerabaay Haar private dancer was een liefdeslied Al rees haar ster, proud mary zong ze niet Te zoet voor river deep en mountain high Zij was geen podiumbeest als miss…