37 resultaten.
TREK-OS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 251 Uit koele kalme schaduw van het bos,
Treedt langzaam-aan kopschuddend-schomlend, de os;
Treedt op het blinkend zandpad, dat gevlekt
Met tak- en bladeren-schauw, is overdekt
Van brandend zonlicht, zomer-zon-gegloor
De hele dag, van vroeg tot 's avonds, door.
Hij keert naar stal en ziet het open hek...
Een korte ruk aan 't leidzeel... Uit…
VISIOEN
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.600 En als eens Joannes, de verkonder
Jesu Christi, zie 'k een muur, een wand,
Opgebouwd door 's krijgsmans stalen hand,
Onder roff'len en kanongedonder.
Wees nabij mij, Gij, die storm gebieden
En kunt stillen, 't scherp van 't zwaard niet vreest...
Plots een licht... Wat zou die glans bedieden ?...…
jarig 15 augustus 1957
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 10.919 wierook kaarsen aangestoken
lelies die lekker roken
zalige Maria Hemelvaart
stond op de kaart
van missiezuster Tante Godelivia
uit de Republic of Indonesia
‘veel devotie in de ecclesia:
de felicitaties voor joannes maria’
wel, wat hij verder kreeg
’n tik om z’n oren
vanwege de pastorale orde
tijdens het verstoren
voorts twee guldens
een…
De witte wieven*
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.460 Witte wieven dansen om en om,
hoor het ritme van het wilde zwieren
en 't geprevel van hun formulieren,
rond de heksenkom.
Dwepend trilt muziek van fluit bij fluit
van de loksters in het groen verscholen,
met het wieglend klagen van violen
wordend één geluid.
Nevel-bleke grijze dampen zijn
zwevend langzaam langs de dennenstammen,
vrouwen…
Mijn lieveke open je deurke en lach
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.958 Mijn lieveke open je deurke en lach
en zend tot de zon je gebed,
en een vaas met een gele mimosatak
fijn-blij voor je vensterke zet.
Die zie ik van ver als ik zingende kom
al over de heide gegaan,
die zijn lijden vergeet en zichzelf niet meer weet,
nu een lente van liefde ving aan.
Zo wijd is de heide en de berken zo fijn,
ze blinken in…
Eenzaam in duister
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.266 Eenzaam in duister, sta ik en luister
regen op straat -
de dikke droppen, die rusteloos kloppen,
zijn aan de praat.
Zij vallen en springen omhoog en hun zingen,
melodisch en zacht,
is vreugd om te horen in dromen verloren
in windstille nacht.
Heel de omtrek is donker, geen sterrengeflonker
blinkt hoog in de lucht,
maar 'k hoor onder …
WIE HEEFT DE KLOK GELUID?
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.804 Wie heeft de klok geluid,
wachter in ’t heidekruid,
woei door de najaarslucht,
zingend gerucht?
Fluistren de blaren nog, -
zeg het mij, zeg het toch,
woei hier muziek voorbij,
eindeloos vrij?
Zong hier een steen tot ons,
diep uit het klokkenbrons,
heb ik het goed gehoord,
klonk hier een woord?
Diep in mijn wezen leeft
liefde, die…
Regen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.159 Regen, regen valt aldoor
Kletter, tik en tik ik hoor
Op de ruiten, buiten, buiten,
Regen zing uw zang en zing
In de vale schemering.
Tik eentonig liedje mij
Span een klein verdrietje mij
In het duister, fluister, fluister
Spin mij in uw toverkring
In de grijze schemering.
Regen, regen, maak mij stil,
Die opnieuw genieten wil
’t Lieve…
KINDJE
poëzie
4.0 met 7 stemmen 3.231 Kindje dat op blote voetjes
speelt uw spel van kiekeboe,
kom maar kindje, lach maar zoetjes,
help mij die maar denk en doe . . .
Kindje,
vrindje,
lach mij toe . . .
'k weet niet of ik U zal vinden,
'k weet niet waar, ik weet niet hoe,
Goede God, in 't stil-beminde
kindje leeft Gij, af en toe . . .
Kleine,
reine,
'k ben zo moe .…
Daar ginder, al over de heide
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.312 Daar ginder, al over de heide
daar ging ik te morgen een gang,
mijn voeten liepen zo blijde,
zo blijde klonk mijn zang.
Doorzichtige wolken, ze gleden
en weken àl wijder en wijd,
àl schoonheid omhoog en beneden,
àl zomerheerlijkheid.
Hoog-open de lucht met het gouden
gewemel van het zonnelicht, fijn,
en rustig de wachtenden wouden
en…
DE BLAREN VALLEN
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.236 De blaren vallen, blad na blad,
Die allen sterven moeten,
Zij dwarlen langs het herfstig pad
In huiverende stoeten.
Zij zwieren rond, omhoog, omlaag,
Zij rusten en zij vluchten,
Wild voortgedreven door een vlaag
De laan is vol geruchten.
De blaren goud, de blaren geel,
De herfstwind doet ze vallen,
Zij zinken na wat wild gespeel,
Zij…
De witte sneeuw
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.897 De witte sneeuw, in zachte val
Gestoven heinde en verre
Uit onafzienbre hemelhal
Als kleine sterre aan sterre,
Heeft stadig dalend toegespreid
Al de onbegaanbre wegen,
‘k Wist niet dat mij was toegezeid
Zo’n schone winterzegen.
Als wit besneeuwde mensen staan
De wilgen, half gebogen
De ruwe romp, opengedaan
Hun takken, onbewogen.…
De Stier
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.979 Ik zag hem staan in ene wei, een jong
prachtig-gaaf dier, daar was geen vrees in hem,
die rustig naar mij keek, die nader kwam,
blij om de schoonheid van dat edel dier.
Zo stoer-vast was de kop, twee ogen groot,
de jonge bek, neusgaten en het paar
knobbels van horens, nog niet uitgegroeid,
de huid sneeuw-blank met vlekken glanzend bruin.…
Een ploeger
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.062 Ik zag een ploeger in het morgenrood
met vaste stappen gaand achter zijn paard
over het braakland, volgend heel bedaard
maar moeizaam sturend en een vogel floot
en 't was als vreugde over die stille daad,
die ploeger, wijkend naar verten heen
en kerend weêr, op 't wijde land alleen,
de grond bewerkend voor het nieuwe zaad.
Gelukkig wie mag…
Carpe diem
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.559 Een ziekte sloeg mij neer en liggend stil
zag ik mijn oude dagen langs mij gaan,
wetend-te-schouwen was mijn wens, mijn wil,
en mijn verlangen om ze te verstaan.
De droefste zag ik door mijn tranen heen,
verstomd is veel wat eenmaal leefde en zong.
De schoonste waren zij wier lichtschijn drong
diep in mij, dat ik met die glans werd één.…
In ‘t middernacht’lijk uur
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.503 In ‘t middernacht’lijk uur zie ‘k om mij heen,
en zie mijzelf; zo velen achterbleven
in ’s levens strijd vol angsten en vol beven,
volhoop en wanhoop, blijheid en geween.
Elk gaat zijn weg en gaat zijn weg alleen,
de een wil omlaag en de ander opwaarts streven,
o wonder-vreemd gebeuren van het Leven,
veelheid van goed en kwaad, van groot…
Gaan
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.519 Tussen de beken
langs het smalle wegje
stil in de regen
kom ik gegaan,
kom ik gelopen
en tijg naar de verten
tot waar de woning
in ’t naaldbos moet staan,
kom ik getreden
langs bloemen en grassen,
druipend van water
groen-blank in het licht,
kom ik getogen
al zeggend en zingend
’t zinrijke woord
van het beeldend…
Wandeling
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.814 Lief is ‘t mij te lopen dromen
in de laan,
als door ’t lover van de bomen
koelten gaan.
Beuken zijn ‘t, rood-donker-bruine,
flonker-goud,
als men vindt in buitentuinen,
eeuwen oud.
Wat een weelde stil te dwalen
uren lang,
door de lover-kathedralen,
rijk aan zang,
velden langs met wind-bewogen
goudgeel graan…
Nocturne
poëzie
3.0 met 7 stemmen 999 In ’t oude park
ligt als een ark
’t eiland in ’t water.
Zilverlicht van de maan,
fantomen gaan
over het water.
Mijn bootje zacht
drijft in de nacht
op ’t donk’re water.
Hoor, ruisen fijn
van de fontein,
’t is zingend water.
Hoe wonder dat
droppengespat
stuivend in ’t water.…
Poëzie
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.078 Daar ginder al over de heide
De blaren vallen
Nooit heb ik je lippen gekust,
Regen
Ritmedansje
Witte wijven…
Witte en gele kransen
poëzie
2.0 met 8 stemmen 995 Witte en gele kransen
op de haren
waren,
toen de rei van kindren
zingend ging voorbij.
O dat lichte dansen,
meisjes, blond en blij,
’t leeft in al mijn dromen,
vreugd is mij gekomen
in het onbekende
mooie mei-
getij.…
Vlamgedans
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.229 Dichter, laat de vlammen dansen
in uw haard,
hout in ’t vuur, bouw hoog de schansen,
niets gespaard.
Hout in ’t vuur, dat al de vanen
waaiend zijn,
dat het vuur verteer uw wanen
na veel pijn.
Dat het fel in de ouwe schouwe
vonken spat,
eenmaal zult ge zeker bouwen
nieuwe stad.
Wèg wat drukt en wat doet lijden,
wat u deert…
Ze zeggen ik ben een Johanneskind
poëzie
2.0 met 6 stemmen 962 Ze zeggen ik ben een Johanneskind,
ik arme ik weet er niet van,
toch steek ik de brand in het hout dat het vuur
mij laai, ter eer van Sint Jan.
Gespelen komt aan, en dapper gedaan,
zo moedig als ieder dat kan,
gedanst zij de dans bij het woedende vuur,
de dans ter eer van Sint Jan.
In ’t ronde gezwaaid en ommegegaan,
en weg weer wilder…
Voor een natuurdichter
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.062 De dagen van de zomer zijn getogen
De jeugdpracht van de blâren vergaan,
Hun gouden tover is nog troost voor de ogen
Maar weldra zullen naakt de bomen staan.
Hoe is op deze dag mijn hart bewogen,
Dat mart in ’t bos en wil er niet vandaan,
Het weet de pracht dier zuilengang en bogen
En uchtendlucht aan ’t einde van de laan.
Nog is de droom…
In ’t berkenbos
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.106 In ’t berkenbos waar late zon
op zilver-blanke stammen scheen,
daar was ’t dat al mijn leed verdween
en nieuw geluk begon.
Daar beefde in ’t bos een rose gloed
al hoger naar de toppen hoog,
die ’t speelse briesje teer bewoog,
al zachter ging mijn voet.
Ik liep zoals een neofiet
gaat door de Tempel stil ontroerd,
aan de aarde…
Aanroep
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.369 Was al mijn voelen en mijn leed van jaren
geen pelgrimstocht naar u, die ‘k diep belijd,
tot wie ‘k zacht zing, o wees gebenedijd,
wier zuiver beeld ik biddend mag ontwaren.
Ik ben een man, die sterk werd in de strijd,
die strijdend zong en zocht opnieuw gevaren,
wetend, diep-in, dat ééns de dag zal klaren,
als vogelstemklank door…
SCHEMERLIEDJE
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.089 Schemerliedje, tintel-fijn,
buiten zilvert maneschijn,
buiten staan de bomen
te dromen.
Sterren beven in ’t fluweel,
ijl-hoog suist muziekgespeel,
‘k sta te zien en luister
in ’t duister.
Schemerliedje, tintel-fijn,
mocht ik met uw wijsje klein,
geven stil verblijden
wie lijden.…
Te rusten lig ik stil
poëzie
2.0 met 5 stemmen 906 Te rusten lig ik stil en hoor
het klokke-tikken
het meet de nacht, aldoor, aldoor,
met ogenblikken.
Mijn schone droomgedachte faalt
door 't tikke-takken,
de slinger steigert op en daalt,
gaat rijzen, zakken.
Dat klokgetik in stille nacht
doet ijzen, ijzen -
want slaaploos door gedachten-jacht
volg ik die wijze.…
Avond
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.005 Daar branden lichten in duister -
de gouden-gele,
die lichtlijk dansen vol luister
door 't windespelen.
Door straten rammelen nog karren,
waar hoeven klinken ;
aan hoge hemel de starren
zo stille blinken.
Goud-licht aan alle de zijden,
omhoog, beneden -
het doet mij leven in tijden,
lang, lang geleden.…
Liedje van liefde
poëzie
2.0 met 4 stemmen 577 Schemering houdt al de meubels omvangen,
't regenlied ruist en staag klettert de goot.
Lieveling, kom, dan zeg ik je zangen
van mijn verlangen,
zo groot.
Kom dan heel stil op je zwevende voetjes,
leg maar je hoofd aan mijn schouder heel zacht,
hoor naar de komende ritmische groetjes,
vleiend zo zoetjes,
en wacht.
'k Zal je in je dromen…