Alle inzendingen over Jouw gezicht .....

Heel hard fietste ik en De huizen, auto’s en mensen Vlogen als streepjes aan mij voorbij Ineens was daar jouw gezicht Het was net een waterval waarin een blad was gevallen het dook mee de diepte in en borrelde pas tellen later weer op Zo kwam jouw gezicht Ineens uit die streepjes Alles eromheen was al weggespoeld En de hele weg naar…

hoe ik ook met een penseel de tranen uit jouw gezicht veeg steeds verschijnen ze weer vol woede is jouw blik verbazingwekkend want zo had ik de contouren niet opgezet vol overgave schilder ik je rustig omlijn met liefde jouw gezicht kus met penseel je beide wangen…

Met jouw gezicht in mijn handen kus ik zachtjes jouw gezicht. Het is getekend door het verleden, dat onzettend veel heeft aangericht. De wonden zijn nog zichtbaar ook op jouw ziel, verbergen heeft geen zin, het was het eerste wat mij opviel. Teder neem ik jouw handen in de mijne en hoop dat mijn liefde de pijn kan laten verdwijnen.…

Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn!…

Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn.…

mijn lief is de rust die te lezen valt op jouw gezicht mijn lief je straalt waardoor jouw schoonheid tot zijn recht komt…

het warme gevoel van thuiskomen borrelt op bij het zien van de echo van mijn glimlach op jouw gezicht dan wil ik je zoenen fluistert de wind…

er is geen schaduw zonder licht & geen stilte zonder jouw stem in mijn allerliefste dromen sla ik je niet met woorden ik streel je zinnen & teder kus ik jouw gezicht…

Daar liep jij tegenover mij en ging mij zonder groet voorbij want felle zon in jouw gezicht hield mij verborgen in het licht…

als mijn gedachten uitvliegen op het licht van de zon verzamelen zij stukjes schoonheid die samenvallen tot jouw gezicht waarbij het langzaam in warmte begint te stralen en je gevoel een mystiek lichaam aanneemt waarin wij een worden omdat wij voor elkaar geschapen zijn nog zijn wij niet volmaakt maar weten het pad te gaan…

Een ballon zweeft vechtend tegen de storm naar het zuidoosten Ik zie jouw gezicht Ik zie mijn gezicht in het onweer Hoefslagen ... Een slanke hand trekt licht in de verlatenheid…

mocht ik ooit je naam vergeten en je tranen aanzien voor een lach weet dan dat ik heb geweten dat jouw gezicht naast het mijne lag…

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

Mijn vingers in de jouwe, zachte strelingen in de palm van m'n hand. Die warme lach op jouw gezicht en die knipoog... als je je blik op mij richt zegt mij dat zóveel meer dan woorden.…

die mond die rode mond om verliefd op te worden wangen rode wangen gekleurd van buiten sproeten van de zomer vol energie ogen sprankelende, blauwe ogen in jouw gezicht…

een stille lach op jouw gezicht verraadt een beeld dat ik niet schiep de zon wil ik je geven als die wolk maar niet ach kon ik maar een beetje warmte in je handen leggen maar jij bent al niet meer hier…

de schijnheiligheid is te lepelen van jouw gezicht gewraakte woorden kerven diepe wonden blijkt aarde drijfzand welke gehavende zielen gulzig opslokt…

En bij het vensterraam een kaars die langzaam opbrandt in alle rust met weer even jouw gezicht. Hoewel de liefde al lang is uit geblust.…

ik streel zorgen uit jouw gezicht en fluister dat alles goed komt luister hoe ijspegels aan de bomen klingelen in de wind ik stop je nog een extra keer toe opdat jouw hart niet verstenen zal…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

ik staar in het donker zo licht en mijn ogen zoeken jouw gezicht ik ben bang bang het te vergeten ik sta hier als je wilt laat me weten want nooit was er iets zo grauw als een sterrenhemel zonder jou…

bleek als de maan op ijsgebloemde daken is de weerspiegeling van jouw gezicht in haar zonnebril je staat naast mij -hoe lang nog- mijn bevroren lach kan jou niet ontdooien bereikt je niet omdat je kijkt naar haar -en smelt-…

Ik kuste jouw gezicht na het ontwaken met een natte hand mijn ogen straalden geluk mijn haren nog wild door de wind aan het strand. Jouw ogen straalden die euforie kan ik koesteren voor jaren een virtuele bril heb ik niet nodig om een dergelijke realistische droom te ervaren.…

Als de Zon wil ik zijn Stralend, warm Liefdevol Een lichtpunt in jouw leven Als de Zon wil ik zijn Vrolijk, blij om jouw bestaan meer kleur te geven Als de Zon wil ik zijn Mijn zonnestralen op jouw gezicht Als de Zon wil ik zijn in jouw leven Meer liefde Meer licht Als de Zon zal ik zijn…

Ik kam je lange zachte haren aanschouw gestaag het verlies van jouw schoonheid die jou jij maakt zoveel jaren sierden ze jouw gezicht zo vertrouwd het zijn wie je was niet dat dit jouw zijn verandert wel mijn kijk op het leven…

Ik wil ook kunnen dichten Maar dat kan ik niet Dus schrijf ik gewoon Losse zinnen Die zeggen wat ik bedoel Meer nog die dat niet doen Nooit is een pen gevonden Die beschrijven kan Wat ik voor je voel En nu Hier Met de gedachte aan jouw gezicht Ontstaat per ongeluk Toch een gedicht…

reikt je de hand nodigt je uit om plaats te nemen je te laten overspoelen door een oase van rust zonlicht dat steels met de krullen rondom jouw gezicht speelt stilzwijgend ontlokt ze een glimlach…

de nacht breekt aan vol passie waarin ik jouw hartstocht beaam met elkaar versmolten genietend samen hoog in de wolken streel liefdevol jouw gezicht fonkelende ogen volledig op elkaar gericht…

warm zijn mijn lippen koud is jouw gezicht kus ik zachtjes je voorhoofd maar jouw ogen blijven dicht fluister ik lieve woorden strijk langzaam over je haar ik zal je missen lief laat los, ga nu maar gauw…

Ik zag jouw gezicht, jouw alles ... kreeg ik nog lucht ?…