Alle inzendingen over Jozef

Jozef, slaap je al? Nee? Ik kan ook de slaap niet vatten.…

een weerloos kind Matteüs laat ons weten dat een andere Jozef zich ontfermt over die weerloze dode mens wanneer hij wordt vermoord die naam Jozef mag nooit worden vergeten zal altijd rechtvaardige heten…

Jozef moest een plekje zoeken voor zijn jonge vrouw een oud stalletje och heere 't was al wat hij vond en Maria moest haar kindje kopen op de grond Jozef wist niet wat gedaan met dat kleine wicht in 't midden van de nacht een engel kwam zag het probleem dat jozef had hij nam het kind en verschoonde het lachte naar Jozef en sprak…

Rond het Kind geschaard denkt Jozef aan de engel van destijds in zijn droom. Jozef, zoon van David, zo was hij aangesproken. Hij kijkt naar Jezus, vol eerbied en ontzag en dankt de Vader voor Zijn pasgeboren Zoon. Bij Mattheus 1 vers 20 en 21.…

het was in de tijd van barre winters dat Jozef de ezel van stal haalde en zijn geliefde Maria vroeg de geest te vergeten van wie zij kuis een kindje droeg Jozef had het niet begrepen en dacht aan het zevende gebod was zij hem ontrouw geweest geslapen met de pottenbakker dan had hij een oogje toegeknepen maar een rendez-vous met een geest…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Jozef de Veuster had gekozen voor Molokai en zijn leprozen. Hij werd hun idool kreeg een aureool en zit hierboven nu op rozen.…

In d’ ijzige nachtstilte had Jozef zijn hoogzwangere Maria naar de stal gebracht de os en de ezel keken verschrikt naar ‘t vreemde bezoek maar Jozef gaf ze vlug een maïskoek in duisternis en in damp hield Jozef bij Maria de olielamp en toen in een vaag licht een klein Wicht ging verschijnen stortte Jozef tranen van geluk In zijn…

In haar erker staan de wijzen op het oosten, een stukje verder lopen schapen met een herder, aan de zuidkant zie je Maria en Jozef gaan, de stal met os en ezel wachten op het westen, de voerbak staat nog op de kop, het vilten kindje onderop.…

vroeg; Oma zie jij Opa ook soms ik zag hem hoor en toen zei die, Jozef ga Oma maar gauw een kusje brengen van Opa' toen gaf-tie me een dikke natte klapzoen op mijn oor Oma wrijft over haar oor ziet Opa opeens wat wazig en pakt haar zakdoek ze gaat koffie zetten mompelt naar de foto 'Bedankt lieve ouwe Jozef'.…

Er schuilt een Jozef in ons allemaal.…

Toren toren kijk mij aan zal ik van jouw spits afgaan Stel, vlak boven het carillon zet ik af van het balkon Zweef statig als een adelaar doch het flappen valt mij zwaar En ook het bidden van dit dier helpt mij als springzondaar geen zier Het carillon zoeft snel omhoog uit het gezichtspunt van mijn oog Met mijn neus richting zenith waar de…

De lamp vult heel de kamer met zijn bolle glazen oog. Mijn ogen liggen gans verlaten in de schaduw van mijn hoofd. De slagen van de klokken naderen uit het huis van God-zij-geloofd. Ik zie een leger lampen in mijn kamer, ik hoor de stemmen van een koor. Niemand kan mij zien noch horen De lampen gloeien rood. Ik lig mijn lichaam te…

Perelke in een wiegje klein Het kindeke als een briljanten zonneschijn Het perelke in een oester dat ik zomaar koester Het schelpke dat beschermen moet Buigt zich over 't prille leven toe Bij het opengaan Het perelke perst zijn oogjes toe Te onwezelijk al dat licht Teveel al die bewondering voor het perelke klein 't Wil nog liever geborgen…

voor marjolein hij hoort haar kijken door het raam als hij verdwijnt in de nacht draagt zij zijn hart ------------------------ uit: 'Overboord', 2012.…

Kijken hoe het licht wandelt over het land met de schaduw aan de hand hoe de ruimte vorm krijgt van zien --------------------------------- uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…

Want ook voor jullie geldt dat kraakverbod dus Jozef en Maria, opgerot !”…

Terwijl de decemberwind onze sporen wist bereiken we fluisterend de duistere vallei - na weer een heuveltop en menig dal voorbij - van binnen bruist het zacht. De avond gist tot een volle sterrennacht verstrengelde adem hemelwaarts. Je glimlacht Het dorp, een vaag kontrast op de rand van horizon en hemel de laatste restjes van het daags…

Zie je de man, zo geheel anders die om het lichaam van Jezus vroeg het zorgzaam wikkelde in linnen, naar een nieuw uitgehouwen rustplaats droeg gevolgd door diep bedroefde vrouwen, hij heeft voor Hem een plaats bereid, hij, levend in verwachting van Gods koninkrijk, het lichaam neergevleid in het bijzijn van de vrouwen. Wie is toch…

Maria bleef volharden 'ik ben maagd, die deugd is mij door niemand ooit ontnomen' 'maar hoe in Godsnaam kon dat kind dan komen' heeft Jozef zich vertwijfeld afgevraagd hij bad de hemel 'noem mij toch de dader' maar kon het niet geloven: 'God de Vader?'…

de nieuwe tsaar speelt deksels graag met vuur bedreigt ons onomwonden met geweld omdat bij hem geen mensenleven telt en hij wil Oekraïne op den duur hij spiegelt zich dus zelf-verheerlijkt, fel, aan Jozef Stalin’s smidse in de hel…

ze pakte mijn hand en trok me mee haar wereld in van kakelbonte bomen op wit gespoten gras haar ogen flonkerden toen ze het verlichte huisje zag ze wist van Jozef en Maria en het kind dat in zijn kribbe lag maar niet dat ze mijn moeder was…

er honderd man een gemiddelde dag in het kamp ‘nee, geen nieuws’, zegt Jozef tegen z’n vrouw, ‘wat eten we?’…

Maria en Jozef liepen tesaam de donkere straten door en vroegen bij alle menschen aan en vonden er geen gehoor En hadden eindelijk in een stal hunnen intrek genomen en zochten zwijgend zich terecht in dit hun onderkomen.…

55 jaar geleden alweer begon onder vleugels groeiend van papa mama en de rest het mooie leven van jou je werd door hen onderwezen de les geleerd ook en gelezen om dat later zelf te kunnen doen je zocht en vond de obstakels die bij confrontatie vroeg of laat ook door jou genomen werden in de vindtocht naar de liefde die jij voor het leven…

Maria was hardnekkig maagd gebleven En omdat Jozef zei: "Schat, opgelet, Wij moeten strakjes met elkaar naar Bet..." Heeft zij haar man meteen een klap gegeven. Maar hij herhaalde met verstikte stem: "Wij moeten met elkaar naar Betlehem!"…

in het theater van jouw volle leven slingerend tussen de vele emoties horend bij het moment in de tijd speel jij altijd liefst jouw eigen rol gelijk een clown zijn masker draagt plooi jij steeds het gezicht in de sfeer die past bij het ogenblikkelijk gevoel van blijheid tot soms vurig verdriet jouw spelend leven van harte vierend dartelen…

Stel dat je als Jozef met je hoogzwangere vrouw verwachtingsvol op zoek bent naar een veilig onderkomen word je dan ook graag bij de hand genomen?…

da’s adolf jozef poetin, wereld war head; met mensenlevens maakt hij oorlogspret en dode Oekraïners op een rij vernietigt steden, huizen, mensen, vee en lacht minachtend, maar het zit niet mee…