Alle inzendingen over Judaskus

In een hoge samenzwering met priester en tempelier is het vonnis geveld Zijn mirakels zijn zo goed als uitgeteld Voor een schrale buidel verraadt hij de Zoon Voor de prijs van een galeislaaf het zure loon van één seizoen gaat de uitverkorene onder de hamer De schatbewaarder graait in de kist Hij heeft zich van meester vergist Al…

terwijl hij haar drapeerde in wazige beloften de zachte judaskus nog op lippen brandde legde hij de leiband losjes om haar nek en maakte zich op voor een volgende encounter en daarna nog een en nog een en langs andere wegen nog meer.. het kon hem nooit genoeg…

Het kruis gaat naar het Wilhelminaplein De rolbezetting toont veel variatie Dat geeft een ongekende combinatie Jezus is zwart en Judas is wat klein De laatstgenoemde denkt: dat wordt een klus Hoe geef ik lange Jezus toch die kus?…

Eerst werd de negerzoen al gesaneerd Is straks dan ook de ‘Judaskus’ verkeerd?…

Zie ook "Beroepsgrimassen" van Wil Melkert ________________________________ De grimas van Yesilgöz is als een judaskus de nieuwgekomen vluchtelingen rondgereden in een bus in plaats van overplaatsing naar een plaats waar niemand hen nog löz…

Mijn leeftijd verraadt Een onbemiddelbare crisis Ik solliciteer mezelf naar De uitkering die ik verdien Men zegt dat arbeid adelt Maar ik ben opgezadeld met de vraag Naar reeds lang verloren jeugd Werken is een deugd, dat wil ik graag Maar ja, deze meneer wil wel En krijgt geen enkele kans, Vijftig-plus krijgt een Judaskus.…

Zijn judaskus strategisch uitgemeten stond bij OP1 gelijk aan hoogverraad. Lilianne Ploumen denkt: lang zal hij leven, ´t wordt tijd dat ze die man een spuitje geven.…

boterzacht ontgelden en proefde ik jouw vurig bloed die godvergeten judaskus! heeft mij nachtenlang doen kwellen…

zij wisten van het avondmaal de judaskus met goud betaald bleef op zijn wangen staan het snelproces de marteling met doornen gekroond gehoond op weg naar kruisiging het donkert bij de berg van calvarie de lucht trekt samen en de aarde beeft als hij zijn geest aan vader geeft vrouwen hebben hem geschoond gebalsemd en in witte doeken…

wij leven in een pressure-cooker aan de leiband van een virus een koekje van ons eigen deeg bewogen door een judaskus hoop blijkt ijdel opgehouden handen leeg maar hier - langs deze hete kust verzamel ik wat zee mij schenkt van schelpjes slakkenhuis en steen al wat de zee bij vloed mij brengt en wat mij vrede geeft en rust van ieder…

En Judas tot Jesus komende zeide, Wees gegroet Rabbi; en hij kuste hem. Matth. 26.29. Wat vriendelijker schijn bij vijandelijker haat! Wat bitterder gemoed bij zoeter liefdeteken! Wat zedelozer hart bij zedelijker spreken! Wat Christelijker groet bij duivelser verraad! Wie zag ooit zo veel strijd in vredelijker staat? Wie schandelijker…

zal jij zwijgen als nu de beesten aan mijn bed die ik, voor rede aan de kant gezet met geweld verscheurde Want als ik mijn ogen sluit en luister voel ik hoe je zachtjes grient 'het is niet eerlijk, waar heb ik dit aan verdiend' starend in het grauw oktoberduister voor een onontvangen schouderklop kan ik alleen nog om vergeving smeken judaskus…

Wiste een Judaskus alle familiesporen. Frank en om niets anders dan ongefundeerde haat; liet 'Mein Kampf' het huis achter in desolate staat.…

Dit is uw ure, 's vijands waan, in stokken en in zwaarden breekt al hun haat zich eind'lijk baan, de heiligen ontaarden, de beker moet gedronken zijn, o onafwendbaar lijden, een judaskus als bitt're wijn, U wilt van schuld bevrijden, zij allen vluchten van U heen, geen troon is hen gebleven, die eenzaam is wordt meer alleen, zó is…

Wéér wordt ons tuintje, ons lieve landje geconfronteerd met de judaskus...!…

gewassen dat weerstand bieden kan aan wat onzichtbaar nestelt in de haarvaten van ons zijn dat zich ontwricht ziet worden over het land en door de lucht door de grenzen die wij sluiten naast ook deuren voor elkaar het weigeren van een hand ooit als schofferend gezien is ongeschreven wet geworden terwijl het geven van een zoen ons tot judaskus…

een vurig vonkje door je ruitjes maar de muziek verstierf voorbarig mijn onmacht viel uiteen in levenloos water gedekt onder een sleetse mantel van oude liefde ving een koude kermis bot spon de ontspannen toekomst geen garen meer vielen loze gaten in gestopte zinnen te snel kwam de wegnodiging van hoe ik thuis zou komen na een flauwe judaskus…