Alle inzendingen over Kafka

Om de buitenwereld in te kunnen gaan Moet ook ik me hard en stevig maken Kiezen op elkaar, gespannen kaken Dan kan ik de confrontatie aan Dat telkens weer je zo moeten forceren Is slopend zo jij samen met mij weet Terwijl de moed zich met de lafbek meet Doen wij niet anders dan reconstrueren Met behulp van inkt, pen en mystiek Of dromen…

Samen met Frans een lange nacht gehad In een hotel, twee kamers naast elkaar Dat het gebeuren zou was zonneklaar We zochten en we vonden onze schat Werden de vleugels van één adelaar Die zijn gewicht met wind en wolken mat De kracht en gratie die het dier bezat De schaduw ervan boven ons als paar De bliksemdrager zou verongelukken Uiteenvallen…

Hoe wij mensen verzeild zijn geraakt in een proces veroordeeld tot de dood door onbekende macht die ons op aarde dropt aangeklaagd door een instantie die we amper kennen niet kunnen of willen begrijpen zullen we op zoek gaan of het wel klopt wie ons hier heeft gebracht dit proces bestuurt op deze aarde bang…

Hoe wij mensen verzeild zijn geraakt in een proces veroordeeld tot de dood door onbekende macht die ons op aarde dropt aangeklaagd door een instantie die we amper kennen niet kunnen of willen begrijpen zullen we op zoek gaan of het wel klopt wie ons hier heeft gebracht dit proces bestuurt op deze aarde bang…

Kierkegaard: Ik ben een vork en zal jou steken Mulisch: Ik lepel soep het liefste met een vork Kafka: Ik wil het mes wezen dat in je wroet Ik dekte mijn tafel voor vier twee vorken een mes en een stier ---------------------------- uit: 'Dooier op drift', 2012.…

Couperus, Hermans, Mulisch, Wolkers, Reve, Nabókov, Kafka, Hesse, Hölderlin, De Russen, Plato, Shakespeare en Celine, Ik heb wat afgelezen in m’n leven. Dat was wel fijn, maar nu betreur ik het; Ik las ze vóórdat ik werd vastgezet.…

' Kafka: 'Ach, keer mij maar om.'…

Op goed vertrouwen ben ik hierheen gekomen – Wie heeft mij nodig?…

niet voor mij maar voor haar geliefde ergens op de berghellingen terwijl ik me nauwelijks kan voorstellen dat een jongeman op weg gaat naar een dorp door de eindeloze bergen en dat ooit nog weet te bereiken de tijd wordt steeds langer of eigenlijk veel korter liever bleef ik in de stad want hoe makkelijk was dat dacht ook Kafka…

men zegt wel dat je de eerste duizend pagina's van wat je schrijft beter weg kunt gooien 'it brings a tear to my eyes' en dat je dan overnieuw kunt beginnen eindelijk Kafka wilde dat alles van hem in de vuilnisbak zou verdwijnen Basho schreef alles in drie regels te weinig om weg te gooien eigenlijk terwijl hij door zijn landschap…

De leraar die ons Kafka lezen leerde was twee cyclopen in één lijf.…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

Een boek; een bijl voor de bevroren zee Die ik tijdens mijn leven in mij droeg Een oceaan die zoveel aandacht vroeg Enkel Milena leefde werkelijk mee Mijn 4711 zou overlijden In Ravensbrück; ze had iets aan een nier Ik was allang gestorven, zocht vertier In ‘t schrijversparadijs aan gene zijde Waar ik al mijn verloofdes terug zou zien…

De kan leeggedronken tot en met, met een dikke buik onderuit gezakt gaan liggen op bed, ik trok het niet meer, en maar draaien en draaien en ik zag hoe er aan me getrokken werd in een kolkende draai en toen in het afvoerputje. Uitgekleed uitgeput afgemat lag ik in de kreukels en wist niet meer waar ik was, ergens bij iemand thuis, dat…

Plots wist ik wat of houden van betekent In de ander vinden wat het beste is Liefde, wijsheid, passie, droefenis Je ware zelf het spiegelglas uitbrekend Latent aanwezig, nu scherp afgetekend Je diepste wezen en geschiedenis Waarin nabijheid naast benauwenis Pulserend licht en alles vanzelfsprekend Besef dat ik mijn lief gewoonweg bén Hoe…

O Sol iustitiae, illustra nos Verlicht ons, Zon van de gerechtigheid Zie waar zo'n Kafkaesk proces toe leidt 't Lijkt onderhand meer op Pandora's doos Een procureur die nu zelf moet gaan boeten Voor 't treden van het recht met beide voeten...…

De bel, onverwacht bezoek: een heer die mij verzoekt mee te komen, het moet ik ben gearresteerd maar alleen voor nader onderzoek 'Maakt u het niet erger dan het is!' Op het bureau krijg ik een stoel 'Nu moet u wachten, dan komt het wel goed, dat heeft tijd nodig Dat begrijpt u natuurlijk wel Zorgvuldigheid is geboden en u bent…

Ik ben niet wakker, ik schuil nog in mijn angstdroom – als een pissebed.…

Ik heb de hoge berg beklommen, Met talloze mieren ben ik Naar boven gegaan - We waren sterker dan we Ooit dachten te worden, Tien maal ons lichaamsgewicht Hebben we naar boven getild Zo makkelijk, zo vrij Als ik het zelf ooit Had gewild…

voorjaarsregen tegen vensters van genoegen die hij dichtsloeg toen ze wijd hem nog die vrijkaart wilden geven met de wind die was gebleven maar hij keek er niet naar om en haastte door in ledigheid Hij wist het zeker dat hij niet hier in het hellevuur wou leven om als brandhout voor de derde macht in zwart voorbij te gaan waarvan slechts Kafka…

Ik had inclusief diner geboekt, maar dat had ik beter niet kunnen doen, daar ik de wrange smaken met liters pils moest wegspoelen, discuseerde met Kafka over zijn sinistere klotentijd in deze goedkope tranendalstad.…

De stoep stokt, botte salvo’s ratelen als houten wielen zonder spaken. Als antwoord bleef de deur gesloten, onverbiddelijker dan vroeger vaders nee. Wilde beesten luisteren in bladerdaken hun toegeknepen burgerwachters zien meer en weer valt geen komeet op dit huis neer. Gekraak aan het einde van deze lichte last. Welke gesmoorde trilling…

Laat het geen Kafka worden... BURLESK of KAFKAËSK Ik dacht aan zang, toneel en cabaret Aan 'Zing vecht huil bid lach werk en bewonder' Muziek, komedie, wie kan daar nog zonder? Cultuur wordt weer eens achteraan gezet Een lege zaal, vervreemdend, kafkaësk Is dit een farce majeure of een burlesk...…

Strindberg, Kafka en Stendhal heb ik doorgespoeld en zelfs Rimbaud heb ik in zijn sop gaar gekookt. Ik kom steeds dichter bij mijzelf, de kosmos stuwt zich dikker en dikker tegen mijn nietige lichaam, ze wil me niet doodpletten, maar een baken en een wollen deken zijn, een supersonische streelmachine.…

We volgen geen weg naar een doel, we aarzelen -- en drentelen wat.…

Deze tekst is opgenomen in: Straat en dertig andere Zeer Korte Verhalen ter ere van Franz Kafka Eerste druk,april 2012 Zie www.city2cities.nl…