Alle inzendingen over Kalm.

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

De vrouw die mij eens ongevraagd, maar niet minder dwingend, moraalfilosofisch consult in de liefde gaf, belde mij onlangs per ongeluk vanuit haar broekzak. Zij wist niet dat ik kon horen hoe zij gewillig uit haar kleren schoot bij een ander dan haar man. Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen.…

In de week die geen dagen kende, de week die hing, zoals zomerkampen en kerstvakanties, in een tijd van kauwgom. Hoe ik reeds in de gang, door een diepe kleilucht heen, de rotte longen boven rook. Dat alle ramen en deuren openstonden, voor geen enkel zuchtje wind, in de week van de hittegolf. Die geen dagen kende. Hoe de stilte werd opgevuld…

Met moedige ogen en een nieuwe blik ben ik op zoek naar het spiegelbeeld dat me belooft en gelooft dat ik zonder scherven overwin wat verborgen in mij bestaat en zonder ogenblikken verandert in blinde haat…

We doen het even heel erg kallem aan Zo rustig dat je bijna niks meer voelt Van koude oorlog raak je onderkoeld De wereld brandt - laat haar haar gang maar gaan We doen alsof en poetsen onze glazen Doen elke dag een wens als vroom gebed Alsof een vrome wens ons heeft gered En stilte ons meer waard is dan oekazen Poetsen…

wèl-gelukkig is de man, Die kalm aan Gistren denken kan, En kalm de dag van Morgen wacht - Hij slaapt op rozen; alle nacht!…

De blauwe regen heet nu weer wisteria. Dat moet wel, want er is aan hem geen bloempje meer te vinden. Hij was wel blauw toen hij ze had. En trouwens hij heeft nu ook geen blad. Hij draagt nu een wilde pruikenbol, die beslist een kapbeurt nodig heeft. Alle dagen zie ik hem zo onverzorgd. Je ziet niet eens dat hij nog leeft.. Maar ja, dat…

Ik wil hier mijnen geest in vrijheid laten zweven, En laat, al die het lust, bij vorst of prinsen leven; Want die een hoge staat, of wichtig ambt bekleedt, Is nimmer buiten zorg, en zelden buiten leed. Ik neme deze plaats tot afkeer van de zorgen, Om daar bevrijd te zijn, om daar te zijn verborgen Voor streken van het hof, voor steken van de haat…

ja, echt, soms ben ik kalm en vredig, ben ik zo gelukkig als een vers gelegd ei.-…

Even kijkt hij op lijkt verstoord trilt zijn oog richt zich op nu is hij rustig is hij kalm neemt de pijn af komt hij tot bewustzijn straks is het anders is het fijn zonder pijn dan zal hij er niet meer zijn…

God heeft ons geen kalme reis beloofd Maar gelukkig wel een behouden vaart En dat is de moeite meer dan waard Voor allen die in Hem hebben geloofd. Geen kalme reis hebben we te gaan Veel kan er gebeuren op onze wegen We komen heel wat hindernissen tegen Maar we weten, God zal ons bijstaan.…

Het is het woordje waarvan ik geniet rustig, vertel je mij je gedachten een gevoel dat me toch raakt onbekend, maar recht door zee Eerlijk over dat wat jij dan ziet woorden, die de pijn verzachten kort, vooral hoe je dan tegen me praat maar het antwoord kreeg ik helaas niet mee!…

En U kalm en rustig, uw eigen weg kunt blijven gaan.…

je leven werd een kabbelende stroom die kalm meandert tussen zomerkaden de schepen ogen traag en zwaar beladen doch voeren slechts een achterhaalde droom wat futen drijven slaperig en loom een rietkraag lispelt treurig een ballade de avondzon belicht met veel genade de knekels van een jonggestorven boom je houdt de bedding keurig in bedwang…

haal de branding uit de vaart laat de golven maar stranden geef je hart niet meer uit handen laat het tij de rust weer keren laat je voeren met de stroming mee geef je over aan een kalme zee laat een schelp je innerlijk beroeren haal de echo uit je oren laat jezelf weer horen…

Ik win het gevecht tegen de pillen Elke dag een stukje meer Niet meer depressief rillen Geen gevoelens van oud zeer De lucht lijkt iedere dag dieper blauw De bomen geen angstige skeletten Het water niet zo donker en asgrauw Geen angsten die mij bezetten Voor mij mag het leven weer bewegen Met het gebruikelijke up and down En ook al zit…

Nu mijden we elkanders breedtegraden en schrijven in ons logboek: kalme zee. uit "Verzinnen", in eigen beheer uitgegeven bij Unibook.com gezongen versie van dit sonnet te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/…

tassen vol verdriet worden naar binnen gedragen doch heerst er hier een kalme vrede, serene rust waar slechts nog overblijfselen rusten blijkt de troost groot gezien de verse bloemen…

Eigenlijk pas in de winter van het bestaan keert het tij en wordt men zich bewust van een kalme gemoedsrust.…

Zich van niemand en niets, iets aantrekkend Haar zekerheid, wekt de kalme kracht in mij op.…

Het is mooi zoals het is Laat het maar zo blijven Hoef niet meer of minder Ben tevreden en voldaan Vandaag heb ik niets te klagen Het leven lacht me toe Heb dingen om voor te gaan Zeer de moeite waard Het nu ben ik aan het omarmen Het is als zwemmen in kalm water Heb een redelijk rustig hoofd Alles mag zijn zoals ik het ervaar Buiten…

De lentehemel is eenzaam als de kalme zee. Op slome golven drijft de enige zwaluw mee, die bij afgaand tij de avond trotseert. Want een hemel is zo kalm, als hij elk geruis ontbeert. De vroege avond houdt de adem in schijnbaar. Tot de nacht verblindt, in de kleur van glanzend haar.…

grijs voldaan proeft hij kalm de laatste herfstregen - hij heeft liefgehad…

[Haiku] De vijver is kalm een maanbeschenen lotus bezweert het duister.…

boers geurend zwart-wit alles zo kalm en bedaard een rund is geen mens…

Uw aanschijn blank en kalm, uw wezen zacht, ze zijn een stil gebed, geheim gedacht.…

Milde kers in bloei Zachte huid van lotusbloem Na de kalme storm…

gevouwen handen kalm om het papier waarmee je de pijn zacht omwikkelde…

Boven de grens van baksteen, sloot en geurend gras zweeft kalm een uiver.…

De rode zon daalt waar de kalme zee eindigt. Ver weg wacht mijn zoon.…