Alle inzendingen over Karina Smulders

In de Goudse Schouwburg keek ik vanaf een riante zetel naar 'Hedda Gabler' met Karina Smulders in de hoofdrol. Ik genoot van die 19-de eeuwse sferen en de sierlijke, lange rokken van de vrouwelijke actrices.…

Deze allitererende hartenkreet draag ik op aan Peter Smulders, directeur van het Genootschap "Onze Taal, die zich 'somber' heeft uitgelaten over de tekst die de vorstin a.s. dinsdag zal uitspreken in de Ridderzaal.…

Hou me vast, laat niet los alsjeblieft, even nog Hou de tijd tegen ze rent je bijna voorbij ik probeer het maar ze komt dichterbij hou de tijd tegen even lijkt het alsof ik win Ik hou de tijd tegen maar toch haalde ze jou in Ik kan en wil het niet geloven waarom nu en waarom jij? Ik stop en weiger het te geloven maar het komt nu wel…

TOT SPIEGELAAR De wolken zijn nomaden Gaand boven land en zee Ik reis nu met ze mee Begrijp waarom ze baden En hielden hun tiraden Mijn ouders, dominee Zo boven, zo benee Geen wraak, enkel genade Ik kan Karina zien Ze tuurt over het water Leeft tussen toen en later Ik zie de kleinste kever Ik ben de grootste wever Van voorgedrukt…

Drukte in de gangen Klassen overvol Gesprekken over het weekend Over uitgaan Over lol Zij kijkt toe van een afstand Maar niemand die haar ziet Onopvallend in haar eenzaamheid Het hoofd gebogen Veel dieper dan verdriet Nooit gevraagd voor feestjes Regelmatig vergeten Nooit onderwerp van gesprek Slechts een enkeling kent haar naam De…

Dag lief kleintje Dat dit gebeuren kon Je leventje geëindigd voor het begon Ook al zal de grond nooit jouw voetjes voelen En zal de zon nooit je hoofdje beschijnen Toch zul je nimmer meer verdwijnen Je bent voor altijd in herinnering Als een wezentje, teer en klein Onwetend van wat had kunnen zijn Je bent nu op een plek Waar geen verdriet…

Nu is de nacht alleen een waas van dauw Dat strelend op de warme weiden daalt En vóór ’t opaal vervloeit in donkerblauw Teerrood alrêe de morgenschemer straalt, Het zijn de lichte nachten van Sint Jan. Zwaar wolkt een geur van rozen door het woud, Daar is geen vogel, die nu slapen kan, Geen bloem, die niet haar kelke openvouwt. Stil-stralend…

Karina Wolkers grapte wat en ze liet haar volop opgemaakte gezicht koninklijk in de plooi. Ze sprak een uur lang op de televisie, want de biografie van haar overleden man Jan Wolkers was eindelijk klaar. Zowaar.…

Muziek bestaat dankzij diepe stilte. Stilte bestaat niet zonder klanken. Noten sterven zonder harmonie. Hoe begon het begin van onze wereld? Met het begin van de evolutie? Met woorden van goden? Met muziek?…

Voor Papa nog niet te zien maar wel te voelen. Kleine voetjes die in Mama haar buik woelen, Ze trappelen eerst in de lucht in het rond, Dan zullen ze gaan staan op grond. Vervolgens zetten ze de eerste stapjes, Ze gaan nog wankelend en slapjes. Ze rennen naar je toe wanneer ze je zien, Twee voetjes met teentjes; in totaal tien. Lekker…