Alle inzendingen over Kerkgebouw

De oudgedienden vinden 't maar lomp Maar wat zou je nog met zware stenen sjouwen Voor de bouw van kouwe kerkgebouwen? Je huurt een grote auto en een pomp! Geen angst dus als uw kind komt met de frase 'Ik ga nu voor het eerst een kerk opblazen'…

't Is om je ogen haast bij uit te kijken Zo weelderig, zo stemmig en zo groot Ze blijven imposant, die kerkgebouwen En ademen véél uit- maar geen vertrouwen…

Alleen in een kerk genieten van de stilte rustgevend moment Verbinden en verdiepen in iets, bevredigend en zinvol zoals in een kerk waar een stem jouw naam fluistert tussen het geschilderd plafond en witte natuursteen van kolommen, het schip gezonken in zee van beelden en sculpturen. Stuk voor stuk brons, hout en marmer ontmoeten en verwonderen…

Het oude kerkgebouw waar jij zovele malen kwam in diep geloof door weer en wind ondanks de kinderzorg. De priesters de gebeden de gezangen die ons de troost van eeuwen schenken. De hoop dat jij het leven hebt bereikt dat zin geeft aan ons aards bestaan.…

in het koor dampen op de graven kookpotten de schoorsteen rookt weer…

Dit omgekeerde schip dit ruim dit rompgeval is ruim en licht Dit omgekeerde schip dit ruim dit rompgeval is ruim en licht en licht uit licht valt hier door alle glazen heen Licht uit licht valt hier door alle glazen heen over stenen over namen die gebroken en vergeten zijn Over stenen over namen die gebroken en vergeten zijn…

Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop denk ik aan hoe een jochie stond te kijken, een dagdeel voor het venster in de hoop de vader van zijn vriendje te zien stijgen, zo had de juffrouw hem verteld op school dat hij die dag de hemel zou bereiken.…

Harold Schorren verwelkomt en wijst op de glazen collectekubus voor een gift na afloop Ik zit op de achterste rij in de Pauluskerk te Breukelen, een multifunctioneel kerkgebouw waar beeldende kunst, moderniteit, architectuur, instrumentale en vocale religieuze composities elkander treffend bevruchten: "'N SCHITTEREND FORMAT" Ik…

Vier gaten in een lege muur Het ‘Pedicure’ is verdwenen Zeker te weinig eelt en tenen Of misschien gewoon te duur ‘t Is zondag zo rond negen uur De kerkklok luidt en in mijn genen Worden ze vederlicht, de stenen En voel ik me weer rein en puur Mijn kerkgebouw ligt in de polder Mijn hond kwispelt een prima preek Binnenin klinkt een oude…

De gekken zitten in hun kerkgebouw Als stomme mummiën: met stenen ogen Staren ze onwendbaar langs de lage bogen En horen van Geloof en Liefde en Trouw Uit 's herders mond, die kalmpjes staat en nauw Iets hoorbaars voor een oirbaar mens kan pogen Te geven aan de onzaal'gen, die bedrogen Om 's werelds eêlste goed, zien lauw en flauw.…

Filadelfia, zo heet het kerkgebouw In een voor mij onbekende straat, In een stad die ik nog maar Een heel klein beetje ken, Als eerstejaars worden wij Verbannen naar dat eenzame gebouw Aan het eind van deze straat In de volksbuurt die Oosterpark heet Om daar tentamen idioom te doen, De laatste zware toets die ons Toe moet laten tot…

Het gaat mij niet zozeer om Het instituut kerk of levensovertuiging Maar veel meer gaat het mij om de grote stille ruimtes De ruimtes van de kerken Geven mij een heilzame werking Te verwerken wat verwerkt mag worden Bewust schrijf ik niet moet Want het is mijn eigen vrije wil Ik zou ook kunnen kiezen voor De ruimtes van de synagoge,…

Daar stonden ze dan: De Mannen Broeders van de Christelijke Gereformeerde Gemeente Elburg fris geschoren, schoon overhemd, stijlvol in zwart aan de zijkant, zich warmend aan de avondzon, van hun Kerkgebouw met het opschrift "18..De Vrede door het Bloed des Kruizes..63 " Zo sprak ik ondeugend vriendelijk: "Hangplek voor Christenen" De…

geschokt ben ik het kerkje uitgegaan ik wist dat ik geen antwoord had dat haar kon bevredigen het eerlijke antwoord zou haar alleen maar beledigen als Maria van meet af aan was recht gedaan had wellicht het hele ADHD kerkgebouw niet bestaan ... (Rome, Juli 2012)…

uit daar overtrok, Tot, na verloop van eeuw en dag, De Toverkunst begraven lag; Wanneer een kerkendienaar kwam, Die 't oud gebrek ter harte nam, En, op een morgen, na 't sermoen, Zijn woord aldus begon te doen: "Mijn Vrienden, in mijn prille tijd, Ten herder van dit oord gewijd, Zwom ik, met onbezweken trouw, Mijn kudde voor, naar 't kerkgebouw…