18 resultaten.
Kindsheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 275 Wil jij mijn geheugen zijn
wanneer ik de donk’re nacht vergeet
zongevulde dagen over ga slaan
ritme en regelmaat niet meer weet
Wil jij mijn dierbare herinnering zijn
wanneer ik ga graven in vergeten verdriet
m’n handen plotseling weer ga vouwen
en huilend roep “ik weet het niet”
Wil jij de zon en de maan zijn
wanneer ik een regenboog aanwijs…
Op de kindsheid
poëzie
2.0 met 2 stemmen 617 O kindsheid, wier begrip van geen vooruitzicht weet!
Gij zingt, en lacht en springt, en waar ge ook binnentreedt,
Gij vindt de grond voor u bestrooid met rozenblaren.
De gulle blijdschap voert op 't klinken van haar snaren
U dag aan dag ten reie; en schreit ge om enig leed,
Gij droogt straks de oogjes af, terwijl gij 't ras vergeet.
Ach!…
het verdwaalde gezicht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 260 vertedert door kindsheid
verdronken in de ogen van onschuld
meegesleurd in het spel
frisheid van het leven
mond vol impulsiviteiten
neus naar avontuur
zoekend naar moeders schoot…
SCHULD EN BOETE!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 245 Schuldgevoel,´t gevoel van, de mijne
dat is een gewoel
dat er altijd zal blijven
niet dat ik het wil
maar het is de wil
die niet om is te krijgen
Had ik nu maar niet
had ik nu maar wel
had ik zus of zo
Dan maar boeten
dat is geen moeten
dat is een mogen
dat is een vermogen
het al zo lang vol te houden
van de vroege kindsheid af, de…
wie het leven mint
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 560 wie het leven mint,moet ook beminnen
in het hart van gevoel,in een dwaze roes
waartoe,waarom
ik laat me alleen maar drijven
en wat ik zoek,is mij onbekend
de vogelroep lokt teder
in de kindsheid van verleden
in het geluk van verloren jaren
zie daar gaan geliefden
hun bestaan blijkt
alleen uit oude kinderboeken
er was een tijd.. ook ik…
Het liedje mijner kindsheid
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.448 Als men 't eenvoudig liedje
Van mijne kindsheid zingt,
Dan denk ik aan de liefde,
Waarmede ik was omringd.
Dan denk ik aan de stemme,
Die 't liedje klagend zong,
Wanneer de zonne daalde,
Wanneer het maantje blonk;
Wanneer de sterren schenen,
Wanneer de zwaluw zweeg,
En alles op de buiten
In zachte sluimring zeeg.…
volle maan-dag-nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Onderwerp: volle maan- dag-nacht
Als het zonlicht nevel wordt
Broeder zon, zuster maan, genderneutraal,
Naar de hemel reikt,
Broeder maan,
Kindsheid wordt,
Dan dooft het licht nooit uit,
De sterrrenlichamen de handen reiken
Dan zijn er geen Klaagmuren
Ook niet in Termuren,
Maar zing ik hun oudere liederen om de donkere nacht te verstillen…
Gekomen met een zoete mond
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.270 Gekomen met een zoete mond
waar kindsheid heen ons zingen zond
als blijde bedelaren,
was onze honger goed als brood,
en zagen we in tergloze nood
een makker onzer jaren.
Maar 't leven sloeg, met stille speer,
in ieders zijde een eigen zeer.…
Gekomen met een zoete mond
poëzie
4.0 met 2 stemmen 620 Gekomen met een zoete mond
waar kindsheid heen ons zingen zond
als blijde bedelaren,
was onze honger goed als brood,
en zagen we in tergloze nood
een makker onzer jaren.
Maar 't leven sloeg, met stille speer,
in ieders zijde een eigen zeer.…
- Ijssculptuur als jeugdherinnering -
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 260 Een kindsheid, kind zijn is soms niet echt,
schaakblind aanleverd, diep ongerecht.
Herinneringen aan en uit de kindertijd,
het grote herenhuis met mooi zicht,
kinderpuin zo diep begraven in de tuin,
dat deze winter zeker onder sneeuw ligt,
als ijssculpturen uit de grote stad.…
Willig sterven
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.175 Die kindsheid komt weerom; is ’t niet een wonder ding?
Hoe dat men ouder wordt, hoe m’ouder zoekt te wezen:
Opblijven is de vreugd, te bedde gaan het vrezen
Van alle menslijkheid!…
O, zalige nachten.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 435 De sluier der kindsheid van ziel en van zin
Is thans in die vlamme verslonden. —
O, zalige nachten van huwelijksmin,
Wie kan uwe weelde verkonden?…
Verzoening
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.031 't Was de speelgenoot van haar kindsheid,
Zij zuchtte en zei: "Och Heer!"
En hij hielp ze van de wagen,
En hij zette de kinderen neer.
Zij spraken van geen verzoening,
Noch lang verleden geschil.
"Hij hoort niet meer", sprak zijn dochter,
"Maar hij ziet nog zonder bril".…
Mijn leven
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.451 Mijn kindsheid, jeugd en bloei, was éne reeks van plagen;
mijn verdre levenstijd, één ijdle handvol wind;
mijn ouderdom bezweek, bij hoop van beter dagen,
in pijniging van ’t hart die geest en merg verslindt.
Wat nu? De dood verbeid na levenslang verlangen!
Schenk’ hij me een stille koets bij ’t ingaan van de nacht!
Bevrijder, kom!…
De Vreemdeling
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.561 Och, hier vervloog zijn kindsheid:
Hij was geen vreemdeling;
Hij kende 't heilig beeldje,
Dat in het eikje hing,
De waterput op 't voorplein,
Die nauwelijks bewoog,
Zo diep, zo kalm en helder,
Gelijk een ernstig oog,
De rooslaar aan de gevel,
De wijngaard op het dak,
En, och, de hand, die binnen
Het koopren lampje ontstak.…
Aan de Vrijheid.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 364 Zie neer uit uw heilige tempel daarboven;
O Gij die de hulde der Grieken ontving,
Wie Rome in haar heerlijke kindsheid mocht loven,
Die lang aan de spits harer dapperen ging!
Zie, lieflijke Vrijheid, zie neder op aard,
Mijn volk is de roem van zijn voorgeslacht waard.…
Het leven
poëzie
4.0 met 41 stemmen 8.584 Kindsheid ijlt als 't krieken,
Jonglingschap heeft wieken,
Kommer zweept de man,
Grijsheid maant tot scheiden -
Zweeft er tussen beiden
Wel een enkele span*?
Onder min en kozen
Welken aardse rozen,
Worden Tempe's* duin;
Onder spel en dansen
Vlecht de grijsheid kransen
Om de kale kruin.…
Gevoel
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.017 Die in mijn rusteloos gemoed
Sinds de eerste kindsheid blaakte!
Gij zijt die min, wier zaal'ge smart
Mijn eerste zuchten riepen,
Toen in 't nog pas ontluikend hart
Der driften stormen sliepen.
Gij zijt die zucht naar hoger lust
Dan van een nietige aarde,
Waardoor 'k mij-zelve ben bewust
Van een verheev'ner waarde!…