1553 resultaten.
SCHOOLROUTE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 517 gezond gekleed hoog geschoeid
van huis naar school langs Ford
en Coöperatie de kerk op afstand
door klokken mateloos geboeid
zoek ik hernieuwd de simpelheid
natuurlijk aanvaard node gemist
nu verouderen minder draaglijk is
pijnlijk de durende onzekerheid
van het bestaan mijn voeten gaan
op herhaling langs de hoofdweg
levensader van mijn…
De hardhouten tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 strak dreunen
slagen van
de hardhouten tijd
het donkert
boven de toren waar
weerlicht zich spreidt
het bronzen getingel
van carillon en klok
komt vrijwel niet aan bod
waar uren splitsen
met veel kabaal als zij na
laden onverwacht aarden
dit grote magisch
realistische doek doet
het goed in de kunst
waar de kippenvelfactor…
Kerst
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.709 De klokken klinken luider
’t is druk in de nachtelijke mis
haast voelbaar, onwerkelijk dichtbij
terwijl het onbereikbaar lang geleden is…
Alle tijd van de wereld
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 777 Geen klok die mij wekt.
Want het is ergens in de wereld
toch wel vroeg.
Al die mensen lach ik uit,
die denken dat ze te laat komen.
Tussen al dat gehaaste volk,
wandel ik rustig.
Op weg naar een plek in de wereld
waar het nog vroeg is.…
Eenzame tranen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.228 In het eenzaam stille duister
slaat een trieste donkere klok
wijl ik zachtjes om haar fluister
dwarrelt ook een enkele vlok
Over het koele donkere stille
ligt een bleek en stervend licht
Geheel versleten is al het prille
zelfs ‘n traan op haar gezicht
Langs de stilte van de oever
klinkt het fluister door het riet
en het stille wordt nog…
De Europese Commissie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 509 van één tot drie zijn de kantoren leeg
de Commissie eet sushi of chinees
en hoeft niet te klokken
Als er hoog bezoek op komst is klinken er andere geluiden in de liften
een Zweed spreekt zijn moedertaal en twee Finnen beginnen te kiften.
maar zodra de heren weg zijn is de stilte opnieuw herrezen.…
Nieuwsdienst
gedicht
2.0 met 16 stemmen 17.662 Linksonder loopt de klok met grote snelheid door.
Later zie ik hem met geopende mond
achterover liggen: een paardebloem
bloeit tot pluis toe tussen zijn lippen.
Het is diep geworteld: werkelijkheid,
verval, eierdoppen die krakend
barsten onder schoenzolen.…
Verkoelde liefde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.447 bergen van oud zeer
een dal vol met tranen
herinnering aan weleer
toen wij nog samen waren
ooit was jij degene
voor wie ik alles deed
we deelden nota bene
jaren lief en leed
vandaag is alles stil
zelfs de klok aan de muur
doet niet meer wat ik wil
en slaat geen enkel uur
hoe kon liefde zo verkoelen
dat jij niet langer bleef
kon jij…
De Normandische kust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.664 De klok efkens stilgezet
geleefd op het ritme
van ons lichaam.
Wandelen aan verlaten
stranden, turend, luisterend
naar het klotsen van de golven.
Geuren van de zee opsnuiven.
De Normandische kust nog steeds
verstrengeld met de oorlog
rakend, treffend.
Kerkhoven, die respekt, sereniteit
afdwingen,
om stil van te worden.…
Geen moederdag voor jou
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.653 Speciaal een taart gebakken
voor de kinderen die zouden komen
de zon was voorbereid
de stoelen stonden buiten
* *
De klok van het middaguur
staakte de strijd toen ik
door haar lach
een beetje regen zag vallen
geen moederdag voor haar
terwijl haar hart de liefde
voor haar kinderen in
een eeuwigzijn bewaard…
conflict
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.224 Uur na uur
terwijl de klok
steeds verder tikt
Uur na uur
gehuild,
gestoeid met woorden
een eeuwigheid gepraat
gediscussieerd, gedebatteerd
Uur na uur
niet naar elkaar geluisterd
niets van elkaar geleerd
daarom unaniem van mening
voor ons is het te laat
Tot de innerlijke stem
sprak en ons vertelde
onze akkers te verbouwen
met…
Keizerspinguïn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 179 zwijgend barre winterkou trotseren
verloren in een witte woestenij
ze koesteren het nageslacht, een ei
en hongeren, maar zonder protesteren
terwijl hun spek verschrompelt onder veren
een echte heer gedoogt de heerschappij
van dames die nu heerlijk foerageren
gekakel, afgunst noch gebakkelei
de mannenwereld kan bevrijd floreren
al doet de klok…
Hoezee het is weer dodenherdenking
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 220 het is alsof de klok zich
vierkant gedraagt, de vlakke noordzijde
wankelt vol eeuwenoud zeer en koudt
zich kouder naar gelang de tijd stijgt
het zuiden donkert en flankeert messcherp
richting het oosten, de brijachtige substantie
vloeit de wereld rond en verlegt de evenaar
die wij dragen in onze hand
het westen gedraagt zich als een wesp…
Over het eigenlijke in ons en hoe dat te onderscheiden
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.093 Gedachte’ en voelingen, daaruit geboren
vormen iets blijvends dat ons niet verlaat
en dat we als ons hart stil is, kunnen horen
als een klok die diep onder wat’ren slaat.…
dood
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 563 laat hunkering blijven
en de zon keren opdat
de gletsjer smelt en warm bloed
de koude verjaagt uit een kerker
waar het monotone ritme
van een omfloerste trom
de tijd wil overstemmen
laat de klokken zwijgen
zet wekkers stil
want je wilt ze niet horen, niets mag
herinneren aan het moment
dat de toekomst verdwijnt
en het licht plaatsmaakt…
Stadhuisplein*
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.553 Een fraai gezicht: rond twaalven de loonslaven
die met hun vederlichte aktetassen
en in omhooggestoken regenjassen
met een blik op de klok de poort uitdraven.
Berekend lopen zij door waterplassen,
want tijdwinst is het waar zij zich aan laven,
chronometers als verwrongen maatstaven
om op je eindige tellen te passen.…
onzegbaar en onuitspreekbaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 420 Ja, je legt je hoofd tegen mijn schouder,
wiegt ogenschijnlijk gedachteloos
in het ritme van het tikken van de klok,
nauwelijks hoorbaar boven het druppelen
van de zondagregen tegen het raam.…
Seizoenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 338 Onbewoonde klokken in lentetijd
tikten tot een nieuw seizoen
zich vol goede moed had aangemeld
waarin elk uur verstreek
Bevroren bloemen in zomertijd
verwaaien deden ze graag
in het hart van jouw aanwezigheid
die me altijd raken kon
Verzonnen boeken in herfsttijd
waar bleef het ware verhaal
wat een ieder lezen zou
de dag versneld voorbij…
Mirusia
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 267 Zij zingt de sterren van de hemel
sopraan van 'Down-Under'
en absolute wereldklasse
Haar stem schittert echt ten allen tijde
afgelopen 30 april opnieuw
Van abdicatie naar mooie kroning
Misschien een traan bij ondergaande zon
naar beneden, op
Zij zingt zuiver als een nachtegaal
klinkt bovendien helder als een klok
Zij liet Kroningsavond…
Eeuwig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 331 De klok tikt dof
en ratelt zacht:
"dit is jouw uur,
dit is jouw nacht"
ook ik besef,
en neem mijn veer
de nieuwe dag
keert nimmer weer
met stramme hand
in flikk'rend licht
een laatste woord
het boek kan dicht.
en dan het Niets, buiten hoop...…
Genezen tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Als een larve sluip ik door het januarilicht
de klok van maangoud kruipt langs de ramen
hel verlicht wordt de cocon van mijn winterslaap
waarin de liefde zich langzaam kan verstoppen
Ik schuur en stamp tegen een rupsenhuid van ijzer
het lichaam door de seizoenen vastgesnoerd
waarin de ziel zich ongestoord kan verpoppen
ik blijf een wezen…
Devon: The Big Easy Tour
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 113 Waar wij in het stomend treintje
op Woody Bay Station te Lynton
binnen vier minuten op ons retour
het heen en weer kregen
after that little tjoeketjoek
holderdebolderman in de touringcar
met de klok mee welke uren slabakkend
rondtoerde around the middle of nowhere
see you in Exmoor
waar de natuur doodbloeiend op ons wachtte
en wij nimmer…
Taalgebied
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 597 bij gelegenheid diende zich het uur van de blinde dag aan
de ogen waren immers nog gesloten
asperges schoten door de boezem van hun bedding
mijn vader kocht fruit in blik als ware het een vruchtbaar geschenk
de gesloten deur gebood niet te betreden
de muur verborg een klok die met tellen van seizoenen begon
noch de ramen, de gordijnen, de…
een winteravond
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.517 afscheid
deze vanzelfsprekende geboorte van as
en niet te rijmen hoe onderwijl naast de tijd
in een belendend dichtgesneeuwd heden
de zevenslaper ontwaakte en de radio
het lied zong van de fonkelende beker
en hoe later de witte kamer zwarter en later
dan ooit was en het lichtgevend horloge
zijn adem inhield, luisterend naar
de onsterfelijke klok…
Het elfde uur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 er gaan nog late mensen
over straat, langs huizen
elkaar, alsnog, onlangs
gedruis van ergens drijft
over het plein, een tuinfeest
straattoneel, verwarde man
de tijd breekt aan, zonder
klok, met gesloten boeken
en nog ongeboren jaren
ik hoor mensen spreken
roepen, onbevangen lachen
in hun naamloze taal
zo gulzig happen ze lucht
zij…
De wraak van de kreeft
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 345 Een duik in 't woeste water,
met ongewoon sterke branding,
de zon aan hoge hemel
rond de klok van twee.
Mijn huid begint te gloeien,
kamerwit wordt kreeftrood,
in 'n onbewaakt moment
aan 'n ijskoude Noordzee.
Finale aan de muur speelt
Frans blauw tegen een warm rood,
op gelaat en schouders
neem ik de kreeft mee.…
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 oh mocht het leven altijd geuren
naar mahonia en zoete wijn
zo zittend in de zonneschijn
ik zou nooit meer ergens over zeuren
wat chips muziek en een goed boek
twee wespen die mij totaal niet storen
ik kom tot rust voel mij als herboren
voor eventjes geen moederkloek
de klok tikt verder op weg naar vier
dan druppelt iedereen naar binnen…
Zonder jou
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 roepen wij met klem
iedereen op
die een hart heeft
naar voren komt
daar iemand hier
toch iets van af weet
waar onze lief is gebleven
wat is er met Rebecca gebeurt
het niet weten is onmenselijk
verscheurd door pijn en verdriet
hopen we nog altijd op iemand die ons wel
‘n verlossend antwoord kan geven
26280 uren zonder jou,
de klok…
wit kruist hun graf de aarde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 547 ik was bij je
in het luiden van de klok
we brandden samen fakkels
de vogels floten nog volop
zag je haren in de wind
voelde kou van nooit vergeten
wist in je de warmte van het kind
dat dit nooit heeft geweten
toch samen dit beleven
het teruggaan in de tijd
met hen die voor de vrijheid
kozen in het aangaan van de strijd
in drie minuten…
verpakt in wat rood
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 526 nog luiden klokken
in de dorpen het weten
lopen boerinnen met eten
verpakt in wat rood
naar de koelte van bomen
vlak langs de sloot
boodschappen tijd voor
hen die de uren vergeten
in wijding aan werk
de handen zo nijver
zichzelf niet wetend
in een toomloze ijver
donkeren klanken van rouwen
tingelen trouwen en luiden als
geestelijke…