Alle inzendingen over Knaagdieren

Als zoogend knaagdier staat hij beschreven, Voor hij voor U, zijn geest moest geven.…

Ik weet dat niemand mij gelooft Maar er zit een konijn in mijn hoofd Boodschappen knagen aan mijn binnenoor Sinds kort krijg ik dit versje door: Het is niet pluis, het is niet pluis Doe de deur dicht en blijf thuis Laat dat eten liever staan Daar is vast iets ingedaan Allemaal van dat soort zinnen Door het knaagdier diep…

al laat hij nooit zijn scherpe tanden zien het wezen is geboren om te knagen die taak is door zijn schepper opgedragen er is een eeuwenoud en vast stramien hij wentelt zich in groeiend onbehagen de chaos is voor hem de haute cuisine hij vegeteert op vrees en bovendien zal wroeging nooit zijn zielenrust belagen bij zonlicht lijkt het beest…

Verzinkend in het slijk der aarde rest me slechts wroeten en geknabbel. Een spitsmuis die gangen graaft in de spitstechnologische machine, een vuiltje met andere woorden. Geen vuiltje aan de lucht?! Enkel een zonsondergang doch niet meer voor mij: ik zou mijn vingers verbranden. Schichtig vluchten mijn gedachten als een rat. Vetgemest…

Het knaagdier adoreert de mus en geeft 'r onverwachts een zoen. Ze zegt: 'Je brengt me uit m'n doen, verblijd me met een tweede kus!' Hij zegt: 'Je boft, m'n lieve schat: ik ben een echte muskusrat.'…

Knaagdieren zijn winners. En wat is de mens? Mensen hebben wijze psychiaters nodig om rechtop te kunnen blijven staan. Vooral wie er een zwaar hoofd in hebben. De dichter is zojuist door zijn rug gegaan en kan alleen nog liggend dichten.…

Tuintje gemaakt Voor mijn 1-hoog voordeur Prachtsering en Stinkende Gouwe Vergezeld in voorjaar Door bolbloemend kleurgeweld Aarde rust, bewust mijn huis Graf voor knaagdier, kat en vogel Natuurgegoochel Mijn grond, hun thuis De roos klimt, Geelgoudgeurend, Steeds hoger…

haasachtig knaagdier een koning zijnde en keizer over een ander het is meer dan erg gemeenschappelijke grond van vleiers van meer dan drie dimensies draagt de ouderwetse reiswagen met gedempt groot licht het lijf van mens en dier hetzelfde als tevoren: diep denkend en in hokken of achter afrastering gehouden…

Om in dromen te dwalen moet je innerlijk rijp zijn zoals het authentieke knaagdier in verte van jouw landschap waar molshopen op bergen lijken een schilderij zou je kunnen zijn met verwilderde vergezichten voor een pastelkleurig konijn onder mijn hoed van eeuwigheid terwijl de regen het woord zoekt vliegen er dromen naar herfstkraaien…

Rommel uit huizen mag zich ontmoeten in hoekig, ruikend duister onder de straat, zendt naar de buitenwereld wijze raad: "Hier klinke het aangename moeten: Laat het geschuif van de klep blij groeten wanneer de mond van ijzer open gaat, die niet wil dat er vuilnis naast hem staat, anders komen kleine speurders wroeten." Ratten hopen hier…

Nu moet de snackbar weer verdwijnen Bij scholen, uit arme wijken In ruil voor de warme lijken Van ratten (da's goed voor het lijnen) De nieuwe gids van Michelin: 'Een patatje rat gaat er wel ìn'…

Hij neemt voor kort de kleur aan van een overgewaaid bevattelijk lied, zeult het knaagdier als in de voering van winterjassen mee in bluesmuziek. Verlamde neger, doordrenkte schoenen en een grof pak, vlooit zijn stem na in ritmes waarop zijn mannelijkheid is vertrapt. Een man van herhaalde malen.…

Het zijn natuurlijk serieuze zaken. Een woningbrand, een vlammenzee, de hel. Gelukkig hangt de dierenlijst er wel om het de brandweer makkelijk te maken. Toch mis ik nog wat soorten in die kolder. De kinderen! En bonma op de zolder!…