Alle inzendingen over Knaap

Heel blauwe ogen en blond als een korenveld meeslepend haar lach dat wat ze droeg dat was het dat stond haar zeg was ze knap…

Een blauwe vlinder knap een vingernagel groot duikelt in de zon…

Toen ik een knaap was in ’t zorgloze leven, Gordde ik mij-zelve en liep naar mijn lust; Vrij in mijn wandlen en zoeken en streven, Vrij in mijn reizen, mijn dromen, mijn rust. Straks ook voor mij is een ure gekomen, Ure van roeping, van ernst, van genâ, Dat in mijn boezem die stem werd vernomen Hebt gij mij lief?…

de missen zijn knap de blonde missen verstand en zijn dus knap dom…

hij is leuk hij is mooi hij is lief hij is knap hij is rijk hij is grappig hij geeft me wat ik wil zij is lief zij is leuk zij is knap zij is mooi zij is grappig zij is niet rijk zij geeft mij alles wat ik wil…

Ze zei dat ze een vrouw is Ik vond dat knap…

Vlezig zijn ze dieprood steengoed en lekker knap…

Wat moet je nou toch vinden van zo'n knaap? ---------------------------------------- ...staatssecretaris Van der Knaap vindt dat bewindslieden moeten worden aangesproken met 'excellentie'...…

Hoe gaaf nog en hoe glad hoe knap het kleeft dat vochtig lindenblad…

Moraal: al knipt de knappe knaap de kapper knap geknipt zijn voor de rol blijkt vaak een dure grap.…

Poetin is knap ras we moeten hem daarom maar Raspoetin noemen…

je jasje is te knap kantwerk siert strogeel je bloesje je boezem wipt een beetje speels blauwgroen glanzen je ogen als fluweel ringen op je vingers twinkelen goudgeel je stem klinkt hel het puntje van je tong een rozenknopje als je lacht ik kom je stelen kenner gauwdief heel charmant mijn kleine diamant…

De Knaap. Hondje, zit op! Stil met de kop, Recht met het lijf, Houd u nu stijf. 't Buikje vooruit, Braaf, kleine guit! Kijk mij nu aan: Zo, wél gedaan! Hondje. Ach, moet ik al leren, en 'k ben nog zo klein; Ach, laat mij met rust, tot ik groter zal zijn. Knaap. Neen, hondje!…

De dame zat te ruim in 't vel en vond dit feit een reuzestrop, maar knapte door een facelift op Ze voelde zich bijzonder wel! Ze dacht: 'Ik ben zo echt een stuk geziener bij de rijke mannen.' Al was d'r huid nu hooggespannen, ze voelde zich een stuk geluk. Ze knapte uit d'r strakke huid, ervoer dit als een grote straf, want eensknaps was…

zij jaagt op wrakhout en ik ben de klos knoestig en knap oud verweerde kop wat draadjes los de sleet zit stevig in de botten zij jut en struint al van huis uit ik spoelde aan op onbekende kust ben nu haar buit…

Mild zaait de zon, door 't klaterloof der popels, Haar gouden spranken op het stromend water, Waar, slank en blond, twee vlugge knapen zwemmen, Als zwanen blank en fier als jonge goden. Op hals en armen beeft der blaadren schaduw En vonklend vloeit, van beider brede schouders, In 't golvenblauw een regen van juwelen.…

voor een dwarsliggend mensenkind in de wieg gelegd om aan rust en roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld…

En hoor: hoe nu de muziek sneller gaat, En ziet, hoe nu de knaap zich rapper wendt, Allen tot luisteren en glimlach dwingt. Hij zingt als zilver met gloeiend gelaat, En is er schoner muziekinstrument Dan de stem van een knaap, die dansend zingt?…

Carola, die wel was geschapen, verleidde de mooiste der knapen. Geen nacht ging voorbij zonder liefhebberij. Ene Mees wou ook graag met 'r slapen. Ze zei: 'Ik wil koren, geen kaf, Mees.' De knaap, in de put, daar ze 'm afwees, zocht troost, die hij vond bij z'n slapende hond. Hij behielp zich zowaar met een mafkees.…

dat klinkt knap en knap filosofisch het is niet niks als is alsof zo iets in jou is…

Wat wacht ik in dit avonduur, De Stad beslopen door de slaap, Gezeten bij de Tempelmuur; God of de Marokkaanse Knaap?…

Mijnheer, pardon, ‘k bedoel: Uw Excellentie, U, zo Hoog-Edel en Zeer Hooggeleerd, aanhoor wat slaafs Uw dienaar suggereert, met Uw welnemen, Uwe Eminentie. Een titel die bij uitstek bij U past, Uw Hoogheid, is: Zelfingenomen Kwast.…

Het kost geen moeite Lang en keihard te werken Als het bevredigt Van verslaving zeg je niet Wat knap dat je ‘t volhoudt…

op Wat knap ik op, wat wonderlijk knap ik op, een wonder!…

" Zal nooit lang beklijven Want de 'kenners' zijn zo knap...…

heel de wijde wereld met al haar zeven schone wonderen vervaagden… verdwenen plots naar de achtergrond op het moment dat hij aan kwam lopen… niet bewust van de hapering van mijn gedachten wierp hij een terloopse blik deze kant op groter maakte ik mijzelf om die blik te vangen kleiner…

hij stond atoom en kosmos beide, en heersend was in ertsen greep over de werveldans der elementen d' ivoren glimlach van de stille knaap.…

Knaap, breng mij kersen op een zilvren schaal, Strooi blanke rozen over ’t frisrood fruit, Drijf ’t licht der zon met purpren voorhang uit En buig de schenkkan naar de wijnbokaal.…

Sint staart naar het blad papier waar een naam op staat geschreven daar is het al dagen bij gebleven en dat vergalt Sint’s rijmplezier hij graaft diep in de woordenschat naar iets wat zijn gevoel vertolkt maar het brein lijkt zwaarbewolkt en troebel als een blubberbad hij vindt niet wat hij dichten wou blijkt de letters stom vergeten heeft…

jij hebt geen extravagantie in kleding nodig die jouw figuur op een sierlijk charmante manier goed doet uitkomen mensen focussen op jou door het bijna volmaakte plaatje zonder enig raffinement en keurig naadloos verborgen trucs zij willen meer van jouw aandacht kleding om erbij te horen ook de luchtigheid van hetzelfde gebaar…