De jonge, Koerdische vrouw in het
rood-blauw lijkt op een Franse
filmster, zo met die zwarte lok
voor haar linkeroog en het profiel
van een Italiaans beeld van Canova.
Half uit de tent gelokt staat zij
daar als een beeldschone Julia op
een antiek en wankel balkon.…
Schrijver ben ik - was ik - ben ik
Mijn pen geworteld in Koerdistan
De uniformen pakten mij op
Rukten mijn snorharen 1 voor 1 uit
Al waren het woorden tegen hen
Sloegen en spiesden mij met stokken
om er een punt achter te zetten
Een zin kende ik niet meer
Ik schrééuwde VERWARRING uit
Nu woont mijn bewerkt lichaam
in een ver en vreemd…
bloeien in vrijheid
Waarom zou je mij vervolgen
in een woestenij en dal van tranen
beloften zijn bruut neergeslagen
valse haat kan ons niet verslaan
ontneem geloof, hoop en liefde niet
geef onze eigen spreektaal terug
verenig in alle mondigheid
op deze aarde zijn wij één groot volk
met een ieder zijn eigenheid
laat mij wie ik ben en Koerdisch…
als een nederlander koerdisch
ik kom er niet uit
jouw ogen, de kleur ervan
jouw mooie bruine ogen
ik kom er niet uit
de blikkering de glans
ik las 't
en lees jouw gelaat
als een krant op de kop
en kijk in m'n eigen brein
maar kom er niet uit
heb gegoogled boeken
gelezen de anatomie ervan
in wetenschappelijke werken
opgezocht en…
Koerdische vrouwen schieten hen moedig naar de hel,
ze zijn als de dood om door hen te worden doodgeschoten,
bijgelovige zielepieten, al vechten ze nog zo fel,
hen wachten noch op aarde noch in de hemel geile stoten.…
'Ik kan niks zeggen, ik ben mijn tong kwijt.
De politie kwam je de wacht aanzeggen en
ik sta met m'n mond vol tanden, geblokkeerd.
-vroeger was ik een held, nu alleen op sokken-
Op vier hoog werd je aangehouden en je ver-
zette je met alle macht en werd een soort hulk.
Ik moet er iets heroïsch van maken want dat
verdien je na zoveel jaren…
157
Bezig met laden