Balancerend met een stok
past ze de koordweg af
Ontiegelijk hoog is een touwpad
alleen tastend te beheersen
Stap voor stap dichter naar het eind
Iedereen houdt de adem in
We laten haar hier niet vallen
We willen dat ze het touw neemt
Tactvol met de koord meedeinen
Dansen gaat beter op de grond
We koesteren ademloos verbeiden
De acrobaat…
pulver paddestoelen in
mijn haar als ik naar
verre oorden reis
dompel mij onder
in een boekettenzee
mocht ik gaan zwerven
aan de linkerkant
laat mij zwarte
aarde eten indien
ik ten hemel stijg
voer mij met de zwijnen
als het lopen mij
slecht vergaat
leer mij al dat te doen
zodat ik weet
te balanceren op touwen
die…
Altijd op zoek naar een navelstreng
nu de eerste niet langer bestaat,
balanceer ik op de ragdunne draad
van blik tot blik, tot het ogenblik
dat ik opnieuw jij
en jij ik.
Een keten weer opeens
hangen we boven het land.
Geen afstand meer. In dit verband
past het heelal met gemak
in één hand.
Ik snoep je lieve woordjes.
Je tovert zoentjes…
Ik voel me
als een koorddanseres
boven een ravijn.
Steeds als ik me in balans waan,
beweeg jij m'n koord.
Even blijf ik dan vertwijfeld staan...
Maar mijn blik blíjft gericht
op de overkant.
Ik zál hem bereiken.
HIJ laat me m'n angsten trotseren.
Starend in zijn blauwe ogen,
vergeet ik de afgrond
en laat ik mijn verleden
steeds…
Onderbewustzijn prikkelt gedachten
hersenfunctie verstoord
onzinnige bedenksels
pijnigen mijn verwarde hoofd
Ik had het mezelf toch beloofd
Maar realiteit en dromen
botsen eens te meer
probleem oplossend denken
hoe kom je aan zo'n antwoord
Ik had het mezelf toch beloofd
Gevoel en verstand
het is nooit eens gelijkstand
dus blijf ik koorddansen…
In het lenteatelier van de afwezige artiest
vult een zwevend standbeeld
een netwerk vol van wonderen
een koorddansende suppoost
bewaakt de fleurige zalen
waar niemand binnentreedt
alleen de kruipende en bukkende mens
is welkom in dit lokaal
een enkeling heeft moed genoeg
kwetsbaarheid is de enige kracht
en de eenzame weg die tot ontdekken…
vrouwelijke stem gezocht
om voor te dragen
tijdens de theatervoorstelling
van het leven
zij moet allerlei vormen
kunnen aannemen;
zoals een glimlach
of het stilliggend licht
op een heuvel
zwijgen als een blad
dat tijdens de herfst ademloos
ten onder is gegaan
koorddansen op de rug van een rivier
en een enkele keer overleven
tussen…
260
Bezig met laden