21108 resultaten.
Korste dag, vandaag!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 Het is vandaag de kortste dag
hierna gaan de dagen weer lengen
steeds meer licht in donkere dagen
want vanaf 5 december tot 13 februari
is voor mij een zware, donkere tijd met
Sinterklaas, Kerstavond, nacht, de Kerstdagen,
Oud- en Nieuw en mijn geboortedag de 12e
dat laatste wordt niet meer gevierd
met oudjaar zit ik vuurwerkvrij in Spanje…
korstgenot
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.190 langzaam schraap ik
de roodbruine korsten
van mijn bezeerde arm;
het is peuteren met pijn
negeer het lijfelijk alarm
niet dat ik zomaar
naar bloed zou dorsten
het geeft een aanhoudende kick
en dat is dwangmatig fijn
voorzichtig gaat mijn nagel
langs de rand van gestold vocht
op zoek naar reeds blootgelegen huid
maar bij de onverwijlde…
Winterwijsheid
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.010 De winter is de zachtste ooit gemeten
De broeikas brandt en gloeit onder de korst
Eén dag met sneeuw en 15 dagen vorst
Maar toch hoorden wij veel van weerprofeten
Die gaven met hun wijze sterke arm
Voor ieder vlokje sneeuw een weeralarm…
De aarde
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.175 Eén massa, één geheel,
bestaande uit diversen
Een zachte kern
een mantel en een korst
De natuur in evenwicht,
de aarde draaiend om zijn as
bovendien natuurlijk om zijn zon
zo dus dag en nacht
Flora en fauna,
afhankelijk van licht
De natuurlijke balans
Planeet aarde in al zijn pracht…
gerstekorrel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 733 wat wil je dan zijn
ofwel de kruim van het brood
of misschien de korst
wil je gerstekorrel zijn
gerstebier dat stilt de dorst…
zeepbellen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 161 Als
kleurige
zeepbellen
spatten
mijn
verzen
vluchtig
uit elkaar
op je
harde
korst
kille
stugheid.…
uit en over
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 324 ik krab de korst
van een nog verse wond
kom uit mijn cocon
en verlaat mij
doodshoofdvlinder
"geen verwijt aan jou maar een schrik van mezelf "…
op de rand van
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 292 ik blijf in de schaduw
van het huis
het maakt zich klaar
om het gemis te verzamelen
deuren openen en sluiten
lopen mij omver
terwijl ik op elke tekening
stilte plak
onder een verdonkerende hemel maak ik
het bed op voor nachten
waarin wijzers verfrommeld worden
tot korsten van tijd
ik wil nog even gaan zitten
de dagen vastnemen…
alles wat was
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 92 het is het lege nest op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
het is de verdwenen zandweg
de oude afgepelde verflaag op een deur
de dag van nevel en dauw
het stuurse zwijgen
het is de beklemmende namiddag
het dorp dat nooit het mijne werd
de korst…
Kikker in nood
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.179 Op een kikkercongres
sprak een kikker vol stress
Nu de mensen de pil gebruiken
kunnen de ooievaars binnen de korste keren
zich volledig op ons concentreren…
een dag als
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 353 de ochtend treft hem
met korsten bloed op
de gescheurde lippen
zijn nacht was weer geweldig
een advocaat wrijft zich in
met gladde olie voor de ziel
hem kwam een zoete droom
van overvolle zalen
succes op andermans kap
de dag verlegt haar grens
uur na uur een spervuur
aan verlokking en twijfel
tussen goed en kwaad en
wie wat het best…
L'amour en France
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.276 hoe erotisch
de blanke korst
van brie
tongstrelend
het fluwelen laagje
gekmakend
zijn boterzachte room...
mijn god
heb ik weer gezondigd
Lejo van Kuijeren…
Ontmoetingen zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 270 Ontmoetingen zijn
zoete broden
leeg gevreten
korsten wat blijft
meer dan hondenvoer
alleen
meer trubbels
dan brood
meer honger
dan zien
je vergapen
aan de hekkesluiter…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is het stille lege nest
op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand…
Eeuwige schoonheid
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 124 (voor Kristien Hemmerechts)
Ik krab de korsten van je lichaam,
wil je bloedende leed graag verzachten.
Ik eet je korsten op, lik je wonden als
een onverzadigbare wolf. Zonder tong.
In mijn hart schieten scherpschutters
mijn passie voor jou aan flarden, zonder
psychologische inzichten, als brute barbaren.…
Leerdammer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 491 Warm goudgeel
smaakvol en rijp
een aroma dat
iedereen verleidt
achter deze korst
vullen holten
de leegte
met onfrisse lucht
deze rotte boel
zo doorprikt
onbegrijpelijk
dat je toch nog toehapt…
Gedachtensprong
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 716 topaas
leverworst
hemelsblauw
appelwijn
legerbroek
dikke korst
flatgebouw
groot geheim
gedachtenschreeuw
springstroomt
andersom
pom pom - pom pom
woordkrakeel
boventoon…
Vretende angst
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.123 Een vreemde huivering
verbergt mijn klauwende kreten
Verpulverde angsten
worden in duizendvoud ingevreten
Een korst van tijd
bedekt mijn geharde lijf
Mijn ernstig hart weet
met het allerlaatste licht geen blijf…
'NET-SPANNING'
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Als je energie opraakt
en je moet het doen
met wat je nog hebt
schakel dan snel over
op een lager voltage
of op een andere
'NET-
(SPANNING)'
zien te mijden
rust laat je weer op
binnen de korste keren
loop je weer op kop…
Een lichaam vol pijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 160 Ik verlang
naar verlamde armen
een verminkt gezicht
diepe wonden
met korsten gedicht
verbrijselde botten
in blauw en
rood gekleed
een lichaam vol pijn
voor mijn hart vol van leed…
Golgotha
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.284 Je stootte mijn
korsten open
niemand kon
dat beter dan jij
en droeg me
naar Golgotha
toen bloed de
wonden schoonde
daar stierf ik
in de open ruimte
waar grenzen
van de doolhof
waren neergehaald
en ademen
weer voelde
als toen…
LOS-VAST
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 959 ik denk mij telkens los van jou
om bielzen te verplaatsen
in de richting van een eigen spoor
maar waar geen korsten groeien
lukt het strepen trekken niet
ik denk mij telkens los van jou
van jou los…
de kluizenaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 279 de kluizenaar vergaart korsten
losgekrabd uit voorbije dagdelen
de meesten van middagen met vader
zijn dadeldromen verbergt hij
in zijn schuurpapieren handpalmen
ook gevoel hangt hier nog
dat bestrijdt zijn verlangen
de avond valt zwaar vandaag…
Vrede
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 191 Hoe kan ineens de korst van koude en van
hardheid smelten tot er weer water stroomt
dat leven geeft en vrede doet ontkiemen?…
Eiland
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.235 De golven vormen zoute korsten
op mijn wonden.
Het eiland.
Het verlies.
Het altijd wijkende antwoord.…
Mildheid
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 591 Het voelt dan zacht
als een jonge vogel
pas uit het ei
en is verwonderd om
zoveel dat als een harde korst
in al die jaren
zich vormde
ongeweten.…
In stromen magma
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 ik zoek
de aders in het steen
mijn beitel
vindt ze in het klieven
gestold in
koelend samengaan
nadat emoties zich uit
aardes haard verhieven
zij verhalen
hoe de schepping sluit
maar in stromen magma perst de korst
nog steeds haar nageboorte uit…
Vorst?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 heeft nog iets
voor ons in petto
Korst
van sneeuw
weer open gekrabd?
Of misschien....
meer dan een nacht ijs
met ijzige wind
als een lint
door een kil
Hollands landschap
de lange afstand-schaatsers
tot gerief?
Zal zijn regeerperiode
kort of lang
van duur zijn?…
Zuidelijke gastvrouw
gedicht
2.0 met 33 stemmen 18.760 zij snijdt nog brood
op de ouderwetse manier
zij neemt het bijna als een baby in haar armen
- zij moet een warm hart hebben - denk ik
een rilling van bijna betrapte herkenning
gaat door mij heen
ik word weer klein
en sta aan tafel
met de punt van het mes
maakt zij een kruis
van korst tot korst
het lemmet klieft
het grijs van golgotha…
Gedicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 onder een korst van
aangepastheid
wemelen de wanen
ongehoorde stemmen
geven
tegenstrijdige bevelen
in een onderhuidse hel
van onbenoemde angsten
heerst de zwarte chaos
uit de krater van de
hersenpan erupteert
de gloeiend hete woordenbrij
gestolde hersenspinsels:
het gedicht…