Alle inzendingen over Kosmotisch

gedanst hebben we, op zilverzwart spiegelend ijs, we draaiden pirouettes, we bliezen bellen tot het moment dat Venus verdween en zich verborg, dat laatste moment, toen ze haar stralen doofde, gelachen hebben we, in het holst van de nacht, we verlieten het rokerige café, fietskettingen, en dronken discussies, midden op straat en toch dachten…

Omhandig behelst hij haar hele ziel, haar hele lichaam Ze strijkt door zijn ravenzwarte haren en laat haar tong de vrije lik Hij riposteert met een stevig beetnemen van haar appelvormige borstjes Ademhaling en gevoel osmotisch kosmotisch chaotisch Hij beroert haar rug streelt de dijen spreidt haar benen dringt alzo binnen…