Neen...neen...Al de stemmen zingen mij: Ga mee op zee,
met de baren van Kristus, met de baren van de Loreley.
18 mei 1918
-------------------------------------
morose - somber, droefgeestig…
'Tjèèzus-Kristus, wat een verhaal... wat den donder', zo dacht Jan, 'gebeurt hier toch allemaal?' Hij sleurde zich overeind en met zijn gebroken poot achter zich aan slepend strompelde hij als een gewonde hond naar zijn Katrijn, greep haar bij de niet onaanzienlijke kladden en ging er als de brandweer vandoor, weg, vèr weg van hier...…
V
Kristus, Verlosser. Het Kruis
vergaarde al het leed.
Toen wierp hij weg het huis
van zijn leed.
Drie dagen en de schildwacht schrok.
De kunst is groot.
Een kruis van leed...
dan valt het huis
maar alles blijft.
En telkens woont
't woord onder ons
dat ons beloont,-
nieuw.…
3.885
Bezig met laden