Alle inzendingen over Kruik

Alles ging in kannen en kruiken het klare water klare wijn Alles wat geschonken wat gedronken vocht, vloeibaar De kruik als het ranke lijf van een vrouw Nu is daar: de fles, het drinkpak de bidon, het rietje waaruit je lurkt Het waren kannen en kruiken waarin alles te gebruiken, te bewaren.…

De kruik kleedt je uit in het helderste wit. Je hals van email, je schouder die schatert van licht. Sluit je de ogen, je haar wordt een wier. Vind ik een vorm voor water dat loopt? Het wuift en wacht, een onweer op zee, je oogleden blijven gesloten.…

Met het gevoel van eindeloze eeuwigheid nooit meer dorst liet ik mijn kruik staan!…

een vrouw haalde dag'lijks water had twee kruiken aan haar juk eén was puntgaaf en stevig straalde kracht uit en geluk de ander lekte de helft per dag deed trouwe dienst maar was wel stuk de vrouw schepte steeds de kruiken vol en bracht ze stroomopwaarts naar haar hut op een dag had de gebarsten kruik een gesprek met de waterdrager-vrouw…

Drager van de kruik, stel mijn bevindingen op schrift…

blootvoets dag in dag uit week in week uit zeven kruiken…

van vezels zich nestelde Om de herinnering niet te verzuren Ze weefden in hun romp een muziek Met klinkende slag en gezangen Rauw in zichzelf en voor hen uniek De echo van trillingen nam mij gevangen Hier leerde ik de stad te beminnen Een stad met eigenaardige gebruiken Ook al zijn de getouwen gestorven Voor eeuwig zijn wij een volk van kruiken…

Deze moeder wil zijn als een kruik Als je pijn hebt in je buik Als je ‘t koud hebt in je rug Door veel tillen of alles te vlug Koude voeten die maar koud blijven Zij wil je verwarmen, je lieve lijven Maar nog meer wil ze warmen je hart Als verdriet ligt of smart Denk aan de kruik dan En maak er gebruik van Misschien denk je dan een klein…

kannen en kruiken op de stoffige zolder boordevol heimwee met wat bevende vingers streelt zij haar eerste popje…

hij wil haar uit haar tent lokken maar het is nog véel te koud ze bibbert in haar slaapzak met kruik als lijfsbehoud ze krijgt toch medelijden dus noodt ze hem naar binnen waar zij nu met zijn tweetjes een sneeubalwals beminnen .…

[Senryu] Zij kantelt de kruik in haar roomwitte armen - het licht stroomt binnen. Zie afbeelding: http://www.harkeyahh.com/harkgall/Jan%20Vermeer/vermeer.milkmaid.jpg…

" Maar toen ik mijn lome ogen opsloeg, Zag ik de boom zijn blaren verliezen, In mijn kruik wat wijn nog. "Jij, oude, verliest je bloei als de herfst komt En moet tot het volgende voorjaar wachten, En ik hoef alleen mijn kruik weer te vullen En ben weer zalig."…

pijnstillers snoepen op de bank liggen een warme kruik op een zielige plek domme blokjes aanklikken bommen laten ontploffen niet de hele tijd aan jou denken…

een hete kruik een stomend bad zo warm op ieder uur een zoete grog een potje thee hoe heilzaam de natuur zo aangenaam krachtdadig saam het water en het vuur…

want zonder olie ga je de deur forceren, olie geneest geeft blijdschap en plezier ruik en voel het in de kamer van je eigen hart, op de kruik staat Hemelland Voor wie op deze olie wacht is genezing vrede en liefde in pacht en het komt meestal op een moment dat je het niet verwacht.…

soms voel ik mij een kruik waar de dop van wiebelt het warme water gutst eruit als ik niet alert blijf schroef ik mijzelf te stevig vast dan koel ik af van binnen…

Toen doorsijpelde dat er bij mijn uitvaart geen alcoholische dranken op tafel kwamen bleven meer dan de helft van mijn nabestaanden weg!…

eindelijk woon ik op een woonwagenkamp slechts om de belasting te ontduiken met drie procent leek alles in kruiken maar door kamervragen is het echt een ramp woon asociaal en betaal me straks blauw door armoede ook nog gedumpt door mijn vrouw…

Er lag iets diep bedolven onder zand Met sporen van een zeer recent verleden Te pijnlijk voor de machthebbers van heden Het was een kruik uit het Tweestromenland Hij ging zo lang te water tot hij brak Met zeventig gelijk, in Noord-Irak…

Hét rolmodel voor energieverbruik: de ambtenaar met bivakmuts en kruik.…

Het plan was eerst de Euromast te tooien Maar nu die munteenheid misschien straks wijkt Vroeg men de Fransen of het ze wat lijkt Wat planten langs hun torentje te strooien Ze vullen daar de kannen en de kruiken En gaan er knappe klimop voor gebruiken…

Na jaren van geploeter breekt de kruik, Die duizend euro schrijf ik op mijn buik.…

Hij vormde een kom, en hij verhoogde De ronde randen, en een buik Boog zich naar boven, en hij boogde Haar buigen in, en zag de kruik Slankhalzig en met edel welven Van lippen, en haar schone mond Was lachende; want hij was zelve Zo gul als zij, zo diep van grond.…

Werk zonder mate of plan, maar spiedt door alle luiken; veracht de burgerman, doch ledig zijne kruiken. ------------------------------------------- uit: In de zoete inval en andere gedichten.…

verzonnen in krap gemeten tijd,ongeduld bleef aan me kleven, een keurslijf wat de toekomst bleef verzuren waarin het bloed niet wilde stromen om het gewicht te wegen, verder dan de vaste pijn, verleidt tot eerder gekozen doelen, verdriet ontplooit in eerste voorjaarsregen, schuilend in een cocon van onvermogen, as van verlangen in kruiken…

onderhuids terwijl de avond over het licht scheert het leven meeneemt zodra de traagste wijzers lonken naar het ratelend gewicht der waarden heftig aan het einde en van jarenlang vermeden alsof het dwingt tot schrapen nog verder dan het denken, tot dwars door de wenteling van werkelijkheid zoek ik naar ontheffing, terug naar eerste…

een leeg gezogen brok ellende lage trilling in de kronkels van een cobra huid vechten om te overleven telkens weer, telkens weer komt de drive in ons naar boven liefde geven, liefde delen, in woord en kleur, de zang van het zijn bron van leven bron van liefde bron van kracht waarmee we zijn verbonden verdrijft de nacht met kruiken…

wenende mieren onder de straatstenen een kwijlende hond likt het zoete de aanzienlijke zenden hun slaven om water voor de kale akker zij komen terug met lege kruiken en getekende hoofden dor en hijgend gillen de uitgebluste poppen op de springmatras op kale heuvels happen de wilde bokken naar lucht het einde nabij zijn zij…

De hemel buigt over de aarde een vrouw met een kruik in haar hand loopt naar de rivier ze hurkt en vult de kruik met water de rivier fluistert haar zachte woorden... Je kunt licht maken maar niet breken golven kunnen breken maar geen licht maken.…

Wanneer een verse baby zorgen baart, Dan helpt geen wiegeliedje, borst of kruik, Nee, gooi de kleine lekker door het luik, En speel de kinderlozen in de kaart. Die halen, zonder strenge kinderrechter, Gewoon een baby onder uit de trechter.…