Alle inzendingen over Lastig?

wartaal vol van haperingen om daarna weer te vervliegen als stuifzand stemmen schieten weg daar tere woorden soms breken bij het spreken ook bieden ze vaak een sleutel tot een wereld die niet bestaat voorbij de grens der verbeelding voor het ogenblik hebben we allebei last van de wisselziekte der seizoenen lastig dus…

Hoe moeilijk zijn de woorden: ik hou hoe lastig te zeggen van jou? Hoe intens klinken ze uitgesproken door juist die je bemint? ik hou van jou! Hoe zoet klinken ze die lieflijke woorden vanzelfsprekend bijna tot je ze niet meer hoort! Toch zijn die vier woorden, de mooiste die je horen kunt en wilt ik hou van je.…

De burgemeester van Liftegem had veel macht maar ook veel conditie en uithoudingskracht Hij woonde in een heel hoog gebouw waar hij steeds met de trap omhoog en omlaag wou Dom dat hij niet aan de lift heeft gedacht.…

Focus was lastig gespleten als zijn gedachten waren in kwadranten om precies te zijn sinds hij gevierendeeld was Geen of slechts één been om op te staan.…

Na een moeilijke, zeg maar lastige en pijnlijke week, waarin alles veel zo niet teveel leek, kwam daar de zaterdag met zonneschijn aan in de vorm van mijn vriendin. Na een moeilijke lastige week, bracht ze me zon, vreugde maar bovenal liefde.…

Hottentottententententoonstelling Is lastig uit te spreken maar Lieverluidanmoemoedersmooisten Is ook niet makkelijk…

De leugen is me Veel te lastig, Ik heb het Met de waarheid Al moeilijk genoeg…

Soms is het lastig om niet te verdrinken in de waan van de dag…

Je moet jezelf zijn, maar je valt niemand lastig -- anders mag het niet.…

Maar toch.. die onnodige twijfels; dat maakt houden van jou zo lastig. Het is zo lastig om van jou te houden.…

De draad kwijtraken En de draad weer oppakken Is draadloos lastig…

Kan die ziekte stoppen ik hou het niet meer vol stoppen, ja nu mijn hoofd is overvol Mijn lijf doet vreselijk pijn was het maar voorbij dan hoef ik niet meer te twijfelen dan ben ik niet meer lastig, zeiden zij Begrijpen doen jullie me niet en lastige mensen worden aan de kant gezet dat is makkelijker dan begrijpen en wordt er niet meer…

Dit wordt een droef gedicht. Ik weet niet goed waarom ik dit geheim ophoest, maar sinds een maand of drie geloof ik meer en meer dat poëzie geen vorm van naastenliefde is. Eerder een ziekte die je met een handvol hopeloze idioten deelt, een uitgekookte klacht die anderen vooral verveelt en 's nachts - een h e e l k u n s t is het niet. De…

moeizame woorden in een weifelend geschrift het mannelijk geluk is best wel lastig om samen te vatten en dat het botst met de beleving van menige vrouw staat als een paal boven het water geluk beschrijven is voor de meeste mannen sowieso al lastig probeer het maar eens dan zie je alras dat je niet ver komt...…

Lastig, die schaduw!…

De Nederlandse taal op zich is al lastig genoeg, maar dat er met vuisten en wapens wordt gesproken, is ons nooit op school geleerd.…

Liefde is licht lichtgevend lichtelijk geraakt lief lastig altijd van daar een nooit aflatende levensbron.…

Bij de confrontatie met beperking verlies ik mijn evenwicht tot ik heil zie in nieuw licht ik tel geen dagen of uren en telkens vind ik een uitweg in creëren en imagineren piekeren is op slag verdwenen geniet weer ten volle van het leven wakker, gelukkig en content sta nu echt wel te kijken, geen oordeel meer of kritiek brengt me terug…

Al wat ouder, wat meer mankerend, niet alles meer, "zelf kunnen doen, helaas" zijn daar de toestekende handen, telkens weer bieden soelaas. Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken iets wat wij niet meer kunnen helaas, kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst, staan klaar om te helpen, zonder relaas. Een bakkie koffie,…

goed als het dan moet als het werkelijk niet anders kan laat dan het zonnetje maar schijnen als je mij maar niet lastig valt met positieve gedachten hendrik…

men moet er zich bewust van zijn dat een keer de laatste is dat is logistiek lastig omdat men elke keer alsof moet doen of er het beste van hoopt wat ook niet opschiet…

Verstopte wereld Onzichtbaar Verdraaid Lastig Gevangen in de wirwar van draden Verwarrend Pijnlijk Angstig HELP!…

Het kost me heel geen moeite, om een keertje boos te zijn, het is geen echt probleem om heel gewoon te zijn. Maar wat is gewoon en wat is dat niet, is het omdat een ander, je anders ziet, dan je werkelijk bent? Mij kost het heel geen moeite, doe er geen moeite voor maar moeite om boos te zijn, dat moet wel, dat kost energie hoor!…

Ze loopt elke dag voorbij het grijze haar fier opgestoken Ze laat haar hondje uit en spreekt hem zachtjes toe Ze loopt elke dag voorbij in dezelfde verschoten jas een plastic tasje in haar hand Ze spreekt zachtjes in zichzelf Ze loopt elke dag voorbij naar de winkel in de schuur daar wordt haar tas gevuld Ze prevelt zachtjes: dank U wel…

Nu durft Cees Priem er pas over te praten: met de ijle berglucht in de Tour de France had hij, vanwege zijn kunstgebit, nooit een kans. Nu hebben wielrenners speciale implantaten. Niets is vervelender dan een klapperend gebit als je in de ijle lucht in een bergetappe zit. ...Cees Priem had altijd, in de ijle berglucht, last van een droge…

de draad die je oppikt opnieuw de lijn volgen al is ie krom als de Rijn maar wel vloeiend, zacht hoop je als donkere olie en zo loop je ook, met vliegen en opgestookt door bijen door het ver- keer dat dan leven heet. Maar ik ken geen betere weg! moet zo gaan als een gebroken bezem de straat door, schoonmakend wat ik niet moet…

het museum is spiegeldicht ik zie niks dan alles te veel licht teveel spotlights ik sta in de witte ruimte een hoofd staart me aan, hij tweehonderd jaar oud, maar maakt een frisse indruk, ik wil bukken en bidden als de heilige die hij is, en slurp de beker met een rietje, alles is teveel, het koele overzicht vergeten, staar…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…

Volheid die te veel geworden was, Voelde me er door overlopen, Te vaak, te veel naar mijn zin Was mijn ik erbij ingeschoten, Tijd die als een vloedgolf Van aaneengeregen gebeurtenissen Over me heen sloeg En me platgeslagen achterliet - Koos er voor me uit de tomeloze Volheid terug te trekken, rust te vinden Waar ik die allang was…

(Lijnen van vloed (II)) 't Weer daarentegen liet niet te wensen over echter toch vaak een professie waarbij schijn bedriegt Voorspelling is net zo zeker als de wolken heel vaak aanwezig op momenten dat zij niet zijn gewenst Onze liefde daarentegen honderd procent stabiel jij twijfelt toch weer; zinvol of totaal onzinnig...…