Lavendeltranen (2)
hartenkreet
Ik begreep niet
voelde slechts
de woorden van je moeder
ze herhaalde
een rimpeling in
jouw zuiver bestaan
verkrampt
door zachtheid
en verwarring
sprak je in de lente
op vleugels
vluchtig stil
kuste je vogels
van papier
je witte zomermond
wat ik zag
was het einde
jij las de herfst en
de winter niet meer
lavendel kleurt…