Alle inzendingen over Lenie

De zwakke zeehondbaby ving ze op Ze mestte al die huilers lekker vet totdat ze konden worden uitgezet Dit is haar leven in een notendop Een echte dierenvriend is onze Lenie Maar of ze ook van mensen houdt?...eh…kwenie…

Maar godzijdank ging Lenie 't Hart reeds scheep Met boenders, schuurpapier en groene zeep.…

Maar godzijdank ging Lenie 't Hart reeds scheep Met boenders, schuurpapier en groene zeep.…

Na Meer- en Blauwe Stad weer een project Een zandplaat van wel vijfhonderd hectare De vrienden Lenie ’t Hart en Ecomare Zijn samen zeer bezorgd over ‘t effect Twee nieuwe bultruggen kwamen vast kijken Hoe zij die zandplaat straks kunnen bereiken…

• voor lenie klein maar dapper - groot van stuk was ze niet - maar een persoonlijkheid groter dan groot want waar zij is - ook al zie je haar niet - daar juicht een toon daar klinkt een stem “ thuis” was en gaf ze aan haar grote liefde en wat zij samen hadden kinderen en kleinkinderen en waar zij is - weten wij - daar juicht een…

ik zie vlinders vliegen hoog in de lucht een daarvan is stiekem gevlucht hij heeft zich genesteld diep in mijn buik daar heeft hij mijn lichaam stil in gebruik soms kan ik hem voelen door mijn buik krioelen maar het vreemde is dat het beestje alleen maar ontwaakt als jij mij aanraakt.…

...Diverse media melden dat Lenie 't Hart gaat stoppen met haar activiteiten. Ze doet echter een stapje terug door haar managementstaken over te dragen...…

kleedje afgelegd zorgen die bergen op wierpen bleken moeiteloos overwonnen terwijl ze wakkerden en traanden op het levenspad het antwoord was immer "liefde" het was vallen en opstaan jouw scheepje deinde op de golven naast jou je stuurman die nu met lege handen ook weer naast je gaat jouw dragend op zijn sterke schouders rust zacht Lenie…

Wat moet ik nog in Pieterburen doen Ze kunnen daar verzuipen met z’n allen Ik laat m’n leven niet door hen vergallen Het gaat ze daar alleen maar om de poen Haar naderend vertrek heb ik voorvoeld Toen er een vrouwtjeshaai kwam aangespoeld…

Lenie voelt zeehonden als geen ander aan. Ze begrijpt wat huilers nodig hebben, om met soortgenoten te kunnen overleven. Wat is de beste tijd om weer in zee te gaan? In Pieterburen is het altijd komen en gaan.…

Twee witte meeuwen liggen op je schoot Rein zonder verdriet Je gezicht is een aangeschoten vogel Die verdwijnt in het riet Zwervende in de nacht Waar ik op je wacht Maar dat weet je niet…

Toen jouw steel werd afgebroken En mij een kale plek nog bood Trachtte ik vergeefs opnieuw te bloeien Maar die plek bleef alsmaar dood Nog steeds probeer ik te ontluiken op die plek Maar het blijft een zwarte vlek Die ik op mijn steel zal voelen Tot je mij weer ontdekt…

Uit de gesloten crèche van Pieterburen Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht Die Lenies harteloze stalen tucht Daarginds niet langer meer konden verduren. Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad Een dag of wat twee onderduikers had.…