Alle inzendingen over Lentebloei

Ik verlang naar lentebloei en dooi rond mijn hart.…

de koude ochtend legt een vorstkleed over groen prille lentebloei…

(tanka) Groene pijlspitsen steken boven de grond uit; dagen verstrijken: slanke bladen omringen die witte elfenmutsjes. Het hierbovengenoemde beschrijft de ontwikkeling van de lelietjes der dalen, wat ons ieder voorjaar weer verwondert.…

je zomert zacht tot rijke oogst na volle lentebloei de vruchten rank en groen veranderend in rood na rijpingsgroei je toont het vuur van zon in blossen op je huid maar achteraan hangt toch mijn lievelingsfruit een strijdster die pas langzaam lijkt te kleuren de schaduwpeer die in haar laatbloei het lekkerste zal geuren…

ik wil dat de zon gaat schijnen maar zij breekt haar stralen tot een zielig kwijnen verlang naar een strelend plagen door de wind die als warmtedrager met verrassend koude vlaagjes een frisse balans hervindt geef mij maar de zomer met stukjes prille lentebloei groei die nog seizoenen mee gaat en ons volle oogsten laat…

weer loop ik onder roze en wit geschikte bloesem van de prunuslaan in langzaam openen bloeit zij in volle pracht zonder al tapijt te hebben voortgebracht de kentering komt met warmte en wind als ik de bodem weer bezaaid met roze vind de eerste voetstap die herinneringen plakt van samen door de jaren groeien met lentebloei…

mijn geest is vrij maar kerkert in de ketens van mijn lijf naadloos aangesloten op het protocol van leven waarin de lentebloei is vergeten in schuren en dwingen proberen we meer eigen invloed af te dingen losgelaten blijkt dat vrijheid is begrenst geen nieuwe horizonnen kent godzijdank is er verlangen zijn er dromen in ontsnappen…

scheutig de eerste groene krullen in het al spruitend gewas je kende hun kleuren rook bijna de geuren in het planten van de blauwe druif zo waren de jaren maar dit keer zal het anders zijn met de pijn van een nieuwe geboorte in een lerend proces zullen jouw handen en woorden wegen zoeken naar groei in een fantastische lentebloei…

ben jouw storm niet uit de weg gegaan heb de buien laten komen in een paarse hemel knettert de ontlading rolt de donder zwaar striemend hagelen mijn woorden de pas ontloken lentebloei jouw regens vlagen door de takken die onze liefdesbloesem dragen tot de storm bedaart en alle warmte naar de heldere hemel straalt de eerste…