Druppelsgewijs
Drop , drup, druppel
sijpelt de wereld binnen...
De eerste ochtengeluiden
op de achtergrond ;
De haan die kraait.
De dorpskerktoren die de eerste uren slaat.
De wind die door het raam fluistert
en mij in stilte kluistert.
Een lied van een kleine pimpelmees
eerst wat onzeker
en dan minder bedeest komt zijn roep.…
Sereen staan de bomen
de takken fijn besnaard
de knoppen nog even dicht
voor ons bewaard
wachtend op het zonnelicht
en de jonge blonde fee
die zal komen
neemt ze het groen,
de vogels
en alle bloemen mee
Dan bezingt ze
jubelend de lente
die weer stralend lacht
na een lange koude
winternacht…
Hij ging met een winterbijl op ze af
en sloeg de leuke voornemens bij ze weg
met wortel en al, ze bleven verwilderd staan
stonden verstijfd toe te kijken, stonden paf
hoe kon iemand hun zo hun lentegeluk afnemen
had hij zelf slechte ervaringen opgedaan met
lentes en zomers en was dit een wraakactie
en werd hun opgewektheid nu zó afgestrafd…