Alle inzendingen over Leven als water

Zonder water is er geen leven Zonder water gaan we dood Zonder water sterven planten Zonder water word je niet groot... Daarom kunnen wij niet leven op een andere planeet Daarom kunnen wij op Aarde leven Zonder water kunnen wij niet leven daarom leven wij op deze planeet...…

Het leven, het water, ze kabbelen beiden vroeger of later stoppen ze met stromen van welke kant de stroming ook mag komen.…

tekens van leven doen water rimpelen en breken het spiegelbeeld hoedt u voor de golven…

tekens van leven doen water rimpelen en breken het spiegelbeeld hoedt u voor de golven…

Het leven, kabbelt soms zacht soms sereen het water stroomt soms hard en slaat dan heel gemeen. Maar altijd zal water in alle soorten en maten, het leven overwinnen en ons als individuen achterlaten het leven licht of ontzettend zwaar, wordt opgepakt als in een mooie vloeibare golf, zeg maar.…

Water is de bron van leven, zonder water kan men niet. Water zijn ook tranen die je loslaat bij verdriet. Water kan de mens zijn vriend zijn, maar neemt soms ook zijn leven,.. Water dat door dijken breekt doet de mensen beven. Water moet de zeeën vullen tot de laatste dag van d' aard.…

ik zag je kop die verlandschappelijkt inzichtelijk je hele leven in water vloeit je blik, uiteindelijk heb je om hem gegeven herken markant je stem in dubbelfocus ik de andere man die maagd Maria speelde jij bond zo het verleden dat toekomst nooit meer kon je Worsteling is nu weer heden…

Wanneer we durven leven, zoals water stromen gaat, wanneer we draaien, aan een kraan. Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

De pen op zijn papier sierlijk in krullen met inkt als het bloed door zijn aderen het hart in zijn ziel kloppend steeds sneller in de stroom van gevoel de zachte huid rondom zijn lijf strelend getekend door het leven als water in zijn droge mond iedere druppel even kostbaar gewonnen en vergaard…

straks zal ik aan de rand van de zee voelen aan alles waar ik geen hand op kan leggen met de jaren dansen, met een meeuw als gedicht geschreven nog voor hij vliegen kan ik zal als wind leven het water waarin jij me optilt, buiten adem en vol vloed lichter dan een cirkel mijn armen rond je hals leggen zo graag en nog liever in één beweging…

een dalende zon fluistert met hese stem tot grijze wolken met hesere stem fluistert mijn liefste tot mij schaduwen verworden tot een andere taal tot een zacht prevelen en tasten de lucht rood als gevlamd bloed het nachtblauw der betovering zet de nacht in lichterlaaie ons leven ten water gaten spatten onze smachten in schuim uiteen…

op het gladde ijs schaatst het leven elk water heeft zijn afloop tussen hoogte/laagte wat zal het worden?…

water vuur lucht houten wegen het geluk kwam door een fout langs velden zo goud…

Nog geen kringel krast het stille water. Hun beider leven was maar even en een heuse waterkater het grimme lot van snode sater en in spe mater die gingen pissen buiten pot.…

Haast Ruimte Verankerd Vrijheid Ruimte Leven Nu! Water Luchthartig Openbaring Bestendig Zee Dapper Eeuwig Twijfel Wachten Samen Dorstig Verlangen Kalm Doortastend Zwijgend Vermoeden Stilte Dor Tijd Muziek Heelal Woorden… Paden waarlangs de ziel gaat…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…

De dichters leven onder water van de liefde. Ze gokken op de zuurstof van de eeuwigheid. ------------------------------------------- uit: Welkom uit mijn onderwereld (1978)…

op water en brood Want zij is bij mij weg gegaan...…

gegeven word Zonder te vragen hoe dat nou kan En geniet van de vruchtbaarheid gegeven door water…

Zie, hoe hetzelfde water door plantenwortels vloeit. Het is dezelfde lucht die bladeren doet trillen. Het is dezelfde levensadem die als ademstorm door onze wilde haren waait. Oude dichters verliezen niets, zolang hun hart blijft kloppen, zolang ze adem blijven halen. Genadige gedichten blijven.…

Die bron van twijfel is beweging en dat doet ons leven. Stilstaand water stinkt en brengt ons verder nergens heen. Hijs de zeilen, vaar op zeeën, laat de aarde beven. Recht doen aan het wezen van de mens doe je alleen Door hem te minachten en te prijzen omstebeurt. Heb de wijsheid niet in pacht door iets zeker te weten.…

De armoede heeft je wakker geschud de geest kan niet leven van water en lucht ademnood van de ziel raakt dan berucht je bent door tegenslag veranderd ziekte en geldgebrek hebben je eenzaam gemaakt in een leven zonder genegenheid waar drank geen oplossing bood je tussen de wal en schip viel met niemand om je te redden de strijd om…

De armoede heeft je wakker geschud de geest kan niet leven van water en lucht ademnood van de ziel raakt dan berucht je bent door tegenslag veranderd ziekte en geldgebrek hebben je eenzaam gemaakt in een leven zonder genegenheid waar drank geen oplossing bood je tussen de wal en schip viel met niemand om je te redden de strijd om door…

Water een bron van leven De wereld kan niet zonder Het valt op ons als regen Soms met bliksem en donder…

de vis die ik vanochtend vond zijn schubben zwaar gehavend zijn kieuwen volgeschept met zand hij fluisterde mij toe met drooggetrokken vissenmond zwem niet zwem niet in deze zee ik ben er naast gaan liggen langzaam open langzaam dicht maar vergat erbij te sterven het had wel iets van poëzie…

~~~ dit water wacht niet zal niet keren, kabbelt eindeloos voorwaarts alleen bevroren staat het soms heel even stil bij de vooruitgang tot volledige ontdooiing de perspectieven weer oeverloos zal laten stromen ~~~…

Kijkend naar omlaag zag ik mezelf, liggend in het water als een zeemeermin. En even leek het alsof jij het was waarmee ik me omringde. Je had me omgeven met blauw en het was veilig, warm en goed.…

verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering brengt humor droogt de spade waarmee het Wad haar prielen graaft, ze wil leven…

Verdrinken kun je in water. Omkomen in de chaos. Sterven van angst. Verdwalen kun je in de toekomst. Zoekraken in het verre verleden. Doodgaan in de overleden tijd. Verdrinken kun je in het moment. Dat is de énige, Goddelijke weg, die tot ons ware leven leidt.…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…