inloggen

Alle inzendingen over Levens

980 resultaten.

Sorteren op:

Leven en dood

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 680
Staande bij de kassa staat een oudere klant triest en verloren, is gisteravond zijn vrouw overleden, terwijl ik hem condoleer, voel 'k me bijkans schuldig wanneer ik hem zeg: bij ons is een kleinkind geboren, op het moment dat jouw vrouw de wereld verliet, kwam er nieuw leven ter wereld. Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood…

Nacht

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 323
’t Gestarnt’, dat de avond wekte in ’t Zuiden Is reeds in ’t spieg’lend meer gezwicht. De maan onthult haar kwijnend licht; En drinkt de balsemgeur der kruiden. De nacht, reeds half voorbijgesneld, Heeft aller scheps’len oog geloken. De tortel rust, in ’t nest gedoken; De leeuwerik bij zijn gade in ’t veld. Zijn…
Sebald Rau30 september 2015Lees meer…

Zeven Levens

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 930
Zet al die levens op een rij en je komt vanzelf weer terug bij MIJ.…
an terlouw3 februari 2006Lees meer…

Het laatste woord,

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 165
Zonnen als behang, onbeweeglijk boven werelden als medaillons waar de toekomst ligt geschoren, in het onkruid van de golven, draag het tij en ontij in gelijke maten met me mee, om de nek van de tijd geborgen, een doolhof van de aardse stee en in de boezemkamers van de hartslag in het ongezouten leven, gedolven uit het ritme van seizoenen en…
pama18 maart 2011Lees meer…

Herfstig is mijn tijd

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 231
Ik sta nog wel in zomertooi maar herfstig is mijn tijd. Mijn stam, eens rank en glad is knoestig krom. Het bos waarin ik groot geworden ben dunt zich steeds verder uit, mijn takken reiken nog omhoog maar raken nauwelijks andere meer. Wat schaduw geven doe ik nog maar vruchten zoveel minder dan voorheen. De stormen van de tijd hebben…

EEN SPREKER DIE MAAR NIET UIT DE WAR KWAM

poëzie
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.672
Jeroen wou zeggen: 'buitensporig', Maar 'borenspuitig' kwam er uit. Een poging, om 't weer goed te maken, Had 'sporenbuitig' tot besluit. Nog bleef de man naar juistheid streven En 'spuitenborig' werd de klank; - Toen zag hij af van verder pogen En sprak: 'Meneren! 'k zeg u dank, Dat gij de daad hier voor de wil naamt; Een goedheid…

Vlas.

poëzie
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 503
'k Was buiten aan 't dolen. De zomernatuur Ontplooide haar kracht allerwegen; En tuinbed en boomgaard en akker en wei, - 't Sprak alles van God en Zijn zegen. 't Was alles zo feest'lijk, zo rijk en zo schoon; Het rondzien was zuiver genieten, En deed aan de trillende snaren der ziel Een zacht Hallelujah ontvlieten. Ik zag naar de…

Dubbelzinnige vroomheid.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 827
Winkelier. Zeg, Kees! je lengt de brandewijn Nog met wat water aan. Knecht. Ik wist, dat u dit gaarne heeft; Dus, 'k heb het al gedaan. W. Heel goed. En heb je, naar mijn last, Al krijt gemengd in 't meel? K. Jawel, mijnheer. W. En steentjes ook In 't krentenvat? K. Ja, veel. W. Nu, àl te…

Levens

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 540
Wandelend langs huizen in mijn eigen stad kijk ik de ramen door naar binnen, steeds nieuwsgierig: wat is dat of dat wat zullen de mensen hier beginnen? In elk huis zie ik andere mensen andere dingen, ieder met zijn eigen wensen spullen die hen omringen. Ik denk: hoe leven de mensen hier of hier hoe zien hun huizen er van binnen uit? Hebben…

levens

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 133
dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

Mijn levens

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 55
Een heuveltje in het landschap deze leistenen daken van de boerderij onder de hoge rug en de ronde bil langs de Oude Landweg Moet je een stedeling zijn zoals ik om de schoorsteen te laten roken en de beelden in elkaar te schuiven tot mijn eigen naakte lichaam op een schapenvacht voor de open haard wachtend op liefkozingen van mijn man…
Zywa30 november 2022Lees meer…

GELUK!!

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.317
Als ik aan de dood denk als ik aan de doden denk als ik mij hen wil herinneren denk is vooral aan het leven Denk ik vooral aan hun levens de levens van hen de levens met hen de levens door hen levens door hen doorgegeven Als ik zo aan de doden denk kan ik herinnerend doorleven!…
Jean Fermate16 december 2012Lees meer…

Tastbare ziel

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 105
Zoveel levens in mij: Er wonen zoveel levens in mij. In elke cel van mijn lijf Schuilen levens van miljarden jaren. Bevroren in de tijd. Naar verre vreemde oorden, voeren mijn dromen mij. Naar lang vervlogen levens. En bij 't blaffen van de maan. Ontwaken zij uit hun eeuwigheid…

[ Ik huilde veel, maar ]

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 18
Ik huilde veel, maar stopte daarmee, want het kon -- niemand iets schelen.…
Zywa20 oktober 2023Lees meer…

ZIJ, DIE VROUWEN....

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 543
Zij die levens mogen maken zij die levens kunnen breken!!! Opgedragen aan alle dwaze vaders die zonder hun bloedeigen kinderen moeten zien te leven.…

Ik stond met lege handen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 250
Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

De stroom des levens.

hartenkreet
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 776
de stroom des levens is als een eenzame rivier je komt zoveel tegen maar je ziet het niet tot hier tot het punt van herkenning een nieuwe stroom langszij een samenvoeging van twee levens dit gaat nooit meer voorbij als twee rivieren samen niet meer te onderscheiden waardeer je de kleine dingen laat je je leiden door de stroom des levens…

De leerstellingen van een arrivist

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 557
We brengen onze levens gaande, uit van onze geesten, terugblikkend op onze geboorte, vooruit naar ons overlijden. Gelijk wetenschappers beweren alles is gewoon licht, niet gecreeerd, vernietigd maar eeuwig(durend) helder, meesters in altijd en God in overal. Zij die, opstonden voor de liefde in wrevel met de haat, in weerwil van de haat.…
Menno Wester23 december 2002Lees meer…

Spiegelkast

gedicht
2.0 met 39 stemmen aantal keer bekeken 11.867
Vreemd, dat zij nu slapen moet. Er is nog meer te doen. Net zou zij aan de strijk, het is pas noen. En moeder zit nooit stil, meneer. Iets in haar hoofd speelt met de tijd, iemand die haar leven niet meer leidt. Toch gaan gordijnen dicht. En groet zij kort de glazen buurvouw, die zich 's avonds sluit. Morgen mag zij de kast weer uit. --…

Negen levens…

hartenkreet
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.000
Poezenvriendin kwam met vlugzout De kat van nummer zeven begon langzaam te zweven Zijn ogen zwart, begon te beven in een trip waarin de kat was verweven De dierenambulance bracht hem naar de afkickkliniek en kreeg de kat last van een "cold turkey"en werd ziek Het bleek dat hij een "bad trip"had gesnoven maar godzijdank is de kater weer in negen levens…

Garen gesponnen

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 139
Kat in zwartste lijden, ontspringt uit haarzelf, garen spinnen uit haar negen levens. Uit: 'De kat maakt rare sprongen ' Pama.…
pama28 oktober 2009Lees meer…

LA TEMPESTA DI MARE

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 98
(de storm van de zee) (haiku) de storm van de zee voert miljoenen levens mee één is elk van ons…

Anker

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 56
Bron zonder einde (was er niet wel een begin?) iedere minuut één druppel, iedere druppel één leven, geschakeld, verbonden meer stil in de grot. Druppels blijven volgen, versmelten en toch hebben ze geen weet van elkaar, anders dan via water. Maan trekt aan het meer onder de rots, al zien ze elkaar nooit. Meer zonder…

rijpend in je warme schoot

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.703
ik zag je gaan je plooide heuvels rond je heupen, het korengeel was rijpend in je warme schoot de oogst was voor mij eeuwigblijvend we lentten samen naar een zomer vol met kleur roken de wilde bloemengeur en groeiden met elkaar tot in het diepe blauw waar bomen reikten we hadden niets om op te lijken het was ontdekken en herkennen…
wil melker26 november 2004Lees meer…

jij was mijn griet in poncho

netgedicht
3.0 met 65 stemmen aantal keer bekeken 18.390
Ik las je in Aztekenassen wandelde over besneeuwde passen in het Andesberggebied jij was mijn griet in poncho je donkere lach vereeuwigd in de kinderen die je bracht jij was de tijd als zand in eeuwig golvende woestijnen de piramides lagen zuiver op de lijnen die ik in de verre ruimte zag daar vond ons nageslacht een dood die leven…
wil melker22 september 2004Lees meer…

in wissels van de tijd

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 751
in je ogen je mond het zwarte gat dat woordloos open ging en groter werd, de wanhoop die toen aan me vrat je nam je wereld mee van zwijgend handenreiken de korte liefdeblijken in het weten van elkaar we golfden en pasten wisten van tweeduizend jaar geschapen als een paar in wissels van de tijd ontspoord en anderen bekoord in levens…
wil melker21 september 2004Lees meer…

Schrijvers

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 59
Ze beschrijven levens en leven. Toch, zijn ze veel méér dan dat. Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

Geen kat

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 235
Mijn eega, heeft meer dan zeven levens, een aantal heeft ie al gebruikt, telkens weer als er iets voorvalt, komt ie er sterker en steviger uit. Mijn eega heeft meer levens dan een kat, gelukkig maar, want voorlopig kan ik hem niet missen en is hij voor mij, nog lang niet klaar!…
Johanna21 augustus 2014Lees meer…

De duizend doden

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 431
Achttien waren jullie in getal, Wachtend op het einde - Achttien levens die zonder reden Voortijdig verloren zouden gaan Onvergelijkbaar met de duizend Doden die ik dagelijks sterf En evenveel levens die ik dan Ongebruikt langs me heen zien gaan…

LEVENSLUST

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 65
vogels zijn levens- genieters en de vlinders levenskunstenaars…
Meer laden...