Alle inzendingen over Levensboom

Bladaderen beschreven op lijnen van de tijd geworteld in het leven lijkt toekomst eeuwigheid Hechten aan al het aardse de lijnen uitgezet de stam geeft grip op leven een ongeschreven wet Wanneer bladeren sterven aan het graf van de stam verdwijnen levensnerven rest kilte stervenslang…

onwrikbaar kerf jij al je gelijk in jouw levensboom hars drupt als tranen langs de bast, droogt op tot grillige sporen het contact met helend vergeven raak je kwijt…

Sterke wortels zijn nodig om een leven op te bouwen. De sappen van de liefde moeten de kruin kunnen betoveren. De liefde groeit tot er sterke takken komen die worden beloond met twijgen. Als het meezit, krijgt hij vruchten waar hij eeuwig zal voor vechten. Zijn levens elixir deelt hij met zijn uitgestrekte armen, tot zijn plantzaad de…

In mijn droom Was ik een levensboom. Ik stond midden in een paradijs, Door schade en schande wijs, Stroomde er een liefdesstroom. Ik stond er niet alleen Maar met andere bomen om me heen.…

Want als levensboom was ik getuige van het verleden; plaatste ik mij telkens in het licht van de nieuwe zeden. Laat mij nu in al mijn omvang voortbestaan en een nieuw jaar schrijdend aan mij voorbij gaan.…

En dáárom draagt mijn donkre levensboom geen gouden appel in het ooftseizoen, maar veel verdorde blaadren, bruin en geel.…

De ringen van trouw op deze huwelijksdag als symboliek gegeven zijn als de jaarringen van jullie levensboom geworteld in Gods liefde met elkaar verweven. Zolang de trouw door liefde wordt gevoed is jullie levensboom gezond en groeit hij goed.…

Nu ben ik een ander dier: denk ik een luiaard, hangend aan de takken van de levensboom. Ik ben zo traag dat ik onzichtbaar ben. Tenminste, zo moet het zijn.…

Zo wordt haar bloesem volle vrucht, zij rijpt en wordt in vogelvlucht opnieuw gevormd tot levensboom. Mijn God wat is het leven schoon, het lijkt soms eventjes een paradijselijke droom!…

Een jonge boom gezond was de vraag groeide niet snel eerder traag. Vertrouwen groot als verdiende loon drie nieuwe stammen onder de kroon. Jaren vergaan taak volbracht leven ebt weg stil als de nacht. Jongste groeit door tweede gestorven oudste die schrijft haar gedicht voor morgen.…

In eerste aanblik van uw gezicht ligt het weten, al , besloten dat het eeuwig lied tot u gericht uit vruchtbaar land in d' aderen vloeien zal in kringloop wordt gegoten. Zolang mijn stem mag klinken in ongetelde uren gedenk dan in de donkerste nacht dat onvermijdelijk overgaan tot in dampen voort zal duren. Aan jou,die mij het leven…

Ik heb jullie eeuwig lief, telgen uit mijn levensboom…

Sterke wortels zijn nodig om een leven op te bouwen. De sappen van de liefde moeten de kruin kunnen betoveren. De liefde groeit tot er sterke takken komen die worden beloond met twijgen. Als het meezit, krijgt hij vruchten waar hij eeuwig zal voor vechten. Zijn levenselixir deelt hij met zijn uitgestrekte armen, tot zijn plantzaad de grond…

Zoveel groei en kracht gebundeld in eeuwigheid de pracht van een boom. Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht. Voel…

Ik droomde van wapens die van gruwelen vreemd uit bloemen opgetrokken in mijn landschap dromden nu lig ik hier met vezels van verval in een diffuse stroom van sluimering en ontwaken gebutst doch zichtbaar aan jouw levensboom…

Aan onze levensboom mist weer een grote tak, onvervangbaar om wat er in hem stak. De tak is niet wreed afgebroken maar versleten door de tijd voor ons die achterblijven heelt de tijd de wond maar het gemis dat blijft…

aan het einde van de dag is kakelbonte taal overbodig veel te verliezen maar niet alles van de alomvattende duisternis de schaarse woorden houden we teder bij elkaar de mooiste stukjes stilte van de levensboom bloeien aan het einde…

Vuur overviel ons als een dief in de nacht In brandende woorden want verleiding was haar macht Maar nu het licht me heeft bevrijd niet langer verdwaalt in dit boomloos woud Plant ik in verschroeide aarde mijn levensboom sterker en pril maar door het vuur ijskoud.…

Breek blanke meien van de Levensboom! Nu is de mei gekomen, ook voor mij. Als witte vlinders fladdren ze ons voorbij, De bloesemblaadren van mijn lentedroom. Zie, dit is weelde: wandlen zij aan zij In 't bloeiend Eden onzer liefde, loom En stil van 't groot geluk, met teedre schroom Ontvangen en gedragen, bang en blij.…

jij ruimt het sop uit stille waters wringt het vocht uit lichaamstaal maar je verdrinkt in lege dromen en plukt de boom des levens kaal ik scherp mijn geest aan botte bijlen punt de grens van mijn geloof maar wat ik ook de spiegel toe roep op schreeuwen na ben ik al doof…

gewoontes verbreken op zoek naar leven je zoekt naar woorden maar hebt er geen de rivier die zwelt roept om nieuwe diepte onderbroken stroom versnelt zijn tocht vruchtbaar landschap de zon als zegen een vrije geest mijn levensboom…

Ik voel de stilte in mijn lijf al bijna ben ik koud en stijf de levensboom is uitgebloeid Het sap haast opgedroogd rimpels wijzen op mijn oude dag Ik drink nog snel een laatste teug Mijn glas dat ik nog heffen mag Het is nu bijna leeg…

eind november met zijn trage uren sleept zich moeizaam doorheen dichte nevels blauwe luchten zijn tijdelijk verdwenen nachten zijn weer lang nu heerst grijze kou nornen weven zilverdraden in takken van de levensboom…

Fragment III Puella, een air [ ] onder de levensboom vermeien wij in de hof mijn luit bespeelt schoonheid die muziek niet bevatten kan je brokaten kleed die de wijsheid van de boom omvat ruist mij tegemoet hoe bekoort mij jouw schittering Godelinda, lief mij! verteer mijn hart met een baiser…

in een dragende schaduw,....waar de schreeuw klinkt van de raaf beschut kunnen tanen......... in de levensboom van de bezwaarde…

als u de ladder speels beheert de letters in uw tonen keert tot 'od er im af los al it od' weet dat gedraaide ‘re’ uw lot uitdaagt mogelijk zelfs uw levensboom omzaagt niet met 'wreken''preken''streling' maar hoe verheven ook uw 'regering' ‘streven’ grijpt u bij de strot u doet afbreuk aan uw leven verkondigt de dood in de pot…

Reeds bloeit de levensboom en welt het licht uit waterbronnen. Dit einde is het einde niet, de wereld niet genezen, maar Jezus is verrezen.…

Reeds bloeit de levensboom en welt het licht uit waterbronnen. Dit einde is het einde niet, de wereld niet genezen, maar Jezus is verrezen.…

dit is een dag van teer geluk je merkt het aan het brosse licht de dageraad met pret gevulde ogen lach en lees en zeg me wie ik ben waarom ik vliegen wil en vragen om je hand en nooit meer honger ken luister naar het hooglied van late avondlanden van bijten in geboden vruchten onder de lijvige levensboom laat ons vlinderen tussen bloemen…

Ik ben in mijn boshut en luister. Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…