Alle inzendingen over Levensreis

Het onbekende land ligt voor mijn voeten Mijn reis leidt verder voorbij de horizon Alles wat ik op mijn pad mag ontmoeten Vertolkt het avontuur waar ik aan begon Het spoor naar voor mij bekende wegen Draag ik steeds al op mijn weg terug Het is mij nu als waar voedsel tot zegen Vormt voor mij als het ware een goede brug Dat gene wat in mij…

Onderweg door je leven Lopen mensen een eindje met je mee De meesten slechts heel even Een enkeling het hele tracé…

We gaan op reis Naar verre landen Met de boot, de trein, de fiets En we liggen op alle stranden Aan onze reis komt geen eind We blijven altijd reizen We zien alles van de wereld Van de bossen tot de paleizen Niemand stopt ons We blijven doorgaan We bezoeken ieder land Pas maar op, we komen eraan Maar plots stopt onze reis Geen land…

rijden en reizen over vereffenbaar veld rijzen en dalen…

Wat is de richting van onze levensreis? Wat willen we in onze herfst gaan doen? Wat laten?…

Het kan niet zo zijn, dat na een lange levensreis, onze bestemming niet wordt bereikt. Het kan niet zo zijn, dat in de chaos van het heelal, liefde zomaar kan ontstaan. Het kan niet zo zijn, dat niets of niemand komt ontvangen, wanneer we straks onze geesten geven.…

Toekomst, zonnedag, verleden nog eens halfbewust doorschreden, Heerlijk niets, mijn levensreis.…

De wereld draait rusteloos om me heen, terwijl ik verstar en steeds ouder word. Dat lijkt maar zo want het voelt alsof, ik gisteren pas begon met leven. Nee. De wereld staat al miljoenen jaren stil. Er is niets, niets nieuws onder de zon. Het is de mensheid en het zijn mensen, die in sneltreinvaart veranderen. Zij zijn het die rusteloos…

Er sijpelen druppels hartstocht door het telhuis, de tijd om te leven, maar hoe? Zal ik op reis gaan naar een mooi verhaal en die plek veroveren? Zal ik uitvaren over de zeeën van gevoelens of er overheen vliegen en me bezinnen waar ik wil landen waar een taak ligt voor mijn wensen en daar een ruimte scheppen die ik nu nog niet…

Geest zoekt enig troost klaar voor nieuwe levensreis wending komt eraan Winterdageraad vlinder ontwaakt in mijn droom klaar om te reizen Dromende vlinder komt opeens uit de cocon een hart staat open Een zacht gefluister vleugels zweven in de lucht wonder van natuur…

Elk mens is op levensreis, die in de moederschoot begon. Via nu naar straks en later, op weg naar een verre horizon. Eindeloze vergezichten, peilloze wolkenluchten, ongekende mogelijkheden, wachten daar op ons. Vandaag plaats ik een stralend stipje. Opnieuw, waar mijn pooldroom ooit begon.…

leven denk ik aan die mensen die hun eigen vlees en bloed vermoorden dan beland ik in een wurggreep van angst en pijn worstelend probeer ik terug te keren op het stille pad en kies niet voor het eeuwige als afval begraven in een tuin of verstopt op zolder in een koffer terwijl zo'n kind niet eens de kans kreeg om de levensreis…

Onze levensreis begon als kind Toen we nog geheel afhankelijk waren En niets in deze wereld hadden ervaren We werden gekoesterd en bemind. Na verloop van jaren werden we zelfstandig We moesten onze levensweg zelf bepalen Dat ging dan vaak over bergen en door dalen En we vervolgden onze reis eigenhandig.…

Onze levensreis begon als kind Toen we nog geheel afhankelijk waren En niets in deze wereld hadden ervaren We werden gekoesterd en bemind. Na verloop van jaren werden we zelfstandig We moesten onze levensweg zelf bepalen Dat ging dan vaak over bergen en door dalen En we vervolgden onze reis eigenhandig.…

Onze levensreis begon als kind Toen we nog geheel afhankelijk waren En niets in deze wereld hadden ervaren We werden gekoesterd en bemind. Na verloop van jaren werden we zelfstandig We moesten onze levensweg zelf bepalen Dat ging dan vaak over bergen en door dalen En we vervolgden onze reis eigenhandig.…

Je maakt ontelbare vergissingen maar komt steeds verder op je levensreis; het kost alleen wat tijd. Dat noem ik nog eens een openbaring!…

Buiten plenst de natte regen Wolken jagen donker voorbij Somber zit ik wat te staren Hoor het onweer al dichtbij Dan breken traag de wolken Een regenboog met felle kleur Vertoont zich spontaan En verbetert mijn humeur Zo'n regenboog lijkt op leven Kleuren tussen zwart en grijs Zolang ik dat kan blijven zien Geniet ik van mijn levensreis…

Voor altijd zal ik je dragen tijdens mijn verdere levensreis. Lieverd van mij, rust zacht. Liefs je vrouw…

Ooit waren dit babyhandjes, ze gingen mee op mijn levensreis, ik zou ze nooit willen missen, voor geen enkele prijs. Mijn handen en ik, we hebben elkaar nodig, verdere uitleg is overbodig.…

De bestemming van een levensreis, is reizen.…

verwijten tot mijlen achter de horizon ze schieten te kort, de buur die vriend en God aan top hun terminale ego’s straalden al eer het heelal begon Meedogenloos kloppen stalen harten betonomrand ijzingwekkend luider door het kille ijspaleis verkracht gevoel slechts geldgevoed verstand geen zachte kus geen haarstrelende hand begeleidt hun levensreis…

weekend levensritme bepalend baken in de oceaan van tijd na pensionering gewone dagen levensreis zonder stations weekend vrijheid zonder plicht onderscheidt zich van midweek nú sleur en onbewust bestaan in gevoelsmatig tijdloze wereld ontsteek licht in oud baken stijlvol golfen op zondag geeft weer ritme en houvast hoe ouder hoe korter…

De reis naar verzachting, ontkrachting van wat verhard, verward is een levenslange Aan de laatste 'reistafel' zit de dood gezellig aan, schept op, vraagt honderduit en glimlacht Je verwacht de terugreis maar nu blijkt het een enkele reis de dood schrijft je laatste vakantie-kaarten Je levensreis zit er op, voorbij gevlogen als…

Je vrienden - of ze er nu zijn of niet, altijd zijn ze om je heen. Ogen die je volgen, stemmen die je dragen. Reisgenoten waar je ook gaat, bondgenoten, droomgenoten. Altijd hun wiekslag, wiekslag die je herkent, je eigen wiekslag. Altijd hun hartslag - je eigen hartslag. ------------------------------------------ uit: 'Woorden…

Eind der wereld is mij niet te ver zolang U het einddoel bent dan trek ik geleid door de ster naar oorden die niemand kent. Waar ik verdwaal door duisternis gaat U mij voor in zuil van licht zelfs door de dichtste wildernis houd ik mijn oog op U gericht. Als wateren mijn weg versperren baant Uzelf voor mij een pad door de nacht bij licht…

Het omringende heden is een kronkelig zandpad dat je voetzolen aangenaam streelt kiezelsteentjes priemen soms pijnlijk zijn dan gauw weer vergeten of geven bange voorgevoelens daarnaast geuren wiegende velden graspluimen en bonte bloemen noden hier lui te blijven liggen horzels en muggen snorren dreigend dwingen tot snel doorlopen verder…

onontdekte schreden, intuïtieve treden naar alle mogelijkheden, beschilderd de aardse waarheid met haar penselen tot nieuwe flonkerende stenen in haar juwelen, die in schoonheid zijn betoverd, staat ze de wereld terzijde in de weg van het hart naar het hoofd, van de wieg naar gene zijde herovert zij het paradijs, handleiding in elke levensreis…

de toekomst Is vaak gezegd Hoe die eruit ziet wordt niet uitgelegd Kijk ik naar de jeugd van vandaag de dag Dan zie je verschillen van dag en nacht Dat heeft te maken met waarin je bent groot gebracht In mijn jeugd leek alles zo gewoon Alle dagen Hetzelfde patroon Toen was mijn jeugd opeens voorbij En begon een lange levensreis…

Ze kleurt de weg van het hart naar de ziel,langs het tijdswiel van de wieg naar gene zijde en creëert voor ons het paradijs, een ongeschreven handleiding van een levensreis, wie gaat er met haar mee en tegen welke prijs?…

De eindbestemming zal geweldig zijn Wanneer onze levensreis is volbracht En God de Heer dan op ons wacht Om ons te verlossen van verdriet en pijn. De hemelpoort staat dan wijd open Om alle reizigers vol verlangen En grote blijdschap te ontvangen Dat is het einddoel waarop wij hopen.…