In de bergen van mijn geest
wedijveren meerdere toppen naar
het hoogste punt om te overleven,
moeizaam trek de voeten uit het dal
grijp naar het touw, maar tors te
veel onnodige ballast mee, de
geleefde klei nam alle vormen aan
die mij overkwamen, de beelden
bekend, vergeten alle namen,
de laatste tree op de levenstrap
die ik deelde,…
Gegoten in dons
vingertoppen
vertraagd zichtbaar
bewegende contouren
associaties in het wezen van de huid
in rillingen zonder koorts
diagonalen over de tong
die schrijden over de treden
van de ruggengraat
hoop leidt ons over de levenstrap,
in de lichtheid van de bron,
een geconditioneerde odyssee
door de hersenen van mildheid,…