Ik was nog jong en zo verlegen
Toen jij ineens voor mij stond
Ik was gehuld in hartjesregen
Keek je aan met open mond
Wilde mijn hart bloot gaan leggen
Ik wist het zeker deze liefde is puur
Toen ik jouw stem hoorde zeggen
Heb jij misschien even vuur
Dat vuur heb je gekregen
En je sigaret die was goed aan
Maar daarna ging je je eigen wegen…
Maar jij was daar de gladde zeemeermin
onder de schimmen in het schimmenrijk
beleefden wij stoute liefdesavonturen
de gele maan was trots, rond, schemerlamp
boven onze kleine grote mensendromen,
een straffe wind woei door de bomen
ik zag al snel de strenge winter komen
maar we hadden het dansen niet verleerd
jij had de weg weer langzaam omgekeerd…
Friesland weiden
schilderachtige plaatsen
boerenerven met klimop
begroeid
sloten waar kinderen
leren schaatsen
nestelende zwaluw in
honderd jaar oude
boerenschuur
draagbalken als zichtbaar
vakmanschap
een houten knuffelmuur
de ladder die tot de hooi-
zolder reikt
de knuffelmuur vervangt
leidt tot menig liefdesavontuur…
De einder heel ver
in tijd geenszins te verbinden
Vleugellam, maar bovendien verblind
is het lot haar geenszins goed gezind
Kruist zijn vingers, kijkt omhoog
realiseert zich vrijage
het mooi liefdesavontuur dat
in een tijd met kwade dagen
allengs tot nacht verworden
zich afspeelt zonder trucage
De wolf jammerde de uren
in het licht…
krijgt een kreunende krop in mijn keel
als ze heel lief naar opa-tje roept
het voelt aan als zijdig zacht fluweel
als ze bij de bliksem in mijn armen floept
vreugde om een kleinkind is moeilijk te omschrijven
het overvalt je als een onverwacht liefdesvuur
geen professionele uitdaging kan dat gevoel verdrijven
het verbrandt je even zeer als een liefdesavontuur…