Als blaadjes vallen van de bomen
Is er niet aan te ontkomen
De liefde die valt net zo hard
En kleur verandert in pikzwart
Waarom toch bij jou en mij
Ging dit niet aan ons voorbij
Moeten wij het ook bekopen
Is er niets om voor te hopen
Komt het echt dan nooit meer goed
Is dit echt mijn laatste groet
Ik hoop van niet maar denk van wel
Einde…
ik zag het koren vannacht
dromende rogge en gerst
het graan in onze liefdesherfst
op deze velden
volgeel zag ik het vanmorgen
rond vijf uur
zachte ogen in wiegende wei
op het vruchtbaarste land
in de rode bries van liefdeswinden
die zijn bestemming bereikt
als een perfecte landing
op onze lippen van de dageraad…
1.554
Bezig met laden