Alle inzendingen over Liefdespaar

Wij, een liefdespaar Wij zijn een paar een liefdespaar. Een paar waarmee de wereld begint, waarmee de wereld eindigt maar dat geen hof meer heeft geen hof van Eden.…

O nee, dat was het andere liefdespaar.…

Voorheen vrienden, nu een sprankelend liefdespaar.…

ik weet dat de natste buien al gevallen zijn vannacht kom maar met handenvol zon uit je al stralende ogen dans lente met mij op het eerste licht dat fonkelt en flitst in je haar met een hoofs gebaar nodig ik je uit je lach is ons al ver vooruit we bekennen elkaar in de prilste kleuren geuren voorjaar als liefdespaar…

'innig verstrengelde skeletten in eeuwige omhelzing' lees ik bij een foto in de Spits met deze bizarre en toch ook mooie foto als voorbeeld krijgt Valentijnsdag onverwacht nieuw elan men heeft het dikwijls over eeuwige liefde welnu pakweg zo'n vijf/zesduizend jaar geleden voegde een liefdespaar die daad dus 'daadwerkelijk' bij het…

zeg me hoeveel tranen er golven in de zee vraagt ze met een zachte fluistering in haar stem zeg me hoe vaak de maan me troost bracht als ik moe van het alleen zijn was in die donkere nacht of met een warme glans juist dat liefdespaar kuste dat danste in het maanlicht ze kent de antwoorden de stille fluister van de wind schrijft…

Een teder liefdespaar. Het bleef bij eenzaam lokken, op hun onderstel van stokken, tussen welig tierend graan. Latrelatie in de bloei gesmoord door granen in de groei, is de liefde stukgegaan.…

Het delen van kauwgum schept een band tussen mensen die kauwgenoten worden, zoals een kudde koeien die dezelfde maalbewegingen maken na het grazen liggend in het gras Onder liefdesparen en kinderen komt het wel voor dat hetzelfde stukje kauwgum van mond tot mond gaat Ernaar kijkend blijft het heden een onverteerbare zaak…

het meest ideale liefdespaar de ware Jacob en Jacoba onwetend van elkaars bestaan brengt het lot zelden bij elkaar de potentieel ultieme liefde die ons rakelings passeert ongrijpbaar snel verdwijnt ‘n ingevangen blik achterlaat die in onze geest beklijft als levenslange herinnering en hoewel blij met onze eega overkomt het ons allemaal…

Betonnen ding wat nooit bewoog nooit ging je omhoog een brugwachter zag je daar niet staan je kon gewoon er onderdoorvaren of overheen gaan iedereen sprak er af prille liefdesparen ook relaties waarvan men sprak in zoveel roddeltalen achterklap en staren stelen van een kus even vlug dat betonnen ding wat nooit bewoog altijd was…

Is er zonder het vergeven, zijn wij weer een liefdespaar.…

dan groeit er een kloof die niet te overbruggen lijkt er valt een stil onbehagen omdat de een voor de ander niet wijkt soms lijkt het bijna of wij elkaar niet verstaan allebei een andere taal spreken wij alleen door zullen gaan dan toch is er die kleine vonk het verlangen naar elkaar is er zonder woorden 't vergeven zijn wij weer een liefdespaar…

dan groeit er een kloof die niet te overbruggen lijkt er valt een stil onbehagen omdat de een voor de ander niet wijkt dan lijkt het bijna of wij elkaar niet verstaan allebei een andere taal spreken wij alleen verder zullen gaan dan toch is er die kleine vonk het verlangen naar elkaar is er zonder woorden 't vergeven zijn wij weer een liefdespaar…

(Dit schreef ik voor een gelukkig liefdespaar, dat op 23 oktober vijftig jaar huwelijk hopen te vieren] Vijftig jaar getrouwd Vijftig jaar gelukkig getrouwd, mooi dat we het mee mogen maken. We hebben fijne en verdrietige periodes gekend. Prachtig dat we samen de liefde hebben mogen delen.…

een inviterend brandschoon laken maar niet veel later waren wij als draken en spuwden vlammen met een woeste kracht de mooie uren na het avondrood we staan nog steeds te trillen op de benen ons leven was –voor even maar- weer prachtig nog één zo’n avond en dan zijn we dood de krachten kwamen echt uit onze tenen niet vreemd ook, voor een liefdespaar…

De boodschap van God ruist al zwevend mee, terwijl vogels zingen als liefdespaar. Takken van vruchtbomen hangen geurend zwaar: hun smaak roept vrede, bestrijdt al het wee. Mocht de oceaanwind al zendend blazen, het leven op dit kleine omspoelde land heel de aarde blijmoedig doen verbazen.…

steen en handvol water ruziënde mussen schoorstenen als pittoreske kleine broertjes van campanili* ambitieus in veelvoud schreeuwend om aandacht bestemming vervreemd het piazza San Marco magistrale schoonheid van verheven gebouwen en blij spelende kinderen de duivenpoep-vlekken tellend op de Rialto stoffig uitgesleten treden een liefdespaar…

voetstappen in het kleffe zand er tussen nog enige afstand van een hem en een haar de vraag rijst horen ze bij elkaar lopen ze hand in hand vormen ze misschien toch een liefdespaar?…

Gezellig was het met z’n twee, écht, ik ben stapeldol op haar, wij waren van 2009 eigenlijk HET grote liefdespaar, wij vonden zelf ook: WIJ HOREN BIJ ELKAAR. Dus lieve mensen, als U mijn liefje ziet, vraag of ze terugkomt weer naar mij: ik red het echt niet zonder haar, I Love her Forever, ik sterf van verdriet.…

Iedere ochtend open ik mijn raam, en kijk hoe het staat met het liefdespaar. Na een paar dagen, vier eitjes liggen in het zicht, subtiel gespikkeld maar nog niet klaar. Ik zit op de eerste rij van de komende voorstelling, de aanstaande ouders voeren hun vliegkunsten op.…