inloggen

Alle inzendingen over Lisboa

13 resultaten.

Sorteren op:

LISBOA

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 590
Lisboa bestaat in ’t verleden, Maar ’t kent geen rust, enkel duur. Was het ooit aan een stad gegeven Voort te leven als geest, Vreemd nu en trouw vroeger gebleven Na een asregen op een feest?…

Lisboa

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 59
De dis vandaag was vis sardien met aardappels en sla ik eet dat graag dus ik zei ja. Terwijl ik na wat flinke slokken de vis in brokken trok eigenlijk zat ik daar gewoon te schrokken keek ik met een volle vette vissenmond eens rustig in het rond. Tegen 't fel azuren zwerk stond in al haar toegewijde kracht te restaureren bastion van…
Guus Maris29 augustus 2022Lees meer…

Lisboa, mijn zwanenzang

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 74
Werveling van Fados in brakke tranen glijden langs haar wangen, vloeibaar goud van de Taag, druppels gloeiend klaaggezang verheffen zich in het hart, laat het sneller kloppen, aan de oevers van mijn zwanenzang, in de snaren van de ziel, door de magie van klanken van alledag tot elkaar verbonden. Veroverd met huid en haar,…
Pama14 september 2020Lees meer…

HET BLOEDBAD IN LISSABON *)

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 72
meer in Lisboa, de Nieuwe Tijd, in vijftienhonderd zes.…

Fado

poëzie
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 2.617
Of ben ik droef omdat ik traag ben, Nooit de wijde wereld inga, Alleen Lisboa van bij de Taag ken, En ook daar voor niemand besta, Liever doelloos in donkere stegen Van de armoedige Mouraria loop? Daar kom ik vele als mijzelve tegen Die leven zonder liefde, lust, hoop... --------------------------- Soleares III Saudades…

wind

hartenkreet
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 383
Porto-Rico wuift Maria de nacht uit haar lakens door het open venster lift de zwaluw mee op het briesje kwinkelend voor de nieuwe dag zo rolt de wind de rotsen af over de grote plas waar soms vissen mee vliegen een walvis zijn staart roert en de wind van richting verandert door de scherpte van een haaievin waar hij in de haven van Lisboa…
erik12 juni 2005Lees meer…

mijn opa was een wereldreiziger

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 722
mijn grootvader zaliger maakte verre reizen wenen carthago montenegro moldavia lisboa monaco niets was hem te ver ik was zijn petekind gevraagd dus met mijn verjaardag wat is nou echt merkwaardig hij plukte in zijn rechteroor dacht met de ogen dicht diep door toen sprak hij heel officieel: ze zijn vaak moeilijk te vertalen niet door een…

In de huid van…

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 90
Saudãcoes de Lisboa (2) Pama…
Pama11 december 2012Lees meer…

aankomst

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.403
Na lange dagen door storm geteisterd En somtijds uit de kooi gesmakt te zijn, Door ’t leven van ’t zacht Lisboa nog verbijsterd, Vind ik mij zitten op het zonnig plein. Geleund in de uithoek van een balustrade, zie ik als over hemelsbreed kozijn ’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade, De gele stroom, de kleurge oeverlijn.…

Het vege lijf ?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 142
Saudãcoes de Lisboa (4) último.…
Pama13 december 2012Lees meer…

De twijfelzaaier

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 131
Saudações de Lisboa (3)…
Pama12 december 2012Lees meer…

Godin van de Fado

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 245
kom en daal de brede trappen af in de rivier en laat je lichaam langzaam drijven zweef aan ragfijne snaren van guitarras traag over het water van de Taag jij glijdt in visioenen over heuvels van Lisboa langs kerken, kloosters en paleizen Bairro Alto, Cidade Baixa en Bélem saudade en genade zingt haar stem: als jij ontwaakt mijn…

Camoës’ thuiskomst

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.369
Uit Lisboa vlamden geen vreugdevuren. Een gele vlag woei van de oude vest’. Geen wimpels zwierden van de lege muren. Men hield de vloot op stroom, bevreesd voor pest. Na zeven dagen in de stad gelaten, Door niemand vergezeld, gingen wij saam Als geesten overdag door vreemde straten, Geen juichend volk, geen vrouw wuivend aan ’t raam.…