Alle inzendingen over Loopgraven

verdekt opgesteld in digitale loopgraven vuren ze anonieme aanvallen af verpakt in modder en het slijk van de aarde woedend vastgelopen op ijzige wegen op de dingen zoals ze lijken te zijn en nu de moed om slijk modder en de loopgraven te verlaten en dan de dingen zichtbaar beter te maken dan ze zijn…

Grijze verledens ontwijken mij angstvallig En verstoppen zich in de loopgraven van mijn herinnering en laten als dank voor het aangenaam verpozen De eigenaar de schillen en de dozen…

Ik ben nergens echt alleen als mijzelf: altijd – wacht hij weer op mij.…

Mijn oude tante: midden in haar familie -- in fotolijstjes.…

zag een vlag in het wit van je gezicht geen overgave de loopgraven en pantsering nu eindelijk voorbij ik neem je hand de vredesduiven vliegen landen gelukkig aan jouw kant…

niet opgevoed tot jodenhater ontstond zijn extreme afkeer in de loopgraven van Champagne hoe kan het monster in elk mens aangewakkerd worden door een man als het geen wezensdeel zou zijn…

Twijfelend doch vriendelijk, Verleg loopgraven, Wordt verliefd, Begrijp niets. Vervreemde romantiek, Verkochte antiek, En dan tot bloedens toe, Mij toe te vallen.…

als klaprozen uit de hemel vallen honderd en meer jaren later vraag ik één van de zeshonderdduizend die een brug te ver is gegaan het licht aan het eind van de loopgraven zwart zag mij als immer aards te herinneren…

Een vreemdeling kwam voorbij: wij keken, hij ging – waar wij niet durven.…

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…

ze zeggen dat de dag eindigt bij het lage licht dat je verdwijnt in de radius van de nacht en uiteindelijk weer opduikt bij beter zicht maar ze zeggen zoveel dat loopgraven zullen dichtgroeien bijvoorbeeld en dat het gedicht bij verbeelding begint…

Ook wij graven loopgraven. Ook wij dragen maskers. Uit bescherming tegen medemensen. Uit pantsering van ons ego. Uit angst om te worden herkend. Om te worden gezien. Gezien zoals we werkelijk zijn.…

Zonnebloed gutst over een spiegelgladde zee naar de ingetogen kust en brandt de cadans uit mechanische ijver van klerken op het land waar het vloeibare goud door de loopgraven van ingesleten patronen danst de weerlozen smeden broze pijlen en richten ze zacht op het zonnehart…

labberton pro-duits als de engelse roos - wat zegt een naam duitse literatuur wordt in de strijd geworpen een groot sint jansvuur alliëren en associëren een vuur van stro midden in een brief komt een oorlogsverklaring uit de lucht vallen in de loopgraven weglopen kan niet onder de laars…

zesentwintigplus gensters komen gelijk met onder spanje de god uit de wolk wypisz wymalyj krakow kan altijd komen de gids een gedicht over voor mijn geboorte de kritiek te licht ronsard zevenster van de lopende band voor loopgraven regen en maanlicht in hun zilveren stroom vinden geen vorm…

in memoriam philip van aldegonde van grote ghoethem een locale bui op een weide in de zon de gier blijft stinken een doods bommenbed wreed van menselijk begeren stille mortieren in de loopgraven schuilen neutraal in schutkleur donder en dood de armistice een kier hier en een kier daar de spoorwagon…

Wat jou op een bamboespies Werd aangereikt, spons Gedrenkt in gal en azijn, Om je uitgedroogde lippen Te deppen, verschraald door De blakerende zon, door Het schuldeloos opgehangen zijn, Stroomt hier in ongekende mate Door de loopgraven van een aan Flarden geschoten menselijkheid, Waar kinderen hun onschuld verliezen, Onomkeerbaar…

hoe schraag je in loopgraven een smeulend vuur hoe de geselende wind hoe spalk je gebroken vleugels de lege taal hoe kapotte woorden hoe kijk je naar het gezicht van het gescheurde hart naar de tijd geschoffeld onder stenen hoe aard je op bodemloze aarde in de centimeters van je geheugen je zegt: het is leven het is niets…

Een steentje: ik kromp tot het een berg voor me was -- waar ik nu op sta!…

ze vluchtten voor gezapigheid dachten roem en eer te halen voor volk en vaderland niets was minder waar misleid door mooie woorden wachtte slechts dood en verderf loopgraven raakten verzadigd van bloed te jong gilden jongens om moeder een eeuw na die vreselijke strijd graaft men rond Ieper nog botten op klaprozen buigen stil…

hoort hem niet in de loopgraven onder de begane grond gestaag en ongezien druppelt het gif naar binnen om in de kinderziel de donkerte te bundelen een oorlog is nooit voorbij hij woekert en plundert door tot de dood hem doet verdwijnen…

Ze werden de loopgraven ingejaagd, bang en onhandig als ze vaak waren, lichtjes onwillig. Ondertussen ijskoude bevelen van officieren nauwelijks begrijpend. Wat kon het de leiders schelen wie hun soldaten diep in hun hart waren, waarvan ze droomden, waarop ze hoopten?…

Longen liepen vol als loopgraven. Maag en darmen trokken samen tot je lippen bloed afvuurden. Mosterdgas. Het klinkt nog naar. Naar hompen Passendalekaas. Naar preskop met bruin brood. --------------------------------------- uit: 'De benen van de hemel', 2016. -------------------------------------- preskop: soort zure zult.…

Eindelijke wordt het juk afgeworpen Met de worpen van de bal Een voetbalwedstrijd welke veel heeft Van een oorlogsslagveld met loopgraven Maar het meest Noordelijke land Van het continent Afrika Neemt de leiding in het Opstuwen van de Afrikaanse volkeren Genoeg onderdrukking en uitbuiting Heel veel halen, weinig brengen En vooral veel…

Hij concentreert zich: hij kijkt, zijn benen trillen – voordat hij iets zegt.…

Heer, ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Zijn vlees en bloed in mij verankerd Zijn kind te dichtbij Om van te houden Heer, Ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Gesneuveld voor de oorlog Zich veilig wanend in glazen loopgraven Heer, Ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Schraal getroost en zelf niet kreeg Nooit…

zoemen In de verte klinkt onheilsgeronk van duizenden vliegtuigen Niets zal na vandaag hetzelfde zijn en valt als een kaartenhuis in duigen De lucht kleurt zich zeegroen Met hakenkruizen vervuild Het oorlogsgeweld is begonnen Nederland huilt Wij mogen onze doden niet vergeten die gevochten hebben voor ons land Arbeiders die in de loopgraven…

De bonte gelederen van de hovaardige zomer, gedecimeerd, storten met bosjes neer in bedrekte loopgraven. Hollende landspatjes van het ontrafelde landschap lopen met de stroom mee. Laaggevallen takken priemen en beuken in op geen acht slaande wandelaars.…

Duitsers versus Fransen in een voorwaartse agressie, te Verdun dodelijk op elkaar gericht. vanuit de loopgraven naar de frontlijn voor enige kilometers progressie; riep zich een voor ieder dodelijke plicht. Voorbij het prikkeldraad woedde een oorlog voor victorie; in massale dood gesmoord.…

Ik kruip met mijn laatste krachten door de modderige loopgraven, terwijl ik bevend en wit weggetrokken langs een kameraad ga, die het niet heeft overleefd. Ik kijk in mijn eigen ogen van vroeger. Langzaam duw ik de oogleden naar beneden. Ik tijger nog een mijl, totdat ik in de armen van een non verwijl.…