Alle inzendingen over Luk De Vos

December vind ik raar. De boom piekfijn gebald, het kindje knus gestald en dan het jaar verknald. Geef mij augustus maar.…

Friezin die lang was, blond en blij, ik ben benieuwd naar je gedachte toen ik je tegenkwam en jij, verlegen schijnbaar, guitig lachte. Of lachte je hautain? Om mij?…

Zal het deze keer wel gaan lukken, om 't land in goeie banen te leiden, of staan ze over een paar maanden weer eindeloos te bakkeleien? Ik wens iedereen die dinsdag naar de stembus gaat heel veel succes, nee ik geef geen goeie raad, Ik zeg alleen, ga stemmen, doe een goeie daad, want voor je 't weet, ligt de hele economie op straat.…

niet veel later, een uurtje of zo ergens in het centrum van Hengelo zitten de mannen met hoogrode kleur in een hermandadblauw Ikea interieur wanneer vader geboeid wordt weggevoerd verzucht moeder tot tranen geroerd met Pinksteren naar de meubelboulevard toch gaat het ons lukken, volgend jaar…

Wees niet bang, het zal wel lukken, écht, nu mag je wel beginnen, schrijf nu maar heel warme woorden en beroer nu maar mijn zinnen. Overwin nu toch je schroom en begin er nu eens aan, wees niet bang, wees onverschrokken, laat je nu toch echt eens gaan.…

Het is een schoonheid Waar ik alle dagen naar mag kijken Naar de wonderen van dit heelal Ik zie en ben verbaasd--- Wat zich allemaal laat zien aan mij--- En aan alle mensen. Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen…

, praat je wel Nederlands, met accent Maar begrijpen en improviseren blijft een lastige zaak Het leven gaat verder en je komt tot de ontdekking Dat het moeilijk is om jezelf een plek te geven, Relatie en kinderen blijken anders dan je verwachting En intussen gaat iedereen door met zijn leven Mensen proberen je te helpen, niet dat het wil lukken…

Verberg je voor de anderen niemand mag je zien armen bij je, strak tegen je lichaam niemand mag je ruiken. Zoute tranen die in je wangen bijten uit je oksels lopen van je handen glijden een plas vormen rond je voeten. Laat je niet kennen niemand mag je opmerken handen bij je, opgevouwen onder je armen niemand mag je aanraken. Zoute…

soory als je me haat sorry als ik je pijn doe sorry dat ik je koppijn bezorg sorry dat ik je slapeloze nachten bezorg maar zo ben ik en daar zal je niets aan kunnen veranderen ik wil opnieuw beginnen hier mee stoppen maar dat zal niet lukken want jouw haat jouw woede zal voortleven en ik?…

'n kind Dat heel de dag alleen maar windt Of de wc pot onderspettert Door nieuwsberichten heen trompettert' Er kwam politie aan de deur: 'Het moet nu uit zijn met 't gezeur Johannes, jongen het is rot Maar jij krijgt nu een scheetverbod En zijn er dan nog steeds problemen Dan moet ik je gevangen nemen Nu doe je best knul, dat moet lukken…

Stilte is als een geschenk Stilte is als water zo puur Stilte is als regen Stilte is als de zon Stilte is als een regenboog vol kleur Stilte omhult de wereld Nergens beweegt er iets De straat is leeg, geen geritsel De straat is verlaten, geen geluid Stilte omhult de wereld Een blad dwarrelt naar beneden Niemand die het opmerkt Een vos…

Bijna niemand begrijpt wat ik voel, bijna niemand begrijpt wat ik doormaak. Bijna niemand voelt wat ik voel, zoiets gebeurt niet vaak. De pijn die ik voel, is niet te verdragen. Geen mens die dit voelen wil, dit duurt langer dan een paar dagen. Het lijkt of ik weinig pijn heb, maar ik bijt mijzelf er gewoon doorheen. Ik probeer vrolijk…

Voordeel van SMS? 't Schijnt SNtieel te zijn Dat ge4ceerde Dynamisch gedoe 1t tijdverlies door die Codeontcijfering Van zo'n kort 1gedrocht Doet er ni2…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

Een Texaanse boer en zijn maten Deden of ze de wereld bezaten Maar met al hun geld Kwam er enkel geweld Nu zijn ze in alle staten…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

Je wordt verlaten, helemaal alleen gelaten. niemand die van je houdt, van binnen zo ijskoud. Niemand die met je lacht, iets dat de pijn verzacht. Geen toekomst in zicht, die jouw pad verlicht. Toch geef je de moed niet op, dus jij zegt hardop: "ik kan best alleen, jullie zijn overbodig, ik heb jullie echt niet meer nodig".…

ik leef in onderkoelde staat en prille lentewarmte dringt niet tot me door - alles glijdt zo ijzig van me af - als de koude kraakt of breekt is het een dans van winter die van geen wijken weet ik woon in een kristallen huis en wat ik schreeuw vindt geen gehoor…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

je stond er al een hele tijd de rug tegen een wilgenstam in een poging met hem treurigheid te zijn tussen je vingers door glipte een warme voorjaarswind de takken in en bracht bloei in dat vermengd verdriet je stond er als een lentekind…

M'n pols vertoont een lege witte streep, een trouwe vriend heeft plots de geest gegeven. Ik moet voorlopig tijdloos door het leven en mis de trage wijzers met de zweep in orde en in regelmaat bedreven. Ze hielden mij zo stevig in de greep, dat in mijn ziel de sporen van hun kneep als blauwe plekken zichtbaar zijn gebleven. Onzeker zwalk…

(speedsonnet) Het lukte om hem heel mooi na te maken Nadat ie uit het leven was gerukt Maar na die Volkert kwam dat viaduct Om ook zijn beeltenis eens flink te raken Opnieuw moest onze Pim dus incasseren Maar deze keer is 't wel te repareren - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- ...Het beeld…

het is de lucht de geur en klank van wat uit takken barst op dit uur moet ik naar buiten laat mijn ziel uit als een jonge hond languit in bed mag de nacht zichzelf verdromen in de ochtendstond…

Een ieder heeft zijn eigen land, Daar leeft hij weltevree" En 't mijne,dat is Nederland, Dat ligt aan Hollands grote zee. Ja dat blijft mij,al is het klein,, Ver boven alles waard: Laat andere landen groter zijn, Wat ik mag roemen vrij het mijn. Is't liefste mij op aard, Want wie ook voer de wereld rond En zocht naar oost of west, Geen…

het dorp der dorpen sluimert in de zon de wijken zijn als late honingraten door koningin en bijenvolk verlaten een enkeling vindt schaduw op balkon het leven is terug naar waar ’t begon daar ligt een garnizoen van frontsoldaten dat vluchtte uit de broeierige straten de zee zorgt voor een generaal pardon nabij een donker middeleeuws kasteel…

Gevoelloos dwaal ik door het donker Probeer te vergeten Wat ik gister nog voelde Waardeloos Het gevoel voor jou nog steeds niet weg Ik kan je nooit meer vergeten Doelloos Geen toekomst meer Zo zonder jou, zo alleen Kom ik er ooit nog overheen…

Een gevoelige mug in Meeken Had erg naar een mens uitgekeken Zo'n warmbloedig persoon Van wie je gewoon Vaak heel veel op kunt steken…

Honger is de beste saus! Draven, slaven, zwoegen, zweten. Geeft de rechte trek tot eten: Wie gewerkt heeft flink en goed. Smaken rauwe bonen zoet. Honger is de beste saus! Had je taarten en pasteien, Had je 's werelds lekkernijen, Och wat hielp het u, mijn schat! Als je toch geen honger had! Honger is de beste saus! Loopt het somtijds…

Hier kun je de schepping nog erkennen. In veen en veld wel duizend maal. Ze maakten kuilen en vennen. Drenthe heeft ze allemaal! Hier groeit het bos en de heide. Door rond te lopen en gedwaal. De hondsrug de hunze geleiden. Drenthe heeft ze allemaal! Hier tussen Hunebed en wallen. Komt menigeen tot rust. Ze komen hier in grote getalen…

Arm moedertje is zo allenig, Arm moedertje is zo bedroefd, De Vader, Die zij dankte, Heeft haar zo zwaar beproefd. Zij staart in ’t verlatene wiegje, Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond; Daar ligt zijn popje; zij kust het Met bleekbestorven mond. Haar armen zijn ledig, zo ledig! Weg, al haar levenslust! Haar huis is…