Alle inzendingen over ME is me

Elke nacht maak ik jacht op mijn dromen Als ze komen droom ik alleen nog maar van JOU Omdat ik zoveel van je hou…

Tranen Drukken Achter mijn ogen Zoeken een uitweg Op een doodlopende Straat De enigste manier Om te druk Te laten verdwijnen Is mijn ogen te sluiten En weg te gaan…

een zuchtje wind verdwijnend in het niets is alles wat ik ben…

Klein Bang en Onzeker Een meisje Ze lijkt zo sterk Maar zwak vanbinnen Voelend Als verlaten Alleen En in de steek Gelaten Weet niet wat Weet niet hoe Maar doet het er ook toe Ik zal verdwijnen In het niets Een zuchtje wind Verdwijnend in het niets Is alles wat ik ben…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

Ze zijn met z’n drieën Onafscheidelijk voor het leven Al menig lach en traan gedeeld Samen overleven Ikzelf heb al mogen proeven Van de vriendschap die er heerst Hun deur stond open Heb er al vele mooie momenten beleefd Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn De liefde die er straalt De gevoelens voor elkaar Uit het diepst van…

Een ziekte met een naam maar zonder gezicht Van buiten niet te zien, wat het bij mij van binnen heeft aangericht De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn Ik lach, doe ´vrolijk´ maar niet altijd even oprecht Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht…

En ineens realiseerde ik me dat er vele mensen zijn zonder dubbelleven Die hebben alleen dat ene leven van zich gedragen binnen kader keurig naar verwachting ietwat bleek vlak voorspelbaar middelmatigheid Wat ben ik dankbaar dat ik de deur ken naar mijn dubbelleven mijn parallelle leven Een leven doordrenkt met passie…

Wat houd ik van de prille morgen Enkel de vogeltjes die fluiten Alles rustig en stil Alleen dan voel ik me geborgen Wat houd ik van de dag die nog moet beginnen Weer een donkere nacht voorbij En een zee van tijd voor mij Ik wil me heerlijk afsluiten hier vanbinnen Wat houd ik van de belofte van een nieuwe dag Ik kan opnieuw beginnen Zonder…

Uit balans en eens te meer drink ik veel en haal me neer. Gruwend van de matigheid en bij nacht ook wel eens spijt.. van de mens die ik nooit bejegen als mijn zuster of mijn broer Samenleven is geen zegen liever sta ik zelf aan het roer. Laat me leven, mateloos zonder rem en zonder wetten tracht toch niet dat te beletten anders word…

De dikste stapel stond regelmatig voor mijn neus Nooit meer zal dit gebeuren Het lot heeft beslist dat ik voortaan slechts klún in plaats van glijd, schaats en rijd Echt nooit meer zal de tijd serieus tot inkeer komen, zodat 't verblijdt Helaas zeker echt nooit meer zal de dikste stapel mijn uitzicht belemmeren…

Beste Nederlandse land- en lotgenoten Ga gerust Rutte kiezen Maar dan niet kniezen Als weer 4 jaar Zijn herinnering hapert Vooral die korte zelfs verdwijnt Die lange zit wel goed Vooral op daden van overleden derden Rutte zal als eindverantwoordelijke van zijn kabinets-personeel Dit uiteindelijk automatisch afschuiven op hen, hem, haar…

Als ik heb gehuild, zie je mijn lichtgroene ogen nog feller dan normaal... alsof ik met mijn ogen de héle wereld aankijk en me hierbij afvraag: "Wat dóen we eigenlijk, met elkaar?"…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

als ik de planten en de bloemen van water voorzie dan hoor ik in de verte een mooi refreintje in een prachtig liedje wat kleine blauwe bloempjes die samen smekend zingen “we hebben grote dorst ja, we hebben zo’n dorst och alsjeblief…Johny vergeet-mij-nietjes”…

Naar gewoonte, loopt hij iedere morgen op gevoel, zonder zorgen in warme zonneschijn, wind, regen of mistgordijn. Naar gewoonte, bij avond al beuzelen, keffen en neuzelen, stipt, nauwgezet en krek tot aan zijn geliefde plek. Naar gewoonte, hou ik goed in het oog, gespannen als ’n boog de ronde kont van mijn hond. Naar gewoonte…

Als een briesje Je bent als een briesje gekomen stil, rustig, soms een wild gevoel dat wat ik bij jou heb vernomen gaf mijn leven weer een doel Jij bent gekomen maar ook weer gegaan iets zien wil nog niet dat zeggen kilometers ben je dan bij me vandaan alleen die gedachte kan ik niet aan wennen…

't Overkomt me niet zo vaak, maar best Toch wel luttele momenten afgunstig op bikkelharde wezens. Zelf niet de gunstigste episode beleefd, dip Toch erg geduldig weer geluisterd, erg schaars genipt. Wel getrouwe plichten vervuld, gewoon - mijn - must Ben ik dan beter dan een ander, elk ademend wezen blijft evenwaardig. Zeer vreemd dat individu…

Thee in de regen in de geur van regen gewone thee, gewone regen maar samen, maar vol verwachting: raak me raak me, raak me aan Lippen, handen, alles van jou, lieve lieve raak me, raak me fijner dan te dromen fijner dan vroeger te dromen, dromen Als je wilt mag je stil een stok de hemel in schreeuwen, hoger hoger klimmen en klimmen…

de tragedie van ons leven is niet de dood, maar wat we laten doodgaan terwijl we nog leven!…

Het huilen staat me nader, dan het lachen toch is mijn gedrag vergelijkbaar met dat van een clown. Ik moet sterk zijn!…

Zou ze wel of zou ze niet? ze moest naar buiten, maar zie: ‘t giet! en de wind er ook nog bij, nee, de dame was in ‘t geheel niet blij! Met lood in d’r schoenen pakte ze de deur, opende die, maar dat was al zwaar dus met ‘n kleur rukte ze tot ‘t ding open ging, al met al nog een heel ding! Eenmaal buiten rukte en trok de wind aan haar kleding…

Ik kreeg een aardig plantje, een stekje nog in zijn bestaan. ’t Heeft dunne groene takjes, daar groeien witte balletjes aan. Ik zette het in een potje en kijk er alle dagen naar. Ik praat er dan wat tegen. Misschien luistert hij ernaar. Want ja, hij is duidelijk blij. Heeft al zijn worteltjes vastgezet. Geef elke dag wat water... Vertel…

O mijn geliefde amethist d'amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse Bijou brillante ma delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu! We zaten samen aan de oeverrand Verhalend over tempodoeloe land Jij, zoetgevooisd, uit polonaiseland Soixante années, geslepen diamant Je streelt mijn oog ik kus je zachte hand Je stak mijn…

Zijn woorden droegen liefde boven alle pijn en zon verwarmde de wegen het denken vloeide in samenzijn woorden bleven stil waar ik enkel liefde kreeg hoorde ze als een melodie op het ritme van mijn hartslag nog voelt het als volheid van het zijn want het stille tussen ons is nog steeds niet leeg…

Wat hier gebeurt, wordt mateloos besproken In elke toonaard schalt het Brugmanlied Of men gezond verstand benut of niet Dus van verdeeldheid zijn we nooit verstoken Dat is ’t speciale van democratie: We zijn één koor maar zonder harmonie…

Ik zal jou nooit vergeten Ik hoor je stem, ook al ben jij niet dicht bij me toch voel ik om me heen, jouw warmte en daarmee voel ik me ontzettend blij. Ik mis dan wel jouw hand die me streelt, die me steunt, maar je lach doet me weer in 't leven geloven 't maakt me warm, als ik ben verkleumd. Ik vraag me af, mag ik wel zo hopen op…

Ik loop over straat Ik zie je daar staan Jij ziet me niet Wat een verdriet Ik loop toch weer door Daar staan mijn vrienden Het is weer gezellig Ik ben weer mezelf Dan ga ik naar jou toe Ik kruip uit mijn schulp Als ik nou zeggen wat ik wilde zeggen Jou kon laten voelen wat je wil voelen Dan is de wereld van mij En maakt niks anders me…

Je had een echt hondenleven. Rennend achter de schapen en zwemmend in de Maas En als je wat had gedaan, kon je zo onschuldig kijken Je hebt alles gegeven, alles gedaan wat niet mocht we hebben mekaar tot op het laatst liefde gegeven Totdat je niet meer wist waar je naar zocht. Nu kun je rennen achter de schapen, hoog in de lucht. Het licht…

Dood is een woord een doodgewoon woord maar voor mij is het woord dood een dood woord want wie zal het weten wie zal het zeggen niemand kan het (na)vertellen maar met levendige fantasie is de dood levendiger dan het leven zelf voor velen een doods leven en wie zichzelf doodt pleegt geen moord die ademt eindelijk leven…