Alle inzendingen over MENSENKIND

Lief klein mensenkind, je werd zo blij verwacht. Lief klein mensenkind, je naam was al bedacht. Lief klein mensenkind, 't heeft niet zo mogen zijn. Lief klein mensenkind, het doet mijn hart zo'n pijn. Lief klein mensenkind, al ben je nu een ster, je blijft mijn lief klein mensenkind, ook al sta je nu zo ver!…

We hebben jou gedroomd en jou verwacht, zo vol verlangen nu zwijgt de wereld even stil vandaag ben jij door ons ontvangen lief klein mensje, o zo pril…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

De oogjes blikken vrolijk lachend, tot kusjes geven neigt de mond… Wie voelt niet in 't hart, een trilling van genegenheid, voor dit aanminnig mensenkind. Lopend in een helder licht, alsof immerdoor de zon maar stralend schijnt. Zij strooit alleen maar liefde, als bloempjes om zich heen.…

Oh schone deerne, krenk mij niet in het oog van de tornado versterft mijn kloeke levenslied tot een angstaanjagend credo waar harten hebben lief gehad zullen najaarsstormen razen en al wat jij in mij aanbad zal tot halve haat verdwazen verstuif niet in de wervelwind die de waarheid wil verdraaien maar blijf het liefste mensenkind dat…

Laatst vond men in een labyrint een wanhopig, verdrietig mensenkind het was zo bang want wat duurt het lang als je nergens meer een uitweg vindt…

Ik Oma van een super lief mensenkind Vroeg mij of ik in haar vrienden boekje Wilde schrijven De vraag was wat wil je worden Mijn antwoord: Ik wil: Ik ben Zijn Niet worden maar gewoon Zijn Zijn Wie Ik ben Steeds meer…

Mijn hemel is kapot En evenzeer mijn aarde Ik zeg dit onverbloemd Omdat mijn leven lijkt gedoemd Te zijn zoals 't Altijd was Wegkijkend En weggekeken Mensenkind…

M'n hemel is kapot En evenzeer mijn aarde Ik zeg dit onverbloemd Omdat mijn leven lijkt gedoemd Te zijn als 't Altijd was Wegkijkend En weggekeken Mensenkind…

Wie ik is Weet ik niet meer, Weet niet of het Ooit een naam Heeft gehad - Alleen mijn stem Herkent mij nog, In mijn stotteren en stamelen Word ik bekend, Word ik als mensenkind Gekend.…

steun bij elkaar zij weten zijn leven en werk is nog lang niet klaar sluiten het graf met hoop en zwaar hart in een moeilijk afscheid van hem die ook om hen gaf pas de volgende dag wordt in ontzetting en schrik maar met rondzingend bericht de tombe geopend gevonden hij was opgestaan de witte vlinder achterna en als nieuw verrezen mensenkind…

Klein mensenkind hartenwens intens wonderkind ga met morgenwind swing leven sjans muziek zon een lied vaar in tegenwind vloeiende dansmuziek.…

Waar mensen vallen Over hun gedachten En struik'lend Verdergaan met Hun uiteenlopende Gevoel van Ik Zich afvragend Wie is Wie In dit ene mensenkind Vertelt de De dennenappel in de tuin Mij van het welkom van de psychiatrie.…

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

Afgifte die mijn Stemming op peil Houdt, een wankel Evenwicht brengt In het mensenkind Dat het op eigen Kracht niet redt, Die zonder reddeloos Verloren is, en door Het verlengde ervan De nek wordt omgedraaid…

Loflied op haar Die mij hielp Terug te vinden De oerkern van De persoon die Ik genoemd wordt - Het diepste van Dit menselijk bestaan Waarin het kwetsbaar Mensenkind alles dat Eigen was genadeloos Verloren had - Vervreemd van wie Hij was, wie hij werd En wie hij zijn zou…

De kinderdroom bracht mij verder in het leven, bracht mij tot een wens meer dan de drogreden, deed de wens van dit mensenkind mij leven en een nieuw gedicht beleven: de Utopie zoals ik haar Al, dacht.…

Heel even, mensenkind Heel even maar zweeft een droom als een verre ster die oplicht en weer uitdooft Ach, wat een mooie droom slechts een droom verder niets…

Geeft niets om een mensenkind. Heeft maar een ding tot doel. De prooi die het verslindt.…

Ieder mensenkind Dat in vrijheid Geschapen is en met Eigen verantwoordelijkheid Bekleed in de ruimte is gezet Staat klaar voor de rol Van zijn leven - Decor en podium Zijn aanwezig Nu nog hopen Op goed publiek…

Voor Tim Ieder mensenkind Dat in vrijheid Geboren is en Met eigen geweten In de wereld is gezet Staat klaar voor De rol van zijn leven - Decor en podium Zijn aanwezig - Nu alleen nog Hopen op goed publiek…

Je naam heb ik vandaag In het zand geschreven, Kind van voorbij, lief Mensenkind van nu - Je naam zal daar Altijd blijven staan, Geen wind of regen Zal haar vervagen Omdat ze geschreven Is in het zandcement Van de liefde Die je kreeg, Die je krijgt En altijd krijgen zal…

donzige sneeuwvlokken ons begroeten op onze snoet een blije glimlach in de brievenbus papieren bezoekjes een groet een wens met de post gebracht wat kun je je dan blij voelen er is aan je gedacht ook in je mailbox zo veel goede wensen zou het maar altijd er zijn dat speciale gevoel wat wij voor de kerst bewaren kon en kan elk mensenkind…

Door de draaideur van het leven wordt menig mensenkind gemangeld en verwrongen van jongs af aan zijn regels opgelegd hij moet, hij zal en wordt gedwongen op paden, die hij niet betreden wil aan vluchten valt niet vaak te denken de draaideur draait en mangelt voort na jaren is zijn strijd gestreden de spiegel van de dood verschijnt geschrokken…

Hoe waarachtig is mijn verlangen Naar eenvoud - simpel verlangen Dat mijn leven overeind houdt, Te midden van de mateloosheid Die modern leven wordt genoemd, En ik het mensenkind ben dat huilt, En daaglijks ten prooi valt aan De overdaad die mijn wereld vervuilt…

Herinner je, elk mensenkind de vreugde waarmee je op deze wereld belandde de blijdschap bij het eerste zicht op jouw verschijning jouw wonderlijk gezicht; hoe uniek en enig jij bent zo heeft nooit iemand een ander gekend.…

Elk mensenkind is absoluut uniek. Wij zijn straks trotse ouders van een tweeling en dat in de mooist denkbare verdeling: een jongen en een meisje, magnifiek! De namen waren even een dilemma. De keuze viel op Noah en op Emma.…

Ik wil gelukkig wezen - Een diep gelukkig mensenkind!…

Novembermist domineert Het dorp waar ik woon Vrijwel niets herkenbaars Meer te zien, alleen waarneembaar Vage schaduwen in de Koude natte najaarslucht Opgelost in een brij Van bitt're tranen Van het huilende mensenkind Dat mijn oog verblindt…

Het zijn verschillende Personages die dit huis bewonen, Het ik gefragmenteerd Al sinds dit mensenkind Geboren werd - Toch leven ze vreedzaam samen In dit solide gebouwde huis, Het enige dat telt is Dat het dak heel is, Dak boven het hoofd Dat voor altijd Bescherming biedt…