Alle inzendingen over Maarten Biesheuvel /Brommer op zee / fictie

bij 'brommer op zee' van Maarten Biesheuvel vraag ik mij telkens af wat voor merk 't is geweest... en begin het lijstje in m'n hoofd automatisch af te strepen solex /zundapp /kreidler berini /puch /thomos om tenslotte uit te komen bij de meest voor de hand liggende namelijk de kaptein mobylette…

Gedicht voor Maarten Biesheuvel Van de schizofrene dichter Ik zou Zo graag Wat meer Willen houden Van Vandaag…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…

'Brommer op zee!', schreeuwen de symbiotische aasgierkindjes in de schoolbanken. Te lui om zelf te schrijven. Troost je, Maarten, de waanzin is alom. De wereldwijde moederborsten zijn zo goed als leeggezogen. Natuurlijk, nieuwe melk ontstaat, maar niet voor jou.…

In de hangmat onder de notenboom met de krantenfoto voor me, zie ik hoe een Schiedamse jongen ontsnapt uit zijn kamer, de weg naar het Licht vliegt, weg van zijn angsten, voorgoed.…

de zon we varen nu heel snel vijf knopen wel trotseren hoge baren we zeilen nu al uren en het blijft maar duren met het ontwijken van alle gevaren de bemanning klaagt en de kapitein vraagt: wat hoop je daar te vinden en ik zei: daar… in de verte zie je de horizon en elke avond zakt de gouden zon in die grote blauwe zee…

eva de hoedster van verworpen juwelen uit de prullenbak…

Kijk jij even naar dat bultje, het doet zo zeer, dat doe ik, zoals elke keer. Kijk jij even naar m'n oor, is zo lastig geen gehoor dat doe ik wel, wees maar niet bang. Kijk jij even naar m'n teen, er zit iets, een naar ding ik kijk en welnee, er zit niets, de teen ziet een beetje vreemd 'k tik er tegen, de teen klapt opzij, zit gewoon los hangt…

leven na de dood terug naar de eerste klas om te leren vier ogen simpele lesstof een moeilijke school de gouden meester stelt me op de proef valt een blad niet ver van de boom de volgende noot klinkt uit een instrument de schommel in de lucht op een mooie pinksterdag samen in de zon voel ik mij een prinses aan zijn witte hand…

(non-fictie) alles is fictie zei de fantast en hij ging zitten op een gefingeerde stoel…

Vandaag heb ik een brommer gekocht hij rijdt als een tiet Ik weet nog niet wat voor kleur ik hem ga geven. Ik wil een buitelbrommer een stuiterbrommer Een brommer die met lichte bewegingen stoepen op sluipt Knetterend tot vooraan het stoplicht kruipt Rookt! Jaagt! Druipt!…

meedoen was dommer Ze kunnen geniepig ergens verdekt gaan staan heren der “Hermandad” stiekem op de loer en juist als je lekker op topsnelheid wilt gaan wordt je justitioneel promotievoer de brommer ging zonder-meer op de rollerbank hij staat nu één-bij-één in de vensterbank.…

de spreuken zijn gezegd rituelen volbracht blauwsel op verborgen plekjes vooral als mensen je graag zien geliefden beschermen je want bloed is dikker dan water hun cultuur kent mogelijkheden Menig keer werd er een als vijandig gezien individu besproken hardop , in een kring werden de bijpassende spreuken gezegd deze woorden met…

Hij een brommer, zij een fiets. Tussen hen was ruimte. Ik zag de bekende spanning. Wilden ze elkaar wel aanraken, maar wisten ze niet hoe de afstand te overbruggen? Die behoefte zat bij haar. Zijn trots zat in de brommer. Die straalde achter hun. Nog veel meer dan haar haar.…

Beluchten brommers als doorgedraaide diesels de verdoemenis.…

Laat, laat mij mijn weg maar gaan mijn ruimte is mij te verheven, mij te schikken naar diegene die de grenzen stelt en die eenzijdig te bewaken, en in eigen flexibiliteit verstrikt dreigt te geraken, zal ik stikken in verlangen, vrij te ademen denk ik niet dat je mij al kent. In onafhankelijkheid gebet en gewend aan ruimtelijke…

Fictie heeft zich opgedrongen, tijd draait tegenwijzerzin, 't ouder worden is bedwongen want van man word ik terug jongen tegen de natuurwet in. Haren worden gladgestreken, de riem stevig aangesjord want 't is duidelijk gebleken dat meer naar mij wordt gekeken naarmate ik jonger word.…

mijn oude opa met zijn fel rode brommer haalt hij de lente…

Moddervet varken baant zich een weg met brommer snorrend en knorrend.…

Wanneer ik weer eens struikel over de randen van je ogen en met een lange 'Wieehaaaa!' diep naar binnen donder, juichen kriebels hier van binnen. Ze vallen stil en roepen luid om nog eens te beginnen. Ik sta op, pak m'n biezen en klim terug naar boven, met hoogtevrees een lange weg de moeder aller kloven. ’t Is daar dat ik wil…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart!…

Aanschouw mijn gealfabetiseerde pretenties: Reve, Biesheuvel, Hermans, Mulisch! Ook de Fransen interesseren mij literair: Rimbaud, Sartre, Baudelaire! Genoeg intellectueel gezwets en genoeg leeswerk, Maar het bezorgt de lezer bovenal een stijve nek.…

Het verschil tussen non fictie en fictie was nog maar nauwelijks aanwezig die regenachtige ochtend vroeg bij de openbare boekenkast ze bracht wat oude boeken weg waarin ze haar naam had doorgekrast ze nam een natuurgids mee om in de herfstmaand stil te dromen alles was nu uit en thuis de juiste afstand werd genomen.…

Ik weet geen woorden die de winden weren, Geen verzen houden huizen overeind, Als dadelijk de zee weer rustig deint, Begint het ruimen en het repareren. Nee, rijmen helpt niet bij natuurgeweld, Dus ondersteun Sint-Maarten en geef geld.…

de jonge herder op zijn brommer. Leuke ziel met krullen wol en suffe kop, veelstemmig omlaag stromend naar zee. Dan weer verplicht de bergen op. Valt het onze jongens niet mee in het doel van hun missie te geloven. ------------------------ uit: 'Het waait', 2008.…

Als de nachtelijke fictie werkelijkheid Wordt, en het allemaal tussen je oren speelt Bedenk dan dat de dagelijkse waarheid daar van afwijkt Die nachtelijk fictie is een drogbeeld Maar als die fictie toch de dagelijkse Waarheid lijkt te zijn En dat dus het drogbeeld de werkelijkheid blijkt te zijn Dan zijn de nachten fijn en doen de dagen…

Als kameraden demonstreren tegen monsters in democratie gaan feiten en fictie hand in hand…

de kleurrijke herinneringen aan mijn familie berusten op fictie de werkelijkheid zal en wil ik niet beschrijven daarvoor is het altijd te vroeg…

pas als ik niet oplet hoor ik een brommer die voorbijgaat zo verschrikkelijk hard, hoor ik uit een raam een melodie zo- veel mooier soms dan wat ik ooit heb gehoord- bij allebei blijf ik bevroren staan.…

dauwdruppeldouche de vruchtbaarheid geschonken witte jurken dansen in het ochtendgloren de meidans is geboren.…